{Tallpaw ' open} Keep calm and

I'm not calm at all

De kleine gevlekte kater huppelde tevreden wat rond buiten het kamp. Hij had al een maan zitten wachten sinds zijn eerste ceremonie, totdat zijn mentor hem zou meepakken, maar was het langzaamaan al beu geworden. Tevreden huppelde hij wat door de bossen, totaal niet oplettend op prooien of jagende katten. Als hij al iets kon was dat uit zijn eigen ervaring. En jagen hoorde daar in geen geval bij.

Hij nam even pauze om rond zich te kijken en tot rust te komen. Dit gebied kende hij niet zo goed. Vier bomen in de verte, haast in een cirkel naast elkaar, her en der wat schamele struikjes, en, zag hij nou goed? In het midden van die cirkel bomen stonden stenen. Nieuwsgierig huppelde hij op de plek af, maar bleef een vossenlengte weg van de bomen. Was dit nou die heilige plaats waar velen het over hadden? Hoe heette die ook weer. Vier.... Vierrots? Neen. Viercirkel misschien? Ah wat maakte het hem ook uit.

{Tallpaw eerste post daarna open}

Het had niet lang voor hem geduurd om een mooie stapel prooi bij elkaar te krijgen, als hij als opdracht had gehad 'ga jagen' had hij natuurlijk meer gehaald, maar als mooi extraatje was dit prima. Daarom was de kater bezig gegaan met patrouilleren, in zijn eentje ja want hij had niet zoveel katten gevonden, laat maar zeggen geen een, die mee wilden. Vandaar dat hij in zijn eentje liep, en een kikker tegengekomen was, de kikker was op zich niets mis mee, alleen de ene poot wees zo indringend in deze richting dat de kater besloten had hem te volgen want, waarom ook niet? Ziehier was hij dan, aan de rand van fourtrees, de kat in de gaten aan het houden die de vlakte opstruinde.