No hurry [Sparrowpaw]

Onderwerp: No hurry [Sparrowpaw] vr 15 aug 2014 - 18:47

Everstar sloot heel even haar ogen. Om zich heen hoorde ze een hoop rumoer. Katten die rondliepen, maar ook katten die kreunden. Katten die jammerden. De geur van bloed hing zwaar in de lucht. Sparkshade, Willowpaw. Ze hadden niet mogen sterven. Er had geen WindClanner mogen sterven. Woedend drukte ze haar nagels in de grond. Die vervloekte Firestar! En die vervloekte Whitelion. Hij had dit hele gedoe immers veroorzaakt met zijn ondoordachte aanval op een ThunderClanner. Het enige goede was misschien nog dat Firestar nu weer een leven minder had. Hij had het verdiend. Hij kwam hier om één kat te straffen, maar liet zijn warriors twee andere vermoorden.

Ze had er weinig haast mee om naar de medicine cats den te gaan. Als ze zich liet verzorgen, liet ze zien dat ze verzorging nodig had. Ze zou zwak lijken. Kwetsbaar. Ze moest juist laten zien dat een gevecht als dit haar niet klein kreeg, dat ThunderClan haar nooit zou kunnen verslaan. Ze zou echt niet doodgaan van wonden als dit. Al voelde ze zich wel enigszins licht in haar hoofd. Geen goed teken. Ze voelde een dun straaltje bloed langs haar slaap lopen door de kras in haar oor. Haar voorpoten waren rood gekleurd, zowel van haar eigen bloed dat uit de ondiepe wonden kwam lopen als dat van Firestar. Haar achterpoot was er het ergst aan toe. Firestar had behoorlijk had gebeten en het zag er niet bepaald prachtig uit. Het bloedde ook nogal hevig. Vandaar dat wazige gevoel in haar kop. Ze knipperde met haar ogen en boog zich om de wond te wassen, waarbij haar hele lichaam protesteerde. In het gevecht had ze zich zo soepel en snel gevoeld, nu voelde ze zich stijf en beurs en dat zou morgenochtend vast nog erger zijn. Misschien toch maar naar de medicine cats den. Met tegenzin liep ze erheen, proberend er niet bij te lopen als een manke. Bij de ingang bleef ze staan. Ze was niet van plan Brindlepool of Sparrowpaw af te leiden als ze al met een andere kat bezig waren. Zij had geen haast, ze zag andere katten met ergere verwondingen dan zij.

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw] zo 21 sep 2014 - 10:47

De kater was licht uitgeput van alle stress die het gevecht met zich mee had gebracht. Brindlepool had hem nooit geleerd wat hij moest doen in zo'n situatie als deze, en nu kreeg hij opeens de volle lading op zijn schouders. Voor sommige katten was hij te laat geweest, en dat had hem een vreselijk gevoel bezorgd. Misschien was hij wel niet geschikt voor dit werk. De meeste katten waren weg en de den was eigenlijk leeg, op het lichaam van Sparkshade na dan. Dat lag nog steeds half in de duisternis van de den. Hij had zijn lichaam uit de strijd gehaald, ervoor zorgend dat deze niet verder zou beschadigen dan het al was. Hij keek naar het lichaam van een van WindClans beste warriors en merkte toen Everstar op. Meteen sprong hij op en keek naar zijn leider. "Waarmee kan ik u helpen, Everstar?" sprak hij en slikte toen een keer moeizaam.

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw] zo 21 sep 2014 - 18:43

Everstar bleef eerst nog even naast de ingang van de den zitten, om te wachten tot Sparrowpaw of Brindlepool naar buiten kwam. Ze wilde hen niet storen als ze bezig waren. Toen Sparrowpaw ten slotte de medicine cats den uit stapte, stond ze op, wat haar meer moeite kostte dan ze had verwacht. Haar gezicht vertrok even. Van die paar minuten zitten waren haar spieren al stijf geworden en haar achterpoot deed nog meer pijn dan eerst. "Waarmee kan ik u helpen, Everstar?" vroeg Sparrowpaw. "Als je tijd hebt", miauwde Everstar, "zou je dan even naar mijn poot kunnen kijken? Verder heb ik niet echt grote verwondingen." Haar voorpoten zaten onder de krassen en schrammen, maar daar wilde ze niet over klagen. Ze was ervan overtuigd dat die ook vanzelf wel zouden helen.

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw] zo 19 okt 2014 - 17:40

"Als je tijd hebt," miauwde Everstar en de jonge kater keek haar afwachtend aan, "zou je dan even naar mijn poot kunnen kijken? Verder heb ik niet echt grote verwondingen." De kater knikte en verdween uit het zicht. De afgelopen manen was hij erg thuis geworden in de medicine cat den en ondanks zijn verlamde achterpoot bewoog hij zich nog redelijk snel door de den heen. Hij kwam terug met wat spinrag en gebaarde zijn leader om haar voorpoten een voor een uit te steken. Hierna begon hij de spinrag om haar rode poten heen te wikkelen wat ervoor zou zorgen dat het bloedden moest stoppen. Met zijn rechter voorpoot vol met spinrag ging hij naar haar achterpoot, die had een diepere wond. Hij legde de spinrag neer en hipte terug naar het stukje in de den wat Brindlepool gebruikte als kleine opslag en pakte een bosje gelige bloemen tussen zijn tanden: goudsbloemen. Die groeiden in overvloed op het WindClan territorium en ze waren perfect om wonden te genezen. Hij liep terug naar Everstar en kauwde ondertussen een aantal goudsbloemen tot pulp. Hij drukte de pulp op haar wond en wikkelde daarna de spinrag er omheen. "U zult wel wat rust nodig hebben, anders kan uw achterpoot gaan infecteren," mauwde de kater en deed toen een stapje terug, en glimlachte voorzichtig naar haar.

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw] za 25 okt 2014 - 10:01

Everstar zweeg terwijl Sparrowpaw spinrag op haar wonden drukte. Daarna ging hij goudsbloemen halen. Terwijl Everstar hem zo door de medicine cats den zag hippen, kwam het valse gezicht van Nevermind weer voor haar geestesoog. Ze had die kat kortgeleden nog ontmoet bij de grens. Ze twijfelde of ze hem toen niet aan had kunnen vallen. Hij was nog altijd niet echt gestraft voor wat hij Sparrowpaw had aangedaan. Everstar wist niet of Shrewstar hem nog een straf gegeven had, maar ze kon zich zelfs voorstellen dat de ShadowClan leidster hem had gefeliciteerd. Het was niet alsof Shrewstar veel gevoel voor juistheid had.
Everstar deed alsof het geen pijn deed toen hij de pulp op haar wond smeerde en er spinrag omheen wikkelde. Nadat hij klaar was, keek ze even naar haar poot. "U zult wel wat rust nodig hebben, anders kan uw achterpoot gaan infecteren," zei Sparrowpaw. Everstar keek hem aan. "Rust? Hoe veel rust?" vroeg ze. Ze moest ook nog gewoon jagen, haar plicht doen. Zeker de leider kon niet zomaar een dagje vrij nemen, ook niet als ze gewond was. Zeker niet als die wond gewoon netjes verbonden was. Zou een nachtje rust niet voldoende zijn?

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw] za 25 okt 2014 - 10:49

"Rust? Hoe veel rust?" vroeg de leader vervolgens. Sparrowpaw was eventjes stil en liet zijn blik naar de wond gaan. "Ik denk dat een nacht wel genoeg is, maar ook dan de komende paar dagen niet té veel belasten. En de wond goed schoonhouden natuurlijk," mauwde hij en ruimde de overige goudsbloemen en spinrag weer op in het hoekje waar netjes andere stapeltjes met kruiden lagen. Het was rustig in de medicine cat den, dat was omdat hij zowat iedereen al behandeld had. Hij stond met zijn rug naar Everstar om, maar besloot de gedachten die al dagen in zijn kop rondhingen gewoon met haar te delen. De kater draaide zich om, hipte weer wat dichterbij en keek zijn leader aan. "Everstar. Ik heb de laatste tijd wat gedachten.." mompelde hij en keek wat verwonderd naar zijn poten, niet goed wetend hoe hij dit het beste mede kon delen. "Maar heeft u nog dromen van StarClan gehad? Niemand van de medicine cats ontvangt meer enige dromen van hen. Zou er iets aan de hand zijn?"

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw] za 1 nov 2014 - 18:49

"Ik denk dat een nacht wel genoeg is, maar ook dan de komende paar dagen niet té veel belasten. En de wond goed schoonhouden natuurlijk," zei Sparrowpaw. Everstar knikte opgelucht. Één nacht, dat kon nog wel. En dat niet té veel belasten. Ach, ze zou geen zware gevechten moeten gaan voeren, maar die kans was toch niet zo groot. En jagen kon vast wel gewoon. De medicine cat apprentice stond met zijn rug naar haar toe terwijl hij de niet-gebruikte bloemen en het spinrag opruimde, maar toen hij zich weer omdraaide kon Everstar aan zijn blik zien dat hij ergens mee zat. "Everstar. Ik heb de laatste tijd wat gedachten.." begon hij een beetje aarzelend. "Maar heeft u nog dromen van StarClan gehad? Niemand van de medicine cats ontvangt meer enige dromen van hen. Zou er iets aan de hand zijn?" Everstar keek verbaasd. "StarClan? Nee, niets. Het zijn eerder de medicine cats dan de leiders die dromen krijgen, toch?" Ze keek hem aan. "Betekent het feit dat ze geen dromen sturen trouwens niet gewoon dat er niets belangrijks te melden is? Het lijkt me toch dat je beter geen bericht kunt krijgen dan voorspellingen over rampen en oorlogen." Everstar wist niet enorm veel over de gewoonten van Zilverpels' clan, maar het leek haar toch niet zo'n probleem als ze niets zeiden. Maar goed, dit was dan ook meer het gebied van de medicine cats. Ze keek Sparrowpaw aan. Hij begon al steeds meer een echte medicine cat te worden. Als hij dacht dat dit problemen betekende, dan zou ze dat geloven.

Onderwerp: Re: No hurry [Sparrowpaw]