Let's start this bloody training [Sunset]

Er zaten nog enkele bloedspetters op haar witte vacht, maar echt veel zin om alles eraf te wassen had ze niet. De kattin keek om zich heen, terwijl haar staart rustig heen en weer bewoog en af en toe een vlieg wisten te pletten die het leuk vond om haar prooi af te willen pakken. Haar blauwe ogen stonden koud en bijna kil terwijl er een zachte, maar ijzige bries door haar vacht heen ging. De zon was net op gekomen, maar toch zat ze hier al eventjes. Ze hoopte binnen nu en enkele tellen een zwart gedaante te zien opdoemen, anders zou haar geduld op de proef worden gesteld en sinds Lostvoice bij Bloodclan zat was haar geduld niet echt groot geworden. Eens zien of haar apprentice op tijd zal zijn ...

Scourgeverdomme, de zon was al bijna op, en de zwarte poes lag nog in haar nest. Snel gaf ze een lik over de enorme brandwond op haar flank, en kromp ineen. Ze wist dat ze even het gevoel genaamd pijn moest uitschakelen tijdens deze training, en gaf nog een ruwe lik over de plek, en gaf geen kik. Oké, nu was ze mentaal goed, maar haar lichaam zat nog onder de brandwonden, littekens en wonden die nog een beetje open waren. Grommend sprong ze met gemak een boom in, waar ze zich uitrekte, klaar om te vertrekken naar waar zij en Lostvoice hadden afgesproken om te trainen. Geconcentreerd maakte ze zichzelf klaar voor de eerste sprong, die perfect ging. Vervolgens schoot ze als een pijl door de bomen, alsof ze een zwarte vogel was, vluchtend voor de zonsopgang. Dankzij haar enorme snelheid kwam ze perfect op tijd aan, en dook uit de boom, en landde geruisloos vlak voor de poten van haar witte mentor. Haar zilveren ogen staarden recht in de blauwe ogen van de poes, en ze sloeg energiek haar staart heen en weer, klaar om te trainen.