[Geeft niet xD Heb ik ook vaak :3]
Kittyheart keek zenuwachtig om zich heen en had haar oren wat naar achteren gedaan. Ze voelde zich niet op haar gemak hier, tussen al die huizen met de voorbijrazende monsters zo dicht op haar. Het was dat het nu rustig was, maar verder.. Ze slikte ongemakkelijk en liep uiterst voorzichtig verder. Haar blik schoot de hele tijd heen en weer terwijl ze in de schaduw bleef en Tweebenen negeerde of ontweek. Af en toe stak eentje zijn hand naar haar uit, maar daar liep ze gewoon voorbij. Kittyheart had slechte ervaringen met Tweebenen, vooral omdat ze zo groot waren en haar bang maakten. De kleine, grijze poes slikte ongemakkelijk en versnelde haar pas wat. Overal rook ze vreemde geuren, dingen die niet thuishoorden. Waarom was ze ook hiernaartoe gegaan? Ze had hier niets te zoeken! Ze had gedacht dat er wat voedsel was, maar dat was er dus niet.. Het was er eng. Ze moest terug naar het bos, nu. Maar aan wie kon ze het vragen? Niet aan de Tweebenen.. Tussen al die geuren bemerkte ze in één keer een kattengeur. Misschien een Kittypet, zeker niet van Windclan, maar dat was goed genoeg. Ze was dan wel klein, ze kon zich verdedigen! Kittyheart begon de geur te volgen. De zon stond hoog en had de stenen warm gemaakt. De geur bleef hierdoor ook langer in de lucht hangen, zodat Kittyheart het gemakkelijk kon volgen. Uiteindelijk zag ze de andere kat zitten, regelrecht op de hete stenen. Voorzichtig trippelde ze naar haar toe en bleef op een afstandje staan. 'Ehm, hoi..' groette Kittyheart. 'Weet jij de weg naar-' Het geluid van een voorbijsnellend Monster liet haar haar zin afkappen en naar de kant springen. 'De weg naar de Clanterritoria?' maakte Kittyheart haar zin af, terwijl ze naar de poes voor haar keek. Hopelijk was ze geen domme Kittypet die alleen deze straat kende, dan was ze erg ver van huis..