This isn't right,we all know.

Een verre gedachte van Wolfgaze bracht hem weer op de plek van een paar dagen geleden. Wat eerst een slagveld was, was nu een rustige plek om te vechten of zonnen. De Thunderclan geuren waren nog niet helemaal weggespoelt, maar dat zou niet zo lang meer duren. Er dwaalde nog wel eens een pluk vacht over de grond en dat was het dan ook. Riverclan had officieel de Sunningrocks weer in bezit genomen. De prooischaarste was ook flink gedaalt. Wolfgaze zette zijn eerste stappen op de Sunningrocks na het gevecht. Het was van de Riverclan, maar het zou het nooit helemaal zijn. Al zolang als Wolfgaze zich kon herinneren vochten Thunderclan en Riverclan om deze plek. Op dit moment was het Riverclan, maar niemand wist wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren. Het was door de dood van Firestar dat Riverclan deze plek heeft kunnen bemachtigen. Hoe zeer Wolfgaze dat niet had gegund voor Firestar, toch was hij blij met de overwinning. Rierclan moest immers ook aan zijn eigen katten denken, en de Queens en Elders. Iedereen had het zwaar, ook zij. Een goed gevuld ratje liep over de rotsen heen zoekend naar insecten die onder de stenen lagen. Wolfgaze verborg zichzelf achter wat grote stenen en wachtte tot dat de rat nog maar ene paar muizenlengtes ver was. De rat kon geen insecten vinden onder de stenen en kwam dichter bij de plek waar Wolf zat. Misschien dat de rat daar meer geluk had. Helaas, voor deze prooi was dat niet het geval. Op het moment dat de Wolfgaze de rat had waar hij hem wilde, sprong hij achter de rosten vandaan en ontblootte zijn tanden. Met een hap was de rat dood. Het beestje hing uit de bek van Wolfgaze die zo net nog leeg was. Wolfgaze vond een hoopje bladeren en stoptte het daar onder. Zijn aandacht werd getrokken door een bekende geur. Hij volgde het spoor en zag een kater staan. Hij draaide zijn kop om en Wolfgaze herkende Lynxfang ogenblikkelijk. ''Hé Lynx, hoe gaat het daar?'' Hij liep op de forse kater af. De laatste keer dat hij hem sprak was tijdens het gevecht op de Sunningrocks. Hij had de schuld van Firestar op zich genomen. Hoe zou het nu met hem zijn?

Notes: Weet niet of het de bedoeling is dat ik reageer ^^"

Zijn stem klonk niet al te blij. Wolfgaze hoopte dat hij de dood van Firestar niet op zich nam. Het was immers niet zijn fout dat Firestar was gevallen. Het was niemands fout. Hoe kon Firestar nou weten dat hij met Snowkiller de rots af zou vallen. Het was een actie op basis van nood en paniek. Zijn dochter was in gevaar, elke vader zou hetzelfde doen. Nou, bijna elke vader dan. ''Het is nog niet zolang geleden. Het verbaast me niks dat je dat voelt.'' Antwoorde Wolfgaze. ''Ik denk alleen wel dat voor nu de Thunderclan andere dingen aan hun hoofd hebben. Wraak komt zeker nog wel, maar niet zo vlug.'' Stelde Wolfgaze. Dat was een ding waar de Riverclan wel op kon rekenen. De Thunderclan zou de Riverclan ervan de schuld geven dat ze Firestar hadden vermoord, en dat was logisch. Het was ook een Riverclanner geweest die hem tot de dood had begeleid. Dan  was de kas verzekerd dat de Riverclan de schuld kreeg. Zo gingen die dingen eenmaal.

Hij had een zware stem viel Wolfgaze op. ''Jezelf verdedigen is je goed recht. Ik ben nog steeds een Clankat en zal me ook zo verdedigen,'' Antwoorde de kater. Daarbij had niemand het recht om zomaar zijn leven van hem af te nemen. Thunderclan was ook niet het soort clan dat valse streken uithaalde. Dat kon Wolfgaze alleen niet zeggen over alle katten. De Thunderclan stond bekend om het respect naar elkaar, maar misschien ook alleen onder elkaar. Thunderclan was trouwens niet de enige waar ze voor op moesten passen. Bij de Leafbare Gathering waren er spanningen onder de clannen geweest, en daar was nog niet het laatste woord over gesproken. De laatste tijd was de sfeer rond de clans gespannender dan normaal. Wolf kon niet zeggen waarom, maar er was iets op komst, en Firestar was nog maar het begin. ''Maar wie weet. Misschien staan we hier binnen de korste keren weer te vechten.'' Zei Wolf uiteindelijk. De toekomst zal het zeggen.

Notes: Beetje kort ^^''

''Dat is inderdaad wel een goed idee,'' Bedacht Wolf zich. Er zouden genoeg katten zijn die de boodschap van het gevecht nog niet hadden doorgekregen. Lynxfang merkte een kat op langs de grens  liep. Een korte blaas deed de kat al weg vluchten. Dit soort kleine gevallen waren de laatste meer geworden. ''Ga anders de volgende keer mee met de patrouille. Ik moet er toch weer een organiseren.'' Stelde Wolf voor. Grenspatrouilles vond hij het minst leuke van zijn rang, maar ze moesten wel gedaan worden. Hij kon op zijn minst het gezelschap nog gezelliger maken. Wolfgaze's gedachten brachten hem op een ander onderwerp. ''Weet jij nog met wie je hebt gevochten?'' Hij was wel nieuwsgierig welke katten er wel en niet waren. Sommige kenden hij bij naam andere niet. ''Zelf weet ik niet tegen wie ik vocht, maar ze was een wel een waardige tegenstander. Totaal geen angst straalde ze uit.'' Herinnerde hij zich terug. De poes was zwart-wit gevlekt en leek een best normale poes vond Wolf, maar die ogen. Ze was in staat te vermoorden. Het had Wolf niet uitgemaakt of ze wel of niet wilde moorden, maar het was toch niet helemaal normaal.

Words: 198

Lyxfang leek droevig terwijl hij zijn antwoord gaf. Zou hij de Thunderclan leider misschien kennen? ''Kende jij Firestar goed?'' Vroeg hij aan de kater. De manier waarop Lynx op de dood van Firestar reageerde was alsof hij hem goed kende. Wolfgaze had Firestar alleen bij de gathering gezien en horen spreken. Een echt gesprek had hij niet gehad met de Thunderclan leider. Alsnog kon je wel aan de leider merken wat zijn intensies waren. Zijn clan was over het algemeen heel betrokken met hem geweest. Firestar had zonder te klagen de Skyclanners opgenomen in zijn clan toen het territorium van de Skyclan in rook op ging en Duststar overleed. Het was geen slechte kat geweest, dat zeker niet. Integendeel het was een goede leider voor de Thunderclan geweest, net zoals Bluestar.

Words: 131

De kater keek verbaast terwijl Wolfgaze het vroeg, maar hij beantwoorde zijn vraag zoals Wolfgaze al dacht. Lynxfang nam de schuld van Firestars dood op zich, maar waarom? Wolfgaze begreep het niet. Het was immers toch niet zijn fout dat Firestar was uitgegleden? ''Hoe bedoel je laten gaan? Jij kon toch ook niet weten wat er zou gebeuren?'' Zei Wolfgaze verward. Firestar's dood mocht dan wel onnodig zijn geweest, maar Riverclan had wel gewonnen. De prooischaarste was grotendeels weggetrokken en ze hadden een stuk territorium erbij. Tuurlijk, de dood van Firestar was tragisch, maar wanneer iemand overlijd heeft een ander er voordeel bij. Dat was de cyclus van het leven. Een pad die iedereen op zijn tijd zou bewandelen. Bij Firestar helaas te vroeg, wat bij vele katten voorkwam.

Words: 130