Vecht training---- Met Viper

Madiebo werd wakker. De kittens waren al weg op één na die nog tegen haar buik aan lag. Het was Viper. Ze had afgesproken dat ze vandaag vecht training hadden. 'Viper word is wakker je moet eten we gaan zo trainen' Zei Madiebo. Ze hoopte dat Viper er nog zin in had. Silvercoat zou op de rest van de kittens passen. Mischien waren ze al weg. Het was zo rustig! Ze liep naar de prooistapel, Die aardig vol lag want er was goed gejaagd. Zelf nam ze een muis. Ze at hem op. 'Viper ik zie je zo buiten.' Zei Madiebo. Ze ging buiten in de felle zon liggen en wachte totdat Viper naar buiten kwam.

Viper lag lekker te genieten van zijn uitslaapje. Gelukkig hoefden kittens nog geen patrouilles of training te doen. Opeens hoorde hij een zacht gefluister in zijn oor. Viper schrok wakker. Het was zijn moeder. Hij had het al gemerkt omdat de warmte bij zijn rug opeens verdwenen was, zijn moeder was opgestaan. 'Viper word is wakker je moet eten we gaan zo trainen' mauwde ze in zijn oor. Viper opende zijn ogen. Training ? Nu al?! Viper voelde zich vermoeid, hij wilde liever doorslapen, dat vond hij het lekkerst! Nee...nee ik wil niet! dacht Viper, maar zijn moeder keek hem streng aan. In Bloodclan trainden kittens blijkbaar eerder. " Maar waarom! Ik wil uitslapen..ik..ik heb geen zin!" Viper sprong uit zijn nest, en rende naar de hoop verse prooi. Hij wilde niet trainen, dat was voor leerlingen! Hij had nog geen zin om met bloed in aanraking te komen. Zijn moeder keek hem alleen maar streng aan als teken dat hij geen keus had. Toen Viper net een muis in zijn mond gepropt had, kwam zijn moeder op hem aflopen. Ze gaf een lik over haar bek heen als teken dat ze al gegeten had. 'Viper ik zie je zo buiten.' zei ze. Viper slikte de muis in twee happen door, en verslikte zich een beetje. Pff training! Kon je niet iemand anders vragen ? mopperde Viper. Toen hij klaar was met zich schoon te likken, liep hij huppelend naar zijn moeder toe, en deed alsof hij er helemaal klaar voor was!

" Maar waarom! Ik wil uitslapen..ik..ik heb geen zin!" Zei Viper. 'we gaan gewoon! A: ik heb het belooft aan jou toen je nog enthousiast was en wel wou trainen B: we leven in het wild we zitten niet in een clan dus als je aan gevallen word moet je je wel goed kunnen verdedigen. Als je maar niet denkt dat dit iets met Scourge te maken heeft ofzo want hiier train je gewoon waneer het je gezecht word want je traint gewoon maar ik zieje zo buiten' Zei Madiebo streng. Nou ja ze had een blije reactie verwacht. Later kwam Viper naar buiten trippelen. Het leek als of hij er wel zin in had. 'Kom' Sprak Madiebo kort. Ze begon kei hard te renen. Ze vond het al knap dat Viper Drie konijnen achter haar liep. Viper was echt snel voor een kit niet iedereen kon dat! Dacht ze trots. Toen ze aan kwamen bij een open zand vlakte in het bos, stond ze stil. 'hier is het. Val me maar aan gebruik de omgeving en let op de wind stand' Zei Madiebo.

In Viper's oren klonken de strenge woorden van zijn moeder. "we gaan gewoon! A: ik heb het belooft aan jou toen je nog enthousiast was en wel wou trainen B: we leven in het wild we zitten niet in een clan dus als je aan gevallen word moet je je wel goed kunnen verdedigen. Als je maar niet denkt dat dit iets met Scourge te maken heeft ofzo want hiier train je gewoon waneer het je gezecht word want je traint gewoon maar ik zieje zo buiten" toen zijn moeder klaar was met praten, gaf Viper een chagrijnig knikje. Misschien was dit trainen nog niet zo heel slecht ? Viper had zijn ontbijt al verorberd, en was ondertussen al bij zijn moeder gaan staan. "Kom" Madiebo gaf een kort maar krachtige mauw en opeens sprintte ze er als een haas vandoor. Viper had het in de gate. Zijn moeder was hem nu al aan het trainen voor als er een ramp zou gebeuren en alle katten moesten zo snel mogelijk het territorium uit. Als een speer rende Viper achter zijn moeder aan. Verrast van zijn snelheid keek hij met wijd open ogen naar zijn moeder. Madiebo was duidelijk ook onder de indruk van zijn snelheid. Zou ze trots op me zijn ? dacht Viper Het moet wel! Ik word later een van de beste krijgers ! Viper's droom was om later de beste krijger te worden, en zijn ouders trots maken. Hij had nu al een talent, hard rennen voor een kitten die nog zo jong was. Hij had vaak gewandeld met Honeybee die hem altijd vroeg wakker maakte. Door het vele wandelen zijn, zijn poten sterker geworden en zijn ze meer gewend geraakt aan de harde grond. Viper ging langzamer tot een huppelpas. Zijn moeder was ook langzamer gaan lopen en toen stopte ze ineens. Madiebo begon weer te praten. "Hier is het. Val me maar aan gebruik de omgeving en let op de wind stand" Viper's ogen stonden wijd open. Zijn moeder aanvallen?! Dat wilde hij helemaal niet! Wat als hij perongeluk zijn klauwen zou uithalen ? Hij kende tenslotte zijn talenten nog niet, zijn eigenschappen van een krijger. Viper twijfelde even, maar gehoorzaamde toen toch zijn moeder. Hij voelde even met zijn neus hoe de wind was, het ging niet helemaal lekker omdat hij nog een kitten was. Toen hij alles helemaal verkend had nam hij een aanloop. Viper sprong in de lucht en...
Viper voelde zijn maag ineenkrimpen. Hij verloor zijn balans! Oh nee ik ga vallen! Met uitgestrekte pootjes en een hard gejank viel Viper op de grond. Zijn pootjes deed pijn en zijn buik ook. Als een pasgeboren kit lag hij op de grond te janken.


( wat ontroerend :c )

Madiebo was nog steeds trots op Viper. Toen Viper klaar was rende hij op haar af en sprong. Madeibo wou ontwijken maar Viperviel. Madiebo rende naar Viper toe en trooste hem. Toen het over was begon Madiebo te praten tegen Viper. 'Als eerst wil ik zeggen dat ik trots op je ben dat je zo hard rent en dat je zo goed naar me luistert' Zei Madiebo. Ze wachten even en praten weer veder: 'Over daarnet, Ik zei ook gebruik je omgeving dat deed je niet, maar het is je eerste keer..... Doe het nog maar een keer' Zei Madiebo en wachten tot Viper klaar was.