When she dreams [OPEN]

Onderwerp: When she dreams [OPEN] ma 22 sep 2014 - 23:54

Urgh waarom moest ze nou ziek zijn. Waarom had ze überhaupt ook gevraagd om te leren zwemmen. De koude wind en het water hadden haar kwnnelijk geen deugd gedaan. Opnieuw nieste ze waarbij ze haar poo voor haar neus hield. Het was nu al de hele dag dat ze moest niezen en snotteren. En het ergste nog aan toe had ze ook nog eens een pijnlijke keel. Met ern puf liet ze zich op haar rug in de zanderige bodem vallen. Ze telde wat nutteloos de wolken die als schapen voorbij dreven. Ze was werkelijk tot niets in staat vandaag. Als nu Ghostpaw haar hier zo zou zien liggen kon ze in één slag een eind aan haar leven maken. Maar ze zou die b'tch die kans niet gunnen. Haar andere zintuigen stonden op scherp dus kon ze gemakkellijk opmerken wanneer iemand haar kant uit kwam.

Heel stiekem sloop de zwarte poes tussen de lage struiken van een clanterritorium, ze haatte deze plek, er waren niet zoveel bomen. Ze verstijfde toen er een zacht niesje klonk, een paar vossenlengtes verderop. Sunset sloop nóg voorzichtiger, heel dicht bij de grond naar het geluid toe, de kleine poes staarde stiekem tussen de bladeren door. Ze rook een sterke visgeur, dus wist ze meteen dat dit wel Riverclan moest zijn. Door de schaduw van het struikje en haar zwarte vacht was de zwarte poes zowat onzichtbaar. Met haar felle, zilveren ogen staarde ze naar de zilveren poes die op haar rug naar de wolken zat te staren. Hopeloos staarde Sunset om zich heen, op zoek naar een boom. Verderop, aan de andere kant van de zilveren poes, stond een hoge boom, en met een enorme sprong, schoot Sunset over de zilveren poes heen en verdween in de bladeren. Binnen enkele tellen lag ze in de top van de boom, en staarde grijnzend naar beneden.

Als die vieze Bloodclan geur haar kant niet opgekomen was had ze vast gedacht dat het één of andere irritante kit was die hide and seek speelde. Maar of het nu Bloodclan of Riverclan was, toch sprong ze dreigend overeind en liet haar blik over de omgeving gaan. De geur was duidelijk herkenbaar, en dat verraade de kat die de geur droeg dan ook. Maar ondanks de sterke geur kon Silverpaw de kat niet vinden. "Kom tevoorschijn Bloodclan. Ik weet dat je hier zit." De verafschuwing was duidelijk in haar stem op te merken. "Als je binnen tien tellen niet hier bent sleur ik je persoonlijk hier naar toe." Waarom zou ze überhaupt vriendelijk doen tegen een Bloodclanner. Die achterlijke vlooiebaksels.

Sunset staarde naar de poes die vol verachting haar woorden uitspuugde. De zwarte vacht van de poes rees even overeind, maar al snel legde ze die weer plat. "Zo, dus jij sleept me naar je toe." Met een grote grijns op haar gezicht ging de Bloodclanpoes gewoontjes op de tak liggen, alsof er helemaal niets aan de hand was. Haar staart zwiepte lachend heen en weer. "Ben je goed in bomenklimmen dan?" Een lach schoot uit haar keel, en ze schraapte haar nagels aan de tak, waar houtkrulletjes vanaf vielen. "Succes." Met gemak vloog ze hoger de boom in, zw was nou eenmaal een van de meest behendige katten van het kamp, en daar maakte ze goed gebruik van.

Onderwerp: Re: When she dreams [OPEN] do 9 okt 2014 - 21:03

Geïrriteerd sloeg haar staart heen en weer terwijl haar blik die van de zwarte Bloodclanner kruiste. "Kom naar beneden jij eekhoorn." In plaats daarvan daagde de poes haar nog meer uit door hoger de boom in te klimmen. Ze had het geluk om zichzelf zo vaak getraind te hebben. Zonder enige moeite sprong ze vanuit stilstand een meter de lucht in, haakte zich vast aan de eerste tak, en sprong zo in razendsnel tempo de boom in tot vlak bij de poes.

Hoe hoger ze kwam hoe fijner de takken werden. Dat gaf haar nog eens het voordeel om met haar volle gewicht op de tak waar de poes zich bevond te springen en een grote schok te veroorzaken. Ze was niet bepaald voorzichtig in haar werk, dus stampte ze letterlijk op de poes af totdat de tak het zou begeven. Maar voorlopig was dat nog niet het geval. Zo'n staart lengte van de poes vandaan schoot ze vooruit en greep haar bij de keel vast. "Ik had je nog zo gewaarschuwd. Nog wat laatste woorden?"

Flut ><

Onderwerp: Re: When she dreams [OPEN] do 9 okt 2014 - 21:17

Sunset was snel, heel erg snel. Dus voordat de poes ook maar één staartlengte in haar buurt was, zat ze al in een andere boom. "Bedankt voor het compliment," Antwoordde ze op de belediging, en een lachje vormde zich om haar lippen. "Last words? None." Sprak ze droogjes, en met een emotieloze blik staarde ze de poes aan. Sunset vond het best knap van zo'n poes, dat ze zo hoog kon springen. Ach, zijzelf kon nog een stuk hoger. "Well, intimidating." Lachte ze, haar pels rees overeind en haar oren staken plat naar achteren. Haar klauwen schoten in de tak, en al haar concentratie vloeide naar haar reactievermogen; zodat als de poes haar zo aanvallen, ze weg kon springen binnen enkele seconden.

Flutje.. (& Beetje kort)

Onderwerp: Re: When she dreams [OPEN] zo 26 okt 2014 - 0:11

De grond onder haar poten leek te trillen toen haar blik zich even naar beneden liet glijden. Silver klemde zich met haar klauwen vast in de tak voor extra grip, ook al kon ze zich bijzonder goed nog in evenwicht houden. De poes was al voor haar uitgeschoten naar een andere boom. Silver vloekte binnensmonds en nieste toen een kille windvlaag over haar rug streek. Die stomme zwemles ook. Ze gaf niet graag toe, en al helemaal niet nu ze haar achtervolging moest staken, maar klom zo gauw als ze kon weer naar beneden naar de begane grond. "Jij je zin nu, wacht maar tot ik je nog eens tegenkom."

Ze gromde waarbij ze zich om draaide en richting het kamp liep. Als die poes het zo wilde spelen, wist ze wat haar te doen stond. Ze sprak de eerste de beste warrior aan die ze tegen kwam. Hopend dat de Bloodclanner zich nog steeds in dezelfde boom bevond.

O Scourge, de poes was op weg naar het kamp, vast om de eerste beste warrior te halen. Vloekend keek ze naar de enorme brandwond op haar zij, waardoor ze enorm verzwakt was. De poes kon nu wegrennen, maar dan zou ze zwak zijn, een zwakke Bloodclanner. Maar whatever, haar ongeluk zorgde er in ieder geval voor dat ze niet zou gaan sterven. Ze haalde haar klauwen over de boomstam, om zich klaar te maken voor een eventueel gevecht. Ze likte over haar brandwond, en probeerde de pijn in haar hoofd uit te schakelen, waarna ze van tak naar tak sprong om haar spieren warm te krijgen. Ze was klaar om te vechten, deze Riverclan poes zag er sterk uit, maar zal haar niet te pakken krijgen zonder littekens.

Flutje ._.

Onderwerp: Re: When she dreams [OPEN]