Now I'm lying on the cold hard ground. {Sparrowpaw&Whitelion}

Hij had geen idee hoe hij het gehaald het en het was ook een raadsel van de witte kater die naast hem liep. Silhouetteheart voelde hoe het bloed opgedroogd was voor een groot gedeelte en kleefde op zijn vacht. De hoofdwond bloedde nog steeds lichtjes,de afdruk van de boomstronk was er lichtjes in te zien. Halverwege de trip had hij zijn nek wond gelikt,waardoor het bloeden wat was gestopt en de laag opgedroogde bloed die er al op lag,was opgedroogd en stelpte het bloeden eigenlijk. Toch had hij veel bloed verloren en voelde hij zich zwak. Hoe het met Whitelion was,wist hij niet,hij had enkel de kracht nog om naar voren te kijken,niet opzij. Silhouetteheart strompelde het Camp binnen en ging richting de Medicine Den. "Sparrowpaw,Brindepool"riep hij naar binnen en ging alvast in de ingang staan,even keek hij achterom naar Whitelion en richtte toen zijn blik weer naar de donkere den.

Now I'm lying on the cold hard ground. {Sparrowpaw&Whitelion} Silse14

De grote witte kater strompelde hijgend naast de jonge warrior. De beet in zijn nek was ondertussen gestopt met bloeden, maar nog steeds droop het bloed er vanaf. Niet alleen zijn bloed, maar ook dat van de zilveren Riverclan poes. Hij zag zwarte vlekken voor zijn ogen van het bloedverlies, en hij strompelde omdat zijn linkervoorpoot zijn gewicht amper kon dragen. Het litteken op zijn zij was ook weer opengegaan, en dat bloedde nog maar niet zo hard. Zijn witte vacht was bijna volledig bedekt met bloed, het was geen aangenaam gezicht. Enkele queens duwden hun kittens weer terug de nursery in, en hij kon ze geen ongelijk geven. Moeizaam volgde hij Silhouetteheart, die de medicine cats den in ging. Hij kon nog steeds niet geloven wat er gebeurt was. Hij kwam toe toen de zwart-witte kater al half bewusteloos op de grond lag, maar die poes was gewoon gestoord. het leek alsof haar bloeddorst gewoonweg haar helemaal opgezogen had, al was het een raadsel waarom ze zo woedend was. De kater strompelde door tot hij binnen stond, waarna hij in elkaar zakte. Zijn poten konden zijn gewicht gewoonweg niet dragen. De poes hadden ze laten liggen, dus hopen dat de kittypet -ahum, rogue- haar mee zou nemen, anders zou Everstar een patrouille moeten sturen. "Sparrowpaw, Brindlepool", riep de jonge warrior. Geduldig bleef Whitelion liggen wachten, niet dat hij echt iets anders kon doen.

Now I'm lying on the cold hard ground. {Sparrowpaw&Whitelion} BBTWvM

::