I'm running out of time... (Honeypaw)

Zachtjes hummend schoot de langharige witte kattin door de Medicine Den heen. In de afgelopen paar manen was ze zich hier echt thuis gaan voelen, al was het af en toe best wel eenzaam om hier alleen maar met Nightstream te zijn. Toch was het beter dan in de Apprentice Den zitten en de hele tijd te horen te krijgen dat ze zo veel op haar moeder leek en, als ze goed zou zijn jagen of vechten, dat ze misschien ook naar Bloodclan zou vertrekken. Honeypaw stond stil en zuchtte zachtjes, die gedachten wisten haar altijd weer van d'r goede humeur af te krijgen.
"H..honeypaw?" een zachte stem, waarbij ze haar oortjes naar achter moest draaien om het te kunnen verstaan. "Ik heb je hulp even nodig.. Denk ik." Ze draaide zich met een glimlach om toen ze de stem van Breakingdawn hoorde. "Tuurlijk, wat kan ik voor je do-," ze hapte naar adem toen ze zag wat er aan de hand was en direct kwam haar Medicine Cat kant naar boven toe. Ze schoot door de Den heen en pakte verschillende kruiden en wat spinrag zodat ze de wonden direct kon gaan verzorgen. Haar blauwe ogen stonden opvallend zelfzeker toen ze zich bij de poes liet zakken en de wonden zorgvuldig controleerde. Daarna pakte ze de Comfrey Roots en begon erop te kauwen, zodat ze de pulp ervan over de wonden kon gaan smeren. Ondertussen commandeerde ze de poes met een enkele slag van haar staart om te gaan liggen, zodat ze de ogen kon gaan behandelen met wat Celandine.

Zachtjes zuchtte ze en liet zichzelf op de grond zakken een zachtjes pijnlijk geluid makend en keek omlaag. "Gevecht met een rogue." Mompelde ze zachtjes en dwong zichzelf haar staart laag te houden en legde haar kopje neer zich compleet overlatend aan de zorg van de jonge poes haar 'nichtje' compleet vertrouwend met de handelingen. "Ik.. heb al wat langer last gehad van m'n ogen denk ik.." Mompelde ze zachtjes en keek omlaag. "Ik.. kon al niet goed meer zien en nu.. ik weet niet.." Ze zuchtte verdrietig en sloot haar ogen. "Ik vrees dat als het zo doorgaat.. Riverclan niet veel meer aan me zal hebben.."

De Comfrey Root was geheel vermalen en voorzichtig smeerde ze het papje over de verschillende wonden die de huid van Breakingdawn hadden ontsiert. Ondertussen herhaalde ze in haar hoofd wat ze nog meer moest hebben, de Celadine druppels voor op de ogen, dat zou haar volgende punt worden. Toen ze de Root helemaal gebruikt had en alle wonden waren bedekt, schermde ze de grootste af met wat spinrag, zodat het vast zou blijven zitten en ze weer open zouden gaan. "Een beetje voorzichtig zijn met de wonden, als ze weer overnieuw open gaan ben je verder van huis," mompelde ze tegen de bruine kattin, voordat ze het lichaam controleerde op andere wonden. Bij de staart aangekomen voelde ze een knik die niet klopte. Blijkbaar was de staart gebroken. Honeypaw siste zachtjes en slaakte een zucht, hoe kon een kat zoveel wonden in één gevecht oplopen? Ze rommelde eventjes tussen haar kruiden en vond daar nog een kleine hoeveelheid Rush, ze maakte een mentale notitie dat ze die weer eens moest gaan aanvallen, en wandelde terug naar Breakingdawn. Ze brak enkele van de takken af en gebruikte ze om de staart te spalken, waarna ze het verbond met wat spinrag zodat het zou blijven zitten. "En dan nu voor de ogen," mompelde ze, terwijl ze naar voren toe liep. Ze had de Celandine bladeren weer opgepakt en ging voor Breakingdawn zitten. "Dwit kwan weven pwijn dowen," mompelde ze met de bladeren in haar bek. Voorzichtig beet ze de in blaadjes, zodat het sap in de ogen van de kattin druppelde. Daarna deed ze voorzichtig het oog dicht en zei tegen Breakingdawn om met gesloten ogen 'rond te kijken' zodat de vloeistof goed rond zou gaan.