Elivia die altijd in haar schuur bleef, aangezien er toch nooit iets interessants gebeurde, was daar nu ook helemaal klaar mee. De zwarte kitten had besloten, als er niks interessants gebeurde, ging ze het wel zoeken. Elivia kroop door een gat in de achterste muur van haar schuur. Tenminste haar schuur, ze had het schuurtje gevonden en geclaimd. Al kwam er toch nooit iemand langs haar kleine territorium. Eenmaal door het gat gewurmd, rolde ze de planten in die achter de schuur lagen. Geweldig! Dacht Elivia. Dit gebeurde anders nooit. Ze krabbelde omhoog, schudde haar vachtje zodat de plantenresten uit haar vacht gingen. Elivia liep stilletjes over het paadje langs de schuur. Eenmaal aan het eind van het pad rook ze weg geur van een andere kat, een kater. Dat kon interessant zijn. "Dus wat doe jij in de buurt van mijn territorium?" vroeg Elivia, terwijl ze het pad uit liep, de open plek voor haar schuur op.