Here we go again... {Otterflight}

Met stevige passen liep de forse, zwarte kater verder. Zijn pas was regelmatig en sterk, alsof hij echt wel gehaast was. Hij was dit echter niet. Zijn kille cyaanblauwe blik gleed even over het gebied, maar hij vond niet veel. Ook rook hij niks, want met het geurorgaan dat hij had kon hij niet veel. Horen? Nee, daar kwam ook niks van in huis, want het lag niet in zijn aard om te luisteren. het was misschien ook omdat het muisstil was in het bos, enkel het gekraak van blaadjes onder zijn poten gaf aan dat er leven was en dat was enkel hij en zichzelf. Misschien was het wel beter zo en niet anders. Want hij was immers niet de aangenaamste om mee om te gaan.

Een drukkende stilte was over het ShadowClan gebied gevallen waar je de koude rillingen van kreeg. Ookal was je een ShadowClan kat. Haar vacht trilde kort om er wat lucht tussen te krijgen. Langzaam voelde ze wat meer warmte over haar lichaam gaan terwijl ze geluidloos door bleef lopen. Veel dingen waren er gebeurd de afgelopen manen en het rommelde nog altijd tussen de Clan's. Toch vroeg ze zich af of het bevel van Shrewstar nog gold, prooi dat de grens over stak vangen. Haar amberen ogen keken zoekend rond totdat een geur haar neus binnen dreef. Een voor een gingen haar haren overeind staan. Was die reukloze arrogante mousebrain weer hier? Ze besloot hem eens met een bezoekje te vereren en volgde de geur van Nevermind. De vorige keer was de Deputy er aan te pas gekomen om hen uit elkaar te trekken. Kort glimlachte ze vals waarna ze een vossenlengte bij de kater vandaan ging zitten. "Well well... Look what we have here" miauwde ze kil.

Het geritsel had de komst van die valse, lelijke kat aangekondigd. Hij krulde even zijn staart en snoof lichtjes, ookal wist hij nog niet wie er kwam. Hij was toch altijd nijdig en kon er toch niet tegen. Het mocht nog Tall zijn, hij zou nog zo reageren, de ander was meestal zijn switch wanneer hij vrolijk begon rond te stuiteren. Hij draaide zich om en bekeek haar gevlekte pels eens. Haar lach wilde hij zo van haar gezicht slaan, maar dat mocht niet volgens de wetten, oh Starclan, ja de warrior code. Hij snoof lichtjes en staarde naar haar met een kille, lege blik die iedereen op zijn knieën zou kunnen brengen. Ijs groeide snel in zijn cyaanblauwe kijkers, hij wilde deze kattin niet eens kennen, ze was een afzichtelijk beest en ze had een rotkarakter, alles aan haar haatte hij. ALLES. "Well well... Look what we have here" Zei ze op een kille toon. Hij krulde zijn staart even en zwiepte daarna even kort ermee. "Heb je eindelijk je weg uit dat moeras gevonden?" zei hij ijzige toon. "We dachten al dat je was verdronken met dat lompe lichaam van je," Aangezien hij haar enige tijd niet had gezien.

Nog altijd even lelijk als de nacht stond de kater voor haar. Ergens vermoedde ze dat de kater gewoonweg verlaten was door zijn ouders en dat er een ShadowClan kat medelijden had gekregen met de haarbal die hier voor haar stond. Haar amberen ogen verrieden niets van wat zich binnen in haar afspeelde. Enkel een wenkbrauw kwam omhoog bij het horen van zijn woorden. Aan wat hij zei ging ze geen woorden vuil maken dat was zijn probleem. "O well... I was thinking your parents abadoned you because you are weak. You shouldn't even be a Warrior, you should be a Elder" bitste ze de kater toe doelend op zijn reukzin. Haar staart bewoog rustig achter haar terwijl ze zag dat de kater zichzelf steeds meer aan het opjagen was wat ze wel amusant vond. Ze kon het goed vinden met bijna alle Clankatten maar Nevermind? Nee, die kat kon ze niet uitstaan. Als er ooit aas nodig was om andere Clan's uit te lokken zou ze deze kater als eerst naar voren duwen om hem gekozen te laten worden. Een hele zorg minder voor de Clan. Hij vrat alleen maar en als hij al wat ving zou het niet al te veel zijn.

Een wenkbrauw rees omhoog bij de lelijk kat, wat een verassing! Madam wist neig dat ze lomp was, misschien moest ze eens minder rond dat moeras hangen en eens naar een deftig stuk van Shadowclan gaan, zoals een rivier ofzo. Maar dan opnieuw zou ze waarschijnlijk blind worden bij het zien van haarzelf. Het was sneu, maar waar. "O well... I was thinking your parents abadoned you because you are weak. You shouldn't even be a Warrior, you should be a Elder" hij grijnsde even vals met een scheve lach naar haar, zijn parelwitte tanden blonken prachtig in het zonlicht. "Oh en deed het pijn, dat denken? Want ik weet gewoon dat je dat niet vaak doet, moet ik misschien Littlestream halen? Want straks raken je hersentjes nog oververhit," zei hij op een honingzoete manier, vals maar scherp. "Denk eens deftig na, kat," spuugde hij vervolgens met een ijzige blik. "Ik noem NEVERmind, dat betekend dat ik ooit de naam NEVERkit heb gekregen, dat besef je toch? Goed? Goed, dus denk nu nog eens na, waarom zou een kat zijn kit zo noemen. Haha, ja inderdaad, jou stomme opmerking is iets dat al lang verleden tijd is," vervolgde hij kalm. "Otter, hem, ja, je hebt wel net zo'n lelijke smoel als die beesten," grijnsde hij vervolgens vals. Hij gaf niks om zichzelf, iedereen mocht hem uitmaken, dat kon hem echt niks schelen.

Of de kater nu met woorden bezig ging of met zijn nagels het maakte haar niet zo heel erg veel uit. Zijn gezever over haar gedachtes liet haar enkel kort met haar oren trekken. Och, wat kon hij er aan doen? Het was nu eenmaal een zielig geval en dat scheen hij zelf ook te weten. Verveeld slaakte ze een onhoorbare zucht en rolde kort met haar ogen. "Never means never. You will never be a fully clancat. Some of us doubt if you are even Clanborn. We say you are like trash. I mean.. What have you even done for the Clan? Hmm... Let me think... O, That's right. Nothing you piece of shit" miauwde ze rustig en keek hem direct confronterend en uitdagend aan. Het maakte haar niet zo veel uit wat hij ging doen maar het zag er naar uit dat het weer zou eindigen in een gevecht. Misschien met wat geluk kon ze hem nu het onderspit laten delven. "I'm just saying.. Otters can swim. You can NEVER swim" zei ze waarna ze in een manische lach uitbarstte.

Hij keek haar droog aan. Waarom bestonden er zo'n katten? Het was iets om vragen bij te stellen soms... Hij bleef haar strak aankijken, het ijs in zijn blik was koud en kil en kon iedereen zo het stuipen op het lijf raken, maar deze kattin was duidelijk blind, ze had vast haar spiegelbeeld gevonden. "Never means never. You will never be a fully clancat. Some of us doubt if you are even Clanborn. We say you are like trash. I mean.. What have you even done for the Clan? Hmm... Let me think... O, That's right. Nothing you piece of shit" Hij trok even een wenkbrauw op. Oh zat het zo misschien? "Uhm behalve een bende apprentices gered en opgeleid, ervoor gezorgd dat de zoon van de leider geen zelfmoord gepleegd heeft, ervoor gezorgd dat Terror Claws niet dichter kwam, windclankatten van ons terrein gejaagd en een lesje geleerd, moet ik doorgaan of voel je je al dom genoeg?" Zei hij op een droge toon. "I'm just saying.. Otters can swim. You can NEVER swim" Toen ze die lach uitbracht, trok hij beide wenkbrauwen op. "Ik wist niet dat we hier in Riverclan zaten," zei hij droogjes -haha, zie die humor...- "Glibber maar snel terug naar je visclan, otter," zei hij op een neutrale toon. "Niemand moet je hier toch hebben," vervolgde hij waarna hij even zijn ogen sloot. Toen hij ze echter terug opende, was een dodelijke blik te zien, hij meende het.

Nevermind keek haar enkel droog aan, zijzelf staarde op dezelfde manier terug. Dat de zoon van de leader zelfmoord had willen plegen was diens eigen probleem. Het interesseerde haar niets dat die kat dat wilde doen of nog altijd wilde doen. Wat Terror Claws betrof, daar had de hele Clan tegen gevochten en zijzelf inclusief. Nevermind was ergens aan het einde pas komen aankakken omdat hij bang was geweest. Ze had het wel doorgehad dat hij in zijn broek scheet van angst. Haar rechteroor draaide naar voren terwijl ze rustig gingzitten en hem nog altijd aankeek. "That's all fine with me, no problemo. But actually there is nobody here that likes you. Not even your own kit's. Besides that, you are a cat that had a relationship with Lone-one. Where is she? Did you kill her? Cause everyone knows you did. I only want to hear you say it" miauwde ze zoetjes. Haar ogen verrieden niks terwijl ze de kater aan bleef kijken. Ze zag van alles over zijn gezicht trekken voor een korte periode. Ah... dus daar zat zijn zwakke plek? Familie? Tsja, dat was waar ook. Het maakte je zwak en kwetsbaar voor je vijanden. Dat was waar ook. Haar amberen ogen fixeerden zich op de cycaan blauwe van Nevermind waarna ze nog een schepje er bovenop deed. "You know Nevermind... Aurynight knows your secret. She told me you had kits with Lone-One. She just doesn't know which kits but she feels like she is on the second place" zei haar stem nog veel zoeter. Ze stond glimlachend op en keek de kater aan. "You are not only pathetic Nevermind, you are a pedofile as well. You dated Aurynight when she was a Apprentice. You were a Elder. And you and Tallpaw... I guess you should date him. Since you like Apprentices so much" miauwde ze droog waarna ze zich met een zwiep van haar staart wat naar voren bewoog. "Or am I wrong?" miauwde ze zacht met haar ogen duivels glimmend, genietend van de miserie die ze zag in de cycaan blauwe ogen van de kater.

Het bleef even stil, haar domme Visclan hersentjes geraakten natuurllijk niet mee, heel normaal allemaal. Dat was het natuurlijk. "That's all fine with me, no problemo. But actually there is nobody here that likes you. Not even your own kit's. Besides that, you are a cat that had a relationship with Lone-one. Where is she? Did you kill her? Cause everyone knows you did. I only want to hear you say it" Zijn blauwe ogen glommen even toen hij de naam van zijn oude vriendin hoorde. "Hou haar hierbuiten," zei hij op kille toon. Ondanks heet feit dat ze elkaar haatte, beschermde ze de kattin wel. Hij had er zelf voor gezorgd dat ze iemand had waar ze op kon vertrouwen en sinds kort was ze verdwenen, wat tot grote verdriet had geleid in het hart van de warrior. "You know Nevermind... Aurynight knows your secret. She told me you had kits with Lone-One. She just doesn't know which kits but she feels like she is on the second place" Hij knipperde even met zijn ogen. Aury wist dat ja, maar hoe wist Otter dit? Hij ontblootte zijn tanden. "Ik hou van Aurynight, meer dan dat jij ooit van iemand zal houden en meer dan dat er ooit iemand van jou zal houden," siste hij woest. De gevlekte kattin bevond zich op dun ijs, het zou niet lang meer duren of hij zou knappen en zeker als dit onderwerp zou blijven hangen. "You are not only pathetic Nevermind, you are a pedofile as well. You dated Aurynight when she was a Apprentice. You were a Elder. And you and Tallpaw... I guess you should date him. Since you like Apprentices so much" Een koud vuur laaide op i zijn ogen. "Wat?!" Gromde hij woest waarna zijn nekharen overeind kwamen en hij dreigend naar voren stapte. "Zeg nog een keer zijn naam, haar naam en je gaat eraan lelijke otter," gromde hij woest. Niemand begon zomaar over zijn buddy, over zijn partner, zo over zijn kits! Hij durfde ze. "Or am I wrong?" Hij gromde en torende hoog boven haar uit, zijn spieren duidelijk zichtbaar onder zijn blauwzwarte pels. "Je bent heel verkeerd bezig, otter," gromde hij.

Suikerzoet keek ze de kater aan. Zijn ogen glommen bij het horen van de naam van Lone-One. Daar zat dus nog meer gevoeligheid dan bij zijn huidige famile? Mooi, heel erg mooi. Kort daarop beweerde de kater luidkeels van Aurynight te houden waarbij ze enkel haar schouders ophaalde. "The case Nevermind is that family makes you weak and vulnerable" zei ze zacht maar nog steeds op dezelfde suikerzoete toon. Bij het noemen van de naam van Tallpaw was het alsof ze aan een koortje had getrokken en een grote prijs had gewonnen. Wat was het met deze kater en Tallpaw? Was Nevermind wel degelijk een pedofiel? Zijn woorden die volgden bevestigden dat eigenlijk alleen maar voor haar terwijl ze hem een sluwe gladde blik toewierp. Ze gleed in een soepele beweging naar de zijkant van Nevermind en bleef aan diens flank staan en keek hem over haar schouder aan. "You have only one big problem Nevermind. There are 3 Apprentices who know who their mother was but not their father. It isn't that hard to connect the dots. Your kit's with Lone-one were Heaterpaw, Littlepaw and Wanderpaw" zei ze zacht en keek hem aan met haar glimmende amberen ogen. "What would they say about their father who abadoned them? And who is always around but too scared to tell them that he is their father?" miauwde ze en glimlachte flauwtjes. Ze haalde haar schouders op. Ze kon het de drie wel vertellen maar dat zou haar troefkaart hier wegspelen hoewel de voors en tegens flink tegen elkaar opwogen. Het was zo leuk om Nevermind te pesten en uit te lokken maar hij zou nog veel meer problemen krijgen als de drie Apprentices hier achter zouden komen. Haar staart bewoog kort even heen en weer terwijl ze hem een korte grimas toewierp. Oh, hij mocht haar best uitmaken voor een RiverClan kat als hij dat graag wilde. Dat kon haar niet zo heel veel schelen, ooit zou ShadowClan de RiverClan innemen en dan hadden ze katten nodig die konden zwemmen én ruiken. "I guess you still need to tell them? O, and before I forget.. I saw Lone-one with a Rogue group. I guess she doesn't care about anyone anymore" miauwde ze zacht terwijl ze zich uitrekte. De Calico warrior draaide zich om en keek mee over de verstijfde schouder van Nevermind. Wat er zich ook in zijn kop mocht afspelen ze was bereid om hier een paar krassen voor op te vangen. Hij zou op zijn blote poten door het stof moeten kruipen voor haar als hij niet zou willen dat zij het zijn die jongen zou vertellen. Zelfs dan zou ze er nog over twijfelen eerlijkgezegd maar ze had ook haar eigen eer. Ze zou de kater het niet gemakkelijk maken en hem als een slaaf gebruiken met deze troefkaart. In gedachtes bedankte ze Crossroad die haar haar levenspatroon had doen veranderen door meer in de vroege ochtenden op pad te gaan en er zo achter was gekomen wat er allemaal gebeurd was. En de drie jongen van Nevermind leken sprekend op hun vader in sommige opzichten als je je ogen er maar voor opende.