In the park

Onderwerp: In the park za 16 apr 2011 - 14:29

Uiteindelijk had Merry toch toegegeven aan haar nieuwsgierigheid. De mooie wit met gemberrode gevlekte poes had haar tuin achter zich gelaten(Voor nu dan) en met haar vrolijk tinkelende belletje aan haar nek, was ze duidelijk hoorbaar voor alles om haar heen. Maar niet dat ze dat heel erg vond, ze vond het geluid van haar bel wel leuk klinken. Als ze op tijd terug was zou de oude dame haar vast niet missen. Dan zou ze gewoon een rondje rond haar nieuwe buurt kunnen maken, eventjes rondkijken, misschien andere huiskatten ontmoeten? Haar tere pootkussentjes begonnen toch al snel pijn te doen aan de harde straatstenen. Het zou niet lang meer duren voordat ze moest rusten. Ze had nog nooit zo ver gelopen. Zou het nog lang duren totdat ze op een interessante plek uit zou komen? Ze wist dat ze risico liep, zeker nu ze ontklauwt was, dat was voor de zekerheid gedaan zodat ze de oude dame niet zo krabben. Niet dat ze dat überhaupt ooit zou doen! Merry had namelijk sowieso een hele zachtaardige natuur, zoals het een huispoes betaamde. Ze gaapte eventjes diep en trippelde daarna door. Plots, voelde ze kriebelig gras onder haar poten en strekte een uitgebreid groen veld voor haar uit. ‘Wow,’ ademde ze voorzichtig, haar ogen groot en opengesperd. Dit was nou nog eens een grote tuin, en er liepen ook nog eens veel mensen rond! Voorzichtig keek ze rond, zouden er ook nog andere katten zijn?

Onderwerp: Re: In the park za 16 apr 2011 - 20:06

Een aantal straten verder lag een prachtige prijs-winnende Somali poes opgekruld in haar over-luxe kattenmand. Haar halsband was versierd met doorzichtige blauwe diamanten. Af en toe trapte ze met haar voorpootje tegen de mand aan. Diep in slaap weggezonken, haalde ze regelmatig adem. Haar bruin/rode vacht ging zachtjes op en neer, wat een glans veroorzaakte die er keer op keer weer overheen gleed. Het was zonhoog, en nu moet je niet denken dat ze lui was ze had wél net een prachtige prijs gewonnen die de baas veel goed deed. Een mrauwtje klonk uit haar half opengesperde bekje..

'Mraauww. Mraauuww, kijk naar mij kijk allemaal naar mij. Och ja, ik weet dat ik prachtig ben, madame mraauw.' Zachtjes streek ik met mijn kopje tegen de hand van mijn vrouwelijke baasje. Ze keek me vertederd aan. 'Kom mijn lieveling, jij bent aan de beurt.' Brabbelde ze in een onverstaanbaar taaltje. Vragend keek ik met mijn twinkelende, helder bruine ogen naar haar op. 'Mrauuw?' Antwoorde mijn stem, het klonk natuurlijk schattig. Ze tilde me op, en bracht me naar de oh zo bekende witte loper. Mijn staart krulde op, en met een - voor andere katten - zeer arrogant loopje, liep ik over het plastice goedje (catwalk) waar mijn nagels zo vervelend tegen aantikte. Maar ik hield van de roem, en deed het er graag voor. De mensen klapte in hun handen, en ze keken me vertederd aan. 'De winnares is, Ebonyyy.' De mensen zette een beker naast me neer, en ik gaf er een nonchalant kopje tegen aan. 'Oh mrauw, ik weet toch dat ik mooi ben..' Antwoorde mijn stem.

De poes schoot wakker, en haalde teleurgesteld adem toen ze ontdekte dat het allemaal maar een droom was. 'Oh nouja, ik ben tóch mooi.' Stelde ze zich zelf gerust. Ze gleed door het kattenluikje en voelde er veel voor naar het park te gaan. Ze sprong over het tuinhek op de aarde. 'Sjonge, toch een schande voor mijn pootkussentjes. Ach ja, dat lossen ze op bij de manicure.' Murmelde ze in zich zelf. Met haar kakkerige trippelpasje liep ze langs het bos, ze was altijd dicht bij het park geweest. Een nieuwe, voor haar totaal onbekende rood/witte poes keek om zich heen. 'Hallo.' Klonk de stem van Ebony beleefd, ze ging nieuwsgierig voor haar zitten.

Onderwerp: Re: In the park za 16 apr 2011 - 20:49

Merry’s nieuwsgierigheid stond nog steeds op een hoog pitje toen ze door het park liep. Haar ogen schoten heen en weer terwijl ze zoveel mogelijk in zich op probeerde te nemen van de omgeving. Misschien had ze dan nog iets om te vertellen aan de oude dame! Niet dat ze haar reactie zou kunnen verstaan, de aaien en de knuffels die ze dan kreeg spraken altijd boekdelen naar haar mening. Ze was dol op haar baasje, en ze wist zeker dat haar baasje ook dol was op haar, anders zou haar baasje haar toch niet zo goed behandelen? Ze spon eventjes bij gedachte aan de oude dame, en liep daarna door. Een stem achter haar liet haar uiteindelijk toch opkijken, al klonk de stem nogal bekakt. ‘Hallo,’ Miauwde de stem. Voorzichtig keek Merry om, naar de Somali tegenover haar. Eigenlijk knapte Merry meteen een beetje af op de arrogantie en bekaktheid van de poes, maar nog steeds wou ze haar een kans geven. Al wist ze niet goed hoe ze er überhaupt mee om moest gaan. Haar staart zwiepte dus ook even nerveus heen en weer.

‘Uhm.. Hallo!’ Miauwde ze dus uiteindelijk, met haar zoals gewoon vrolijke toon, al zat er aarzeling in. ‘Ik ben Merry, wie ben jij?’ Vervolgde ze, nieuwsgierigheid twinkelde in haar ogen. Wie weet was de poes gewoon wel aardig, maar zag ze er gewoon een beetje raar uit? De naïeve Merry had geen flauw idee over shows en wat mooi was of niet. Eigenlijk, vond ze de poes eerder raar dan mooi, al was iedereen mooi op zijn of haar eigen manier volgens Merry. ‘En waar woon jij? Ik woon bij de oude dame een paar huizenblokken verderop, ze is heel erg lief,’ Spon Merry, die zoals altijd weer een waterval van woorden was. Ze wou graag vrienden maken, ze woonde hier tenslotte nog niet zo heel erg lang. Ze wou graag kennis maken met andere katten uit de buurt, op voorwaarde dat ze hen mocht.

Onderwerp: Re: In the park