Happyness «

Onderwerp: Happyness « zo 3 mei 2015 - 17:37

BEARPAW «

Bearpaw was echt super vrolijk. Tja... hoe zou je zelf zijn? Hij had wel erg lang in de Medicin Cat den gelegen en nu mocht hij eruit. Bij de volgende ceremonie kreeg hij een nieuwe mentor en hij was dus ook dolenthousiast. Hij had alle bevelen genegeerd over: "Pas op voor de dassen." "Ga niet naar buiten." "Niet bij de Bounderies komen he, little one." Vooral dat laatste. Hij stond daar, eerder liep, te huppelen aan de rand van het territorium. Althans dat dacht hij want hier waren de geuren anders. De kleine apprentice had allesbehalve een vrolijk gezicht wat een vreemd contrast maakte met zijn manier van doen. -Huppelen, snorren-

En Bonepaw «

Onderwerp: Re: Happyness « zo 3 mei 2015 - 19:08

Bonepaw voelde dat hij steeds meer stappen zetten, hij wist niet waar hij naar toe zou gaan. Hij staarde met stilte naar de verte, hij voelde zich anders. Hij had namelijk gisteren zijn eigen mentor aan gevallen, hij had er last van. Hij had steeds het gevoel dat hij een Bloodclanner zou worden of een Rogue, hij hielt zichzelf al niet aan de regels. Hij klapte zijn klauwen uit toen hij een Riverclan geur rook, zijn ogen versmalde en hij haasten zichzelf er naar toe. Straks zou de Riverclan kat in gevaar zijn of zo waarom deze naar Thunderclan kwam, nee dat zou echt idioot zijn. Het is misschien wel een aanval, alleen had hij dan meer geroken moeten hebben. Hij rook nog zijn eigen bloed, de vieze geur van bloed. Hij was namelijk best vaak aangevallen door Bloodclanners en natuurlijk andere Clan katten, hij dook de bosjes in en zag een vrolijk Riverclan katertje lopen. Hij moest wel zijn gedachten uit, de geur van bloed maakte hem al wild. Hij hijgden van de stress waarom was hij zo gestrest, wat was er met hem. De kater huppelde in het licht, zonder even na te denken ontbloten hij zijn tanden. Nee, hij mocht niet aanvallen. Hij was een Thunderclanner, nee dat was hij ook niet hij had zijn eigen Clan aangevallen. Hij dook de bosjes uit en haasten zich naar de kat, zijn goud kleurige ogen keken naar de kater. Hij had ambre ogen maar nu zag het eruit als of hij wild was, hij was geen prooi. Hij stond recht voor het zilveren katertje, zonder ook maar een waarschuwing te geven sloeg hij met zijn rechter poot tegen de kater aan. Vlak daarna dook hij op de kater af probeerde deze op de grond te leggen.

Onderwerp: Re: Happyness « zo 3 mei 2015 - 19:54

BEARPAW «

Hij huppelde nog steeds vrolijk door toen er een kater kwam aangestormd. Hola. Bearpaw wilde net een glimlach op zijn gezicht leggen toen hij een klap kreeg. "Auw!" Hij voelde het gewicht op hem vallen en werd geplet. "Sorry?", mompelde hij geschrokken.

Onderwerp: Re: Happyness « zo 3 mei 2015 - 20:01

Bonepaw keek kwaad naar het beestje, hij zag hoe hij het een klap had gegeven. Hij keek met zijn versmalde pupillen naar de kater, hij hoorde de kitten beginnen over pijn. Hij gooide de kater omver, nadat hij dat had gedaan planten hij zijn poot op zijn hoofd. Hij had zijn harde massieve poot op de hoofd gedrukt van de kater, hij staarde met open ogen naar de kat als of hij zelf in trans was. De nagels zaten in de huid, dat was te voelen. Hij was verdwenen, hij kon zo hier en daar een harde klap in de gezicht geven alleen in plaats van greep hij de kater bij de nek en zetten zijn klauwen daarin. Hij wist dat hij niet meer zichzelf was, waarom deed hij dit. Hij was niks als hij niet gecommandeerd kon worden, hij wierp de Riverclan kater nog wat verder weg meer naar een reviertje. Hij liep er rustig naar toe met zijn natte poten door het dauw van het gras, leek dit niet eerder op spelen met je eten of spelen met iets. Het was vreemd dat Bone hier ineens zin in had, hij drukte daarna de kater zijn hoofd het water in. Even kijken hoe lang dat vol hielt, hij zou hem er op tijd uit halen als hij er zin in had. Antwoord was niet meer mogelijk, hij liet dit gewoon gebeuren hoe hij een kater mishandelden.

OCC: yeah spelen xD

Onderwerp: Re: Happyness « zo 3 mei 2015 - 20:19

BEARPAW «

Hij voelde nagels in zijn voorhoofd. Wat deed die gestreepte kater nu? Bearpaw snapte het niet. Hij spartelde wat tegen, maar werd al meteen een paar keer in het gezicht geslagen. Moest hij stil blijven liggen? Voorzichtig deed hij dit, maar ook dat werkte niet. Klauwen werden in zijn nek gezet. "Huh?", kwam er wat gorgelend uit. Hij probeerde de kater te schoppen.

Zijn hoofd stak in het water. Wat gebeurde er in StarClans naam? Hij spartelde wild tegen terwijl het water rood kleurde en hij geen adem kreeg. Was dit een spelletje of was dit menens? En waren alle katten zo gemeen? Was het niet cool dat hij dit kon meemaken?

Arme Bear xD «

Onderwerp: Re: Happyness « zo 10 mei 2015 - 18:49

_{Bonepaw keek naar het witte lijfje van de kater, hij staarde naar het beestje wat hij onder het water had gedrukt. Hij hoorde de verwarring van de kater daarna, hij haalde daarna de kop van de kat eruit. Het leek of de Riverclan Apprentices niks tegen hem kon doen, stiekem voelde het wel goed dat hij niet weer gelijk neer geslagen werd. Het voelde fijn, bloed verliep zijn klauwen af. Hij liet een gesis horen na dat hij de kater weer boven water haalden, vlak daarna opende hij zijn mond met zijn scherpe lange hoektanden en zijn andere tanden. Deze stak hij in de rug van het witte vachtje, bloed zou lopen. Bloed zal hij proeven, hij smeet het katertje weer op de harde grond. Dit voelde als hard spelen voor hem, hij vond vaak spelen goed maar dit was leuker. Hij likte even zijn mond af en trok even zijn klauw terug, het voelde goed. De inspanning, de geweld. Eindelijk was hij sterker dan een andere kat, het voelde ook vreemd. Hij werd steeds sterker en het voelde steeds meer of hij vrij was, hij hoefde zich niet meer aan de regels te houden. Hij had geen regels meer, hij drukte zijn klauwen weer in het lijfje van de kater. Zijn klauwen kwamen onder de huid van de kat, hij voelde het vlees. Het malse vlees, het voelde als een prooi wat hij stukje voor stukje kon af breken alleen was hij meer van de mishandeling van het katertje voor hem en sloeg fel naar het gezicht toe van de Riverclanner. Oh, dit zou pret worden en daar was hij wel zeker van. "Zal je mijn naam onthouden?" Siste hij in het oor van de kater, zijn klauw stond nu op zijn strot gericht van de Riverclanner. Hij was wel nieuwsgierig naar als of hij bekent kon worden in de Riverclan, als of zijn naam daar gehoord kon worden. Misschien kan het, zijn ogen tuurde naar de blauwen ogen naar de kat.}

OCC: Jup Bear is echt nu arm maar hij heeft gespeeld xD

Onderwerp: Re: Happyness « za 23 mei 2015 - 15:13

BEARPAW «

Breathe... I need breathe... Bearpaw voelde hoe het licht in zijn hoofd werd. Hij begreep het niet, was nog te jong om het te begrijpen. Hij was iemand die het altijd positief bekeek. Toen hij boven werd gehaald hapte hij naar adem. Hij was verdoofd en voelde amper de pijn in zijn rug. Het enige wat hij daarna voelde was de klauw op zijn keel. Bear voelde niet eens hoe een litteken zijn oog had gemarkeerd. Hij keek naar de jonge kater. Angstig, gebroken. Hij begreep het nog steeds niet. "Zal je mijn naam onthouden?" Iets explodeerde in zijn buik, zijn hoofd, zijn spieren. Noem het overleven...
"Huuuaahh..!", met die roep duwde hij de kater met uitgeklapte nagels van zich af. Hij voelde ze door het vlees gaan voordat hij zich omdraaide en wegliep. Weg... weg... weg...

Het laatste wat hij hoorde was de naam. Die naam. Hij fronste kwaad. Butterstar zou ervan horen...

Topic uit + Bonie moet zijn naam roepen xD hij zal het daarna vertellen aan Butterstar «

Onderwerp: Re: Happyness « za 23 mei 2015 - 19:14

Bonepaw staarde naar de kater, hij kende deze Riverclanner niet maar straks de Riverclanner hem wel. Hij kon de buik open reten alleen wist hij dat deze kat het verhaal moest door vertellen, hij voelde de klauwen in zijn maag drukken maar nam daarnaast nog een stapje achteruit. Hij zag dat de kitten wegrende, uit angst. Angst voor nog zo iets, Bone kende die angst. Hij wilde juist graag zijn Rogue naam onder deze moorden en verwonden zeggen, hij zou later toch al Ripa heten. ”Ripa, Bonepaw!” Riep hij achter de kat aan, zijn ogen keken nog strak. Hij zou erachter na kunnen rennen en hem nog een grote wond geven over zijn poot heen, alleen dit was wel genoeg voor geruchten van een clan. "Huuuaahh..!", Riep de kat nog. Hij zou zelf nooit een gezicht vergeten en ook helemaal die, hij zwiepte met zijn staart en keerde zich om. Het was tijd om weer naar huis te gaan, hij wist dat hij dit vaker zou doen. Zelfs als hij niet wilde, hij liet zijn kop een beetje hangen. Het was begonnen, katten vermoorden en verwonden. Top van top afhaken in mootjes. Hij zou terug keren naar zijn clan en zijn Clan zou erachter komen, ooit.

~TOPIC UIT

Onderwerp: Re: Happyness «