Spikes everywhere ..!

Ze ging toch maar eerst, want ja, het zou raar zijn als Zealpaw zonder enige verwonding de den als eerste zou betreden. Voorzichtig, zodat haar verwonde pootje niet de grond zou raken, hopte ze door de ingang van de den en keek naar het deels opgedroogde bloed dat zich aan haar grijze vacht had gehecht. Toch baarde het schoonmaken haar geen zorgen, maar was het juist de kans dat dat beest misschien giftig was geweest. Geen bijwerkingen had ze gevoeld, nee, maar wie weet duurde het wel heel lang voordat het zijn werking aannam! "Maskheart?" Murmelde ze zachtjes en lichtelijk nerveus, haar grijze oortjes naar achteren leggende.

OOC; Eerste post voor Zealpaw en Maskheart

"Maskheart?" Bij het horen van zijn naam draaide Maskheart zich om. Bij de ingang van de den stonden twee apprentices als hij ze goed herkende. "Wat kan ik voor jullie doen?" Vroeg hij terwijl hij naar de twee apprentices toeliep. Hij liet zijn blik even over de twee apprentices glijden en zag bij Starlingpaw dat er wat bloed op haar poot zat. Bij Zealpaw leek er gelukkig niks aan de hand te zijn, maar nu wilde hij toch wel weten wat er aan de hand was met het bloed op de poot van de apprentice.

Ze wierp kort een blik achterom en zag dat die luilak van een Zealpaw erbij was gaan zitten. Met een kleine glimlach schudde ze afkeurend haar kopje en plots stond er een Maskheart voor haar neus. "Uhh.. nou.." Wat beschaamd legde ze haar grijze oortjes in haar nek en liet haar oogjes afdwalen naar de grond. "D'r was een egel en.." Murmelde ze bijna onverstaanbaar.

De apprentice leek een beetje verrast te zijn, maar hij negeerde het. "Uhh.. nou.." Hij wachtte geduldig, want hij moest wel weten wat er aan de hand was. "D'r was een egel en.." Dat maakte het nog niet veel duidelijker, maar er was dus duidelijk iets met een egel. Zealpaw kwam ondertussen naast Starlingpaw staan en Maskheart keek even zijn richting uit. "Ze is gewond geraakt door zijn stekels." Dat maakte het wel wat duidelijker, want nu wist hij in ieder geval waardoor de wonden waren gemaakt. "Kan je me de wonden even laten zien?" Ze kon diepe of ondiepe wonden hebben, dus daar wilde hij als eerste achter komen.

Ze vond het maar niets dat Zealpaw moest gaan uitleggen wat er aan de hand was, maar ze wist toch nog iets van een dankbare blik zijn kant op te werpen. Toen de medicine cat haar vroeg waar de vond zat, keek ze hem wat sarcastisch aan, maar hief haar voorpootje toen op, die ze nog niet op de grond had durven laten staan. Het bloed was al opgedroogd, maar de stekels hadden hun sporen duidelijk achtergelaten. Een vervelend prikkelend gevoel voelde ze wel, toen ze haar grijze pootjes zo omhoog moest houden. "Egels.. zijn toch niet giftig, hè?" Murmelde ze, terwijl angst in haar groene kijkers glinsterde.

Starlingpaw liet hem haar poot zien, waar er wel duidelijk te zien was waar de stekels naar binnen waren gegaan, maar de wonden waren blijkbaar niet zo diep geweest dat ze door waren blijven gaan met bloeden. Dat scheelde al wel, het enige dat nu nog gedaan moest worden was de wond schoonmaken en iets erop doen zodat het niet zou gaan ontsteken. "Egels.. zijn toch niet giftig, hè?" Hij keek naar de apprentice toen ze de vraag had gesteld en schudde even zijn kop. "Egels zijn niet giftig, je kunt je poot dus gewoon schoonmaken." Zei hij, want hij kon wel begrijpen dat ze voorzichtig was met het schoonlikken, want wie weet of het giftig kon zijn, maar dat was deze keer niet zo. "Ik zal nog even wat pakken om ontstekingen tegen te gaan." Zei hij en draaide zich om, waarna hij wat goudsbloem pakte en ermee terug liep naar de apprentice. Nu moest de wond alleen nog schoon worden voor hij het erop zou kunnen doen.