Next to the thunder{Border Patrol)

Lynxfang had de taak gekregen om Spiderbites en Vulturewing mee te nemen op een Border Patrol langs de Thundeclanborder. Toen het tijd was, had hij de twee katten opgezocht en gevraagd of ze konden komen. Netjes liep Lynxfang voorop, toen het groepje richting de grenzen ging. Thunderclan was de laatste tijd voor zijn gevoel een beetje te dicht bij de grenzen. Hij verwachtte dat er problemen gingen komen en besloot om alles goed te checken nu. Eenmaal aangekomen stond hij stil en draaide zich om naar beide poezen. ''Goed. Spiderbites, kan jij die kant opgaan?''hij knikte naar de richting van de Treecut place. Het was geen groot stuk, aangezien ze wat waren afgeweken van het midden van de grens. Mark onze grenzen. Bij problemen die je niet zelf kan oplossen, roep ons. We zullen ervoor zorgen wat langzamer te gaan''. ''Vulturewing, wij gaan richting de Windclan''beval hij kort en knikte Spiderbites gedag. Daarna vertrok hij. De River deelde het gebied in tweeën en hij markeerde de geur van Riverclan op de oever en tegen de stenen aan. Bij Sunningrocks konden ze het nog wat beter doen. Die Boomhangers wist prima dat de overkant van de River tot hun behoorde. Als ze slim waren, gingen ze daar al niet over heen. Hij verlangzaamde zijn pas en liet Vulturewing hem inhalen. Toen stond hij stil. ''Alles oké?''vroeg hij vriendelijk en keek vlug langs haar heen. Spiderbites wat natuurlijk nog wel te zien. ''Spiderbites zou zo wel terugkomen, als je wilt kunnen we wachten''zei hij bedachtzaam. Misschien was het beter om met zijn drieën naar de Suunningrocks te gaan.

-Eerste posts voor Spiderbites en Vulturewing, daarna open voor eventuele Thunderclankatten/anderen-

Zoals altijd luisterde Vulturewing braaf naar wat haar werd gevraagd. Ze had een patrouille vandaag te doen, samen met Lynxfang en Spiderbites. Beide katten kende ze niet, maar ze was blij dat ze eindelijk misschien nieuwe vrienden kon leren kennen. Met een gaap lichtte ze zichzelf van haar nest en trippelde met een rustig tempo naar buiten om Lynxfang te volgen. Ze knikte vriendschappelijk richting Spiderbites en richtte zich toen naar voren. Haar staart zwiepte wat opgewonden op en neer. Ze gingen langs de Thunderclanborder en daar was meestal wel iets aan de hand, daarnaast had Vulture wel zin in wat actie. Vele dagen had ze jagend doorgebracht. Haar apprentice kwam nauwelijks opdagen op de trainingen en dus had Vulture ook weinig te trainen.
Eenmaal aangekomen bij de grens die Riverclan en Thunderclan van elkaar scheidde draaide Lynxfang zich om. ''Goed. Spiderbites, kan jij die kant opgaan?'' hij knikte naar de richting van de Treecut place. ''Mark onze grenzen. Bij problemen die je niet zelf kan oplossen, roep ons. We zullen ervoor zorgen wat langzamer te gaan. Vulturewing, wij gaan richting de Windclan'' Was de boodschap van Lynxfang. Vulture knikte en keek even Spiderbites na, om vervolgens de andere kater in te halen en hem te helpen met het markeren van de Riverclan grenzen. Hierdoor raakte ze wat achterop en toen Lynxfang zijn pas vertraagde haalde ze hem dankbaar in. Uiteindelijk stonden ze stil. ''Alles oké?''vroeg hij vriendelijk en keek vlug langs haar heen. Vulturewing knikte. 'Alles prima.' mauwde ze en ze sloeg haar staart om haar poten heen. De grond was minder hard nu het langzaam lente werd en daar was ze dankbaar voor. Lente betekende ook meer voedsel. ''Spiderbites zou zo wel terugkomen, als je wilt kunnen we wachten''zei hij bedachtzaam. Vulture knikte weer. 'Wat is je plan? Je weet dat Thunderclan niet wil dat we op de Sunningrocks komen.' Niet dat Vulturewing zo braaf de regels wilde volgen maar een groot conflict wilde ze liever buiten sluiten.

Lynxfang keek verbaasd naar Vulturewing toen ze op de Sunning Rocks begon. Waar had zij gezeten? Onder de Sunning Rocks zelf? ''Vulturewing, de Sunning Rocks zijn nu van ons, de Thunderclan heeft niks mee te maken met wat wij daar doen''sprak hij geduldig en keek even achterom. Spiderbites was uit het zicht verdwenen, misschien was ze een diertje tegengekomen. Wel, hij had geen behoefte om op haar te wachten. ''Spiderbites, we gaan alvast naar de rotsen!''riep hij haar richting op en stond op. ''Kom''beval hij Vulturewing vriendelijk en vervolgde zijn weg. Hij gebruikte de Stepping Stones om aan de overkant te komen en liep naar de Sunning Rocks toe.

-Laat en Assie is waarschijnlijk gestopt-

Vulturewing keek naar haar poten toen Lynxfang over de sunningrocks begon. Natuurlijk wist ze dat de Sunningrocks van hen waren, maar gewoon het idee dat ze daar katten tegenkwamen die het er niet op hadden dat de rotsen van hen waren was voor haar geen prettig iets. 'Ik weet het Lynxfang.' Mauwde ze iets meer kortaf dan ze bedoeld had. 'Maar je weet zelf ook dat de Sunningrocks een lange tijd van Thunderclan is geweest, sommigen kunnen het misschien nog zo zien. Ik wil geen conflict starten.' Het was niet onaardig bedoeld en Vulture wist niet hoe de kater het zou oppakken, maar ze wilde wel duidelijk laten weten wat ze er van vond. Ze volgde hem toen hij haar het beviel en keek nog een paar keer achterom om te zien of Spiderbites achter hen aan kwam, alleen was er van haar geen spoor. Misschien was ze gaan jagen? De kattin maakte zich lichtelijk zorgen maar met goede moed volgde ze Lynxfang, hij wist wat hij deed. Hopelijk.