Riverclan Attack! [Open]

Met grote ogen keek de kitten door het kamp. Het was eindelijk even droog en de zon scheen zelfs. Het had immers de hele dag al geregend. Hier had de kitten profijt uit getrokken en was direct de nursery uitgekropen om in de zon te gaan zitten. De grond was nog doorweekt en op sommige plekken was het een echte modderboel, maar dat deerde haar niet. Plots was er iets dat Squirrels aandacht trok. Daar onder de kampwand lag iets het kamp in te luren. Ze trok haar ogen tot spleetjes. Het was vast een Riverclankat. Die beesten hielden ontzettend van water en waren niet te vertrouwen! In een positie die iets weghad van sluipen sloop ze naar de grijze kat toe. Die moest nog oppassen! Toen sprong ze, recht op de kat af. Wacht... Dit was geen kat... Dit was een steen. Pas nadat ze dit beacht had kwam ze echter neer. De kei was nat en glibberig en ze kon er geen grip op krijgen. Haar poten schoven uit en met een geweldige vaart kwam haar kin op het harde object terecht. "Auw," mompelde ze, terwijl ze opkrabbelde en even naar het ding keek. Voorzichtig knipperde ze met haar ogen. Ze voelde tranen in haar ogen prikken, maar wist ze al snel weer te verdringen. Ze was niet verdrietig.

Brr! De kleine tabby schudde haar kopje voorzichtig heen en weer, al het mos eraf schuddende. Ze was inmiddels drie moons oud en had genoeg levenservaring. Kuch, kuch. Dat was wat ze zelf vond. Maar dat vond ze eigenlijk niet echt haar schuld, immers deden de andere kits dat ook. Toch? Ze wist het eigenlijk niet. Maar ze hield het stug vol. Ze was nu net wakker en wandelde een beetje wankel van de slaap haar nest uit, bij mama Icicle vandaan. Bij de ingang bleef ze zitten, wachtende op de regendruppels die ze verwachtte. Maar die waren er niet! De zon! Ze zag de zon! Joepie! Met snelle stapjes liep ze de nursery uit. Haar appelgroene kijkertjes spiedden eerst eventjes het kamp rond. Ze zag katten met prooi, katten die het kamp uit gingen, ze zag... Papa! Maar hij ging net weg. Toen zag ze opeens een andere kitten. Ze dacht even, maar zo van achter kon ze niet op de naam komen. Dus hobbelde ze eropaf. De kitten leek in gevecht met een... steen? Flashkit glimlachte, maar haar wenkbrauwtjes fronsten zich wel lichtelijk. Waarom zou je met een steen vechten? Toen viel ze. "Auww," hoorde de groenogige kitten. Ze liep dichterbij. "Gaat het?" vroeg ze.

Ze bewoog haar onderkaak in allerlei richtingen om de pijn iets te verlichten. "Gaat het?" Klonk het plots naast haar. De kitten schrok zich te pletter. Ze was opzij gesprongen en keek even met grote ogen naar het zilverkleurig poesje. Haar vacht stond recht overeind, maar legde deze al snel plat. "Ja ja," miauwde ze toen met opeens een vrolijke glimlach op haar gezicht. Squirrel was gaan zitten en keek met twinkelende ogen naar de kitten voor haar. "Wie ben jij?" piepte ze opgewekt. Ze bekeek het diertje wat beter. Beiden waren ze zilverkleurig en hadden bijna dezelfde kleur ogen. Haar ogen waren alleen net iets blauwer. Ze hadden wel zusjes kunnen zijn! "Wie zijn jouw ouders?" Vroeg ze toen nieuwsgierig en hield haar kopje wat scheef.

Het andere - en waarschijnlijk iets oudere - tabby poesje schrok zich te pletter, tenminste, daar leek het wel op. Ze sprong opzij en keek geschrokken naar haar. Maar ze herstelde zich snel. "Ja, ja," Een glimlachje verscheen op haar snuit en ook Flashkit klaarde op. Zoals de andere she-kit ook deed ging ze zitten. Haar staartpuntje zwiepte opgewekt achter haar lichaampje. Ze kreeg een vraag van de kitten. "Wie ben jij?" vroeg ze. De jongere kitten verbreedde haar glimlach ietsjes. "Ik ben Flashkit! Hoe heet jij?" Wauw! Deze kitten leek echt op haar! Ze hadden dezelfde kleur vacht en dezelfde kleur ogen. Nou ja, dezelfde kleur... Groen was groen voor Flashkit en blauw was blauw. Ze vond dit meer groen, dus verklaarde ze bij zichzelf dat ze dezelfde kleur ogen hadden. "Wie zijn jouw ouders?" vroeg de andere tabby she-kitten. Even lichtte ze haar gestreepte staartje van de grond, en antwoordde toen trots: "Mijn mama heet Iciclespirit en Thymewillow is mijn papa! En jij?" Ze bedacht nu pas dat deze kitten, net als zij, dezelfde vacht had als Silverstar. Misschien was zij wel de dochter ofzo! Bij iemand anders dacht ze dat ook een keer, en toen was het fout. Misschien had ze het nu goed!

Squirrels oogjes twinkelden. "Ik ben Flashkit! Hoe heet jij?" Kreeg ze als antwoord. "Ik ben Squirrelkit." Miauwde ze vrolijk en stak haar borst vrolijk en trots vooruit. "Mijn mama heet Iciclespirit en Thymewillow is mijn papa! En jij?" Hmmm Iciclespirit en Thymewillow. Ergens kwam het bekend voor, maar ze kon het niet direct plaatsen. Waarschijnlijk had ze het wel eens opgevangen, maar had ze nooit echt met hen gesproken ofzo. Je hoordde veel namen als je in de nursery lag. "Dogdance is mijn mama en Silverfa-, ik bedoel Silverstar is mijn papa!" Klonk het vrolijk en trots. Ze moest nog steeds even wennen aan de naamovergang. Ze noemde hem over het algemeen gewoon papa, waardoor je er niks van merkte, maar wanneer ze haar ouders moest noemen, was het een ander verhaal. "Heb jij broertjes en zusjes?" Vroeg ze toen en hied haar hoofdje een beetje scheef.

Squirrelkit. Dat was best een hele leuke naam. Flashkit vond de beestjes wel leuk. Ze had de rood-oranje dieren eens eerder gezien, toen ze in een struik aan de rand van het kamp was gedoken. Ze had er eentje zien rennen. Verder zag ze ze alleen maar dood op de prooistapel, maar toch. "Dogdance is mijn mama en Silverfa-, ik bedoel Silverstar, is mijn papa!" antwoordde ze vrolijk toen Flash de vraag terug had gekaatst op haar, en ook klonk het even trots als toen zij het had gezegd. En ook de jongere poes was een beetje trots. Ze had het goed. Silverstar was Squirrelkits papa! "Cool!" zei ze. Dogdance, die kende ze ook. Die was heel aardig, vond ze. Ze kreeg er nog een vraag bij. "Heb jij broertjes en zusjes?" Met een breed gevormde glimlach knikte ze, haar oogjes vol sprankels. Nieuwe dingen weten en nieuwe katten kennen was zo leuk! "Ja! Mijn zusje heet Scarkit, en mijn broertje heet Mallowkit. Maar Scarkit is daar," Ze wees op de medicine den. "Want die was helemaal gewond. En waar Mallowkit is weet ik niet. Bij mama, denk ik." Haar apprlgroene kijkertjes scanden even het kamp rond, om te kijken of ze de gevlekte pels van haar broertje nergens spotte. Maar het zwart-witte katertje was nergens te bekennen. "Nope. Heb jíj broertjes en zusjes?" vroeg ze. Ja, dat was haar wel eens verteld, maar hoe heetten ze ookalweer? "En als jouw papa de leader is, wordt jij dan de deputy?" Dat leek haar wel logisch, tenminste, in hoeverre haar logica reikte leek het logisch.