Eindelijk buiten! Ze kon niet wachten om alles te leren, al was het van haar moeder. Trots zette ze een stap in de licht drassige grond. "En, hoe voelt het?" "Geweldig!" Ze lachte breed. Heerlijk. Aurora stapte verder, tot ze door de tunnel was. "Wat wil je doen?" Vroeg ze, en keek haar moeder vragend aan. Vaak genoeg had Aurora erover gedacht om het kamp uit te gaan. Zo vaak, maar elke keer had ze niet doorgezet. Zeker niet na wat er was gebeurd met Rough. Maar nu was het haar kans. Haar moment. Een nieuw hoofdstuk zou ze openen.