-Ganzenopdracht- Stone, stone, stone....

Zijn blik gleed over de verlaten plek. Al een tijdje zat hij hier, proberend zijn gedachtes te sorteren. Hier had hij Stone voor het eerst ontmoet. Simpelweg door te zeggen dat stenen mooi waren. Als hij had geweten dat het dit had opgeleverd zou hij het dan anders hebben gedaan? Misschien dacht hij bitter. Hij keek naar de grijze steen. De oorzaak van dit alles. Nog steeds zat er iets van kracht in de steen. Toen was het een grap geweest, maar nu pas besefte hij de echt waarde van stenen. Draco boog zich voorover en likte de steen, de tranen in zijn ogen wegknipperend. Ooit kwam hij er wel uit. Dan zouden al zijn problemen opgelost zijn en was hij weer gelukkig. De vraag was met wie? De witte kater had geen idee, zijn toekomst was onduidelijk. Maar hij had een toekomst, en daar ging het om.
+Open

Stonepaw was opweg naar de plek waar hij Draco voor het eerst ontmoet had. Gewoon omdat er veel herinneringen waren. En die steen, die éne steen.. Die betekende veel voor hem. Ja, misschien was het vreemd. Maar dankzij die ene steen had hij wel Draco ontmoet. En was hij uit de rot ShadowClan. Vrij van alles. Tot zijn verbazing zag hij de meest bekende kat ooit de steen likken. Net alsof de rollen omgedraaid werden. ''De stenen worden met de dag mooier,'' miauwde de apprentice zoals Draco bij hem had gedaan. Daarna barstte hij in lachen uit.

OOC: STRACO PERFECTNESS

Achter hem klonk plotseling een stem. Hij had totaal niet doorgehad dat een kat in zijn richting was gekomen. Het nadeel was dat hij niet meer alleen was, het voordeel was dat het geen probleem was. Als hij moest kiezen tussen Stonepaw en alle katten in de wereld werd het altijd de grijze kater. Een glimlach verscheen rond zijn lippen toen hij Stone's woorden herkende. Doordat zijn blik op de steen was gericht was zijn uitdrukking niet zichtbaar voor de kater. Terwijl hij van binnen lachtte klonk zijn stem heel serieus. 'Ja hè, maar deze' antwoordde hij terwijl hij Stone's stem probeerde na te doen. 'Deze is echt beautifull.' Hij kon de grijns op zijn gezicht niet meer verbergen. Maar weigerde het toneelspel op te geven, het was te leuk.

-De perfectness!-

''Klink ik zo?'' vroeg Stonepaw zich hard op af. ''Of moet je gewoon wat beter acteren?'' Hij wist dat zijn vriend zou gaan protesteren. Draco, deed alles, maar dan ook alles perfect. ''Don't worry Draakje,'' miauwde hij en likte zijn neus. ''Je acteert perfect minder goed.'' Dat was een vreemde zin. Stonepaw pakte de witte steen die Draco had gevonden bij hun ontmoeting. ''Kijk, die van jou is grijs en die van mij wit. Dat moet vast-'' hij kapte af. Stonepaw was grijs en Draco wit! Snel wisselde hij ze om. ''Nu klopt het weer,'' glimlachte hij.

Zijn blik was nog steeds van de kater afgericht. 'Nee, erger.' Zijn grijze vriend had de mooiste stem in de wereld, afgezien van zijn eigen stem, maar straks werd Stone nog te arrogant. Al zou dat Draco ook wel weer trots maken. 'Draco. Dat is mijn naam.' Hij keek indringend naar Stone. 'Niet 'Draakje'.' De grijns op zijn gezicht verscheen weer. Juist.... Perfect minder goed.... Het zou wel een compliment zijn. Hij keek toe hoe de stenen werden omgewisseld. Met een grijns bekeek hij de witte steen. 'Yep, this one is mine.' Hij trok de steen naar zich toe. 'It's they more beautiful one.' Maar samen waren ze het mooist.

Naturlijk zei Draco dat. Hij was een arrogante kat. Iets wat Stone ook langzaam werd. ''But, if you let them touch, the world will explode in perfection,'' zei Stone. ''They're dangerous. One wrong move, and everyone's dead.'' Tja, Stonepaw had veel fantasie. Alles wat hij deed met Draco werd een soort toneelspel. Het was gewoon awesome.

Deze kater had serieus teveel fantasie. 'So..... I will kill everyone, good.' Met een dramatsiche zwiep van zijn staart liet hij de stenen aanraken. De wereld ontplofte en Draco viel dood neer. Dat laatste klopte wel, dat eerste niet. Hij liet zichzelf neervallen en deed alsof hij dood was. Helaas werd het te saai. Drie seconden later sprong hij overeind en gooide Stone de rivier in. 'Take that' riep hij en draaide zich om. Draco was zo perfect.

Stonepaw wilde hem stoppen. Nee! De wereld mocht niet exploderen; twee perfecte dingen bij elkaar zou een explosie worden. ''No!'' riep Stone dramatisch. Helaas was het te laat, de stenen rolden naar elkaar en alles ontplofte met een grote knal. Dat laatste in Stonepaw's fantasie dan. Eigenlijks tikten ze maar wat tegen elkaar aan, maar Stonepaw en Draco raakten allebei de grond. Maar al snel werd hij de rivier ingeduwd. 'We zijn dood, het einde van de wereld is gekomen,' miauwde Stonepaw dramatisch. 'En dat is jou schuld!' Hij trok Draco de rivier in. Jep, beiden konden ze geen vijf minuten bij elkaar zijn zonder dat het een toneelspel of een gevecht werd.

Hij spartelde om los te komen en wist zijn vacht nog net droog te houden. 'Ha idiot.' Hij gooide modder in de vacht van Stone en lachtte. 'I trew mud at an idiot and I liked it, I'm sure the idiot won't like it.' Hij sprong uit het bereik van de grijze kater. 'Now he's lying in the cold blue river' song hij random. 'Some legends are told, some cats are very hot' Hij bedoelde zichzelf. 'But you will remember me, remember me for centuries.' Hij gooide nog meer modder naar Stone.

Oh, dus nu was hij een zingende kat die Stonepaw een idioot vond? Stone was alles, maar dan ook alles behalve een idioot. Hij ontweek de modder en sprong de rivier uit. Recht voor Draco schudde hij zijn vacht uit. En hij begon te zingen. 'I'm friends with this monster in front of me, even though my voice sounds better then his, he trying to kill me stop singing so loud, and you think I'm stupid, you think I'm stupid, BUT THATS NOT FAIR!' Hij greep modder en gooide het recht in Draco's gezicht. Revenge bitch!

Hij ontweek het met gemak. 'Idiot is trying to kill me but he is to stupid.' Hij begon het beste lied ooit te zingen. 'OH MY, LOOKS SO GOOD I MIGHT DIE, ALL I KNOW IS EVERYBODY LOVES ME.' Hij haalde diep adem en ging over op een nieuw lied dat hij helemaal zelf had verzonnen. 'I can't decide wether you should life or die. Oh, you'll probably go to Starclan. Please don't hang your head and cry. No wonder why. My heart feels dead inside. It's cold and hard and petrified.' Eigenlijk was zijn hart niet zo koud, of misschien ook wel. Anyway, zijn lied was cool.

Pfft, Draco kon liedjes maken, maar Stonepaw ook. 'Hier komt mijn geweldig nieuwe lied,' hij nam een hap lucht en maakte zich klaar. 'DIEE! Die bitch!'' hij sprong naar de witte kater en hield hem tegen de grond gedrukt met al z'n kracht. 'Die! I will burn, drown and kill you but I hope you die! Please die! Nobody wants you around here stayin' alive, everybody hates you! Sink in the river, drown, and never come back to life!' Hij grijnsde naar Draco. 'We won't miss you.'

Stone dacht dat hij goed bezig was, maar vergat een belangrijk ding. Draco was pure perfectie, die versloeg je niet zomaar. Inplaats van zingen deed hij het beter. Met gemak gooide hij Stone van zich af en draaide zich om. Vervolgens sprong hij via een boom weer op de kater af en bleef zo een tijdje rond hem heen cirkelen. Toen het te saai werd ging hij gewoon in een boom zitten. Vanaf daar keek hij toe hoe Stone hem moest vinden. Zijn plan was om steeds dichter bij de Shadowclan te komen en uiteindelijk een warrior informeren. De grijze kater zou problemen hebben terwijl hij veilig weg was.

Onderwerp: Re: -Ganzenopdracht- Stone, stone, stone....