{J u s t O n e B r e a t h}

Het was nu al een tijdje geleden dat ze de kater had ontmoet. Die lieve kater, waarvan ze zielsveel van hield. Hij had haar nog gevraagd of ze de kittens aan een andere queen kon geven, maar dat kon ze niet. Ze kon het simpelweg niet. Zouden ze op hem lijken? Ze hoopte van wel, hij had het over zijn kittens gehad, echte schatjes. Deze zouden dat vast ook zijn, of niet?

Het leek een rustige avond, maar die werd al gauw verpest door krampen. Ze wist meteen wat er ging gebeuren, ze zou dit doen zonder de medicine cats, dit kon ze. Ze had altijd voor de zekerheid een stok naast haar nest, aangezien ze niet wist wanneer ze geboren zouden worden. Ze pakte de stok op en begon bij de weeën erop te bijten. Niet lang daarna lag er een kleine kitten naast haar. Ze beet de navelstreng door, waarna ze de kitten bij haar buik legde en de kitten een paar likken gaf om het aan te moedigen. Het was een donkergrijze kitten, een soort van mix tussen haar en Dark. "Gravelkit," miauwde ze, naar de kleur van de stenen. Bij de volgende wee pakte ze de stok weer in haar mond en beet daar weer heel hard op. Zo hard dat de stok brak, maar de kitten was ter wereld. Het was een poesje. Ze begon het rustig te likken en zag een blauwige vacht. "Bluekit," miauwde ze zachtjes. Toen ze ook totaal geen weeën meer voelde liet ze haar kopje tevreden zakken. Het was haar weer gelukt. Well done.

OOC: Eerst Gravel, dan Blue :3

Melk, melk, hij had trek. Uit instinct kroop hij rond, op zoek naar een warme plek waar melk zou zijn. Het was hier koud maar mama hield hem warm door hem te likken. Hij piepte toen ze ermee ophield maar niet veel later begreep hij waarom ze dit had gedaan, want naast hem voelde hij een nieuwe warmtebron. Net zo groot als hijzelf en net als hem piepend en kronkelend. Zijn zusje of broertje. Samen met zijn lotgenootje kronkelde hij dicht tegen de warme vacht van moeder aan. Op zoek naar warmte en voedsel. Opeens vond hij vet, een melkbron. Blij begon hij te drinken, zoveel als hij maar op kon. Hij genoot van de warme, witte vloeistof en was haast teleurgesteld toen er echt geen druppel meer bij kon in zijn kleine lichaampje. Nu tevreden van de warme melk in zijn maag, en de warme vacht van zijn moeder om hem heen wist hij dat hij in vertrouwen kon gaan slapen. Hij ging tussen haar vacht liggen en viel haast meteen tevreden in slaap. Nu nog klein en onwetend over de wereld daarbuiten.

Warmte. Ze hing al een tijdje in de warmte. Wat ze was, wist ze niet. Ze wist helemaal niks eigenlijk. Ze kon nog niet eens echt nadenken zou je kunnen zeggen. Haar leven begon pas toen ze kou voelde en ze luid begon te piepen. Vanaf toen begon haar leven pas, vanaf toen begon ze pas te denken. Ze kon niets horen, ze kon niets zien, ze had alleen haar instinct en ze kon voelen. Ze voelde dan ook iets warms over haar heen en hoe ze opeens de hoogte in leek te gaan door iets in haar nek. Waarna ze instinctief iets ging zoeken in het zachte om haar heen. Eenmaal gevonden begon ze gulzig te drinken, een warme vloeistuf vulde haar lichaam. Toen ze was uitgedronken viel ze snel in slaap, tegen iets anders -Gravelkit- dat ook best zacht was.