I don't wanna die

Onderwerp: I don't wanna die ma 29 sep 2014 - 0:06

Nogal voorzichtig sprong hij het muurtje af waar hij zojuist had op liggen rusten. Zijn groen-gele blik ging over het kamp heen waar enkele krijgers en young-ones lagen te zonnen. Hij geeuwde, rekte zich uit en wandelde het kamp uit. Waar zat die vervelende young-one van hem nu? Hij wilde die kater nog wat bijleren. Maar zou er ook geen moeite voor doen om hem te zoeken. In plaats daarvan liep hij steeds verder het territorium in. Maar nog steeds binnen bereik van het kamp. De twoleg place was hem ondertussen al bekend. Het was duidelijk dat hij hier als onverzorgde, magere kater vol littekens en krassen niet opgroeide als een kittypet. Die tijden waren voorbij voor hem.

Zonder dat hij het besefte had hij het kamp al even achter zich gelaten. De grijze kater keek om zich heen. Op zoek naar iets wat hem eventueel er van kon weerhouden om opnieuw in slaap te vallen.

OOC; Het is dus duidelijk dat dit Spi's doodtopic word. Eerst mag Draco of eender welk BC-lid posten. Vanaf oktober mag dan ook Spider's moordenaar posten. Iedereen van de BC krijgt in die tijd ook de kans om te reageren op zijn dood.

Onderwerp: Re: I don't wanna die di 7 okt 2014 - 20:10

Arrogant verplaatste hij zich door het bos. Een dode eekhoorn hing uit zijn bek en zijn poten waren nog rood van de vogel die hij eerder had gevangen. De prettige smaak van bloed vulde zijn mond en zijn dag was prima. Een grijns sierde zijn mond terwijl hij zijn vlijmscherpe nagels over een boom haalde en drie krassen maakte. Onder de boom begroef hij zijn prooi keurig voor hij met gewassen poten doorliep. De jonge kater had niet echt een doel maar merkte dat hij richting de twolegs ging. Daar viel altijd wel wat te beleven en misschien nog wel een interessante prooi te vangen, een cavia bijvoorbeeld. Misschien kon hij een hond vermoorden en alvast een tand verdienen voor zijn Memberschap. Zijn hoofd spoelde over van de ideeën en de kater vertrok richting de kittypets.

Het eerste leuke wat hij tegenkwam was een kittypet kitten dat erg brutaal was en van plan was met de Bloodclan mee te doen. Glimlachend keek hij naar het kleintje dat nu aan zijn zeide liep. Natuurlijk moest het zwart witte katertje eerst weten hoe hard het clankatten leven was. Een paar straten verderop bereikte hij zijn doel, de plek waar Draco zijn eerste gevecht had gehad. Nu nog wachten op een paar moordzuchtige katten.

Onderwerp: Re: I don't wanna die di 7 okt 2014 - 23:57

Met een koude blik in zijn bleke gele ogen had hij alle grenzen voorbij gegaan, naar de plek waar hij altijd wel kon doen en laten wat hij wilde. De plek waar niemand opeens kon verschijnen en hem kon irriteren of tegenhouden om te doen wat hij wilde doen. Ja, hij haatte Bloodclanners, rogues en loners wellicht wel het meest maar ze waren de enige met een beetje uitdaging voor zijn klauwen.
Met elke stap die hij nam zag je zijn spieren samentrekken onder zijn glimmende pels. Goed verzorgd zag hij er wel uit en de meeste wondjes waren niet meer zichtbaar al had hij nog wel een kras over zijn neus lopen. Een lachje ontsnapte aan hem zodra hij daaraan terugdacht. Ze had hem een psychopaat genoemd of high maar hij was zeker niet zomaar high. Het had hem geen pijn gedaan op welke manier dan ook.
Zijn witte voeten hielden even stil, beseffend dat hij zich toch best dicht bij BloodClan zelf bevond, iets wat opwinding door zijn aderen liet gieren. ''The game is on.'' Siste hij in zichzelf en schudde zijn lange vacht even op voor hij verder paradeerde. Hij hief zijn kop ver, de vreemdere ondergrond negerend. Althans het zou vreemd zijn als hij hier niet al iets te vaak was geweest. Hij negeerde zijn omgeving en staarde naar een naderend gestalte. Met uitgeslagen klauwen liep hij vooruit en staarde naar de kater die een overduidelijke BloodClangeur droeg. ''Nou nou, wat vind ik hier toch.'' Sprak hij met een grijns rond zijn snuit. ''Ben jij net zo een waardeloze strijder als de laatste paar van jullie afvalvreters dat ik ben tegen gekomen?'' Vroeg hij, duidelijk al uitdagend. Clankat of niet, hij was niet zomaar iemand zoals elk ander. Hij was een van de weinige die het niet uitmaakte dat er iemand stierf aan zijn poten. Liever nog hij genoot ervan, zelfs na hetgeen wat hij had meegemaakt.

Onderwerp: Re: I don't wanna die wo 8 okt 2014 - 21:59

In de verte bracht de wind de geuren van enkele Bloodclan leden met zich mee. Het stelde hem gerust om te weten dat hij nog steeds dicht genoeg bij het kamp was om te kunnen vluchten mocht dat nodig zijn. In zijn staat was het niet meer mogelijk om een aanval uit te lokken, dus verkoos hij tegenwoordig alleen nog maar het hazenpad. Niet echt iets voor Bloodclanners, maar dat boeide hem niet zo. Hij wandelde nog een eind verder totdat hij een zwart-witte kater tegen het lijf liep. 'Nou nou, wat vind ik hier toch. Ben jij net zo een waardeloze strijder als de laatste paar van jullie afvalvreters dat ik ben tegen gekomen?' Spider rolde minachtend met zijn ogen. "Zou je zelf niet eens terug keren naar je eigen kamp? waterrat!" Hij zuchtte en wilde zich net omdraaien toen hij besefte dat hij misschien maar beter naar het kamp kon wandelen. Hij wandelde langs de kater heen in een kleine boog op weg naar het kamp toen de wind een bekende geur met zich meedroeg die dichterbij was dan de andere Bloodclan geuren. Draco! Hij moest hier vast ergens in de buurt zijn. Spider keek rond maar kon alleen hemzelf en de Riverclan kater zien. Hij besloot om nog een stukje verder te wandelen en de kater achter zich te laten, totdat hij vond dat het lang genoeg duurde.

Inspi tekort ><

Onderwerp: Re: I don't wanna die wo 8 okt 2014 - 22:19

De kater die hij had gezien had er nu niet echt uitgezien als een uitdaging maar het deed er nu niet toe. Bloed was bloed en het moest vloeien. Zijn grijns werd alleen maar beter zodra hij een reactie kreeg van de kater. ''Hmm nee nog geen zin in.'' Antwoordde hij rustig en lachtte. ''Maar waterrat, dat is een goede die moet ik onthouden.'' Vervolgde hij droogjes zonder uit de weg te stappen. Hij liet de kater wel voorbij gaan maar zijn ogen werden koud, deze kater had iets teveel lef voor zijn voldoening. Langzaam draaide de massieve kater zich om en sprong voor de oudere kater. ''En waar denk jij heen te gaan, je gaat toch niet zeggen dat die zogenaamde Clan van jullie alleen nog maar bestaat uit lafaards.'' Sneerde hij en volgde zijn blik even rond om zijn schouders op te halen. Zelfs al waren er meerdere de strijd zou hij toch wel aangaan. Zonder een waarschuwing te geven haalde hij uit met zijn voorpoten en staarde de kater aan. Hij was voor zijn gewoonlijke doen veel te dicht bij het kamp van die afvalvreters maar dat risico nam hij. Want wat was het leven nou zonder een paar leuke uitdagingen?

Onderwerp: Re: I don't wanna die wo 8 okt 2014 - 23:35

Het was niet helemaal wat hij hoopte. De kater bleef hem volgen, alsof hij hem iets misdaan had. Hij was er nochtans vrij zeker van dat hij de kater niets misdaan had. De Riverclanner haalde zijn schouders op alsof het hem niet interesseerde. Hij keek de kater doordringend aan toen hij plots een klauw naar hem uitsloeg. Hij had nog net de reflexen om de kater zijn polt tegen te houden, maar toch raakten zijn klauwen het puntje van zijn gezicht. Spider trok zijn lip op en gromde zacht. Hij ging weer overeind staan om op dezelfde hoogte als de kater te staan en viel hem aan recht tegen zijn borst waardoor beide omver tuimelden. Tot zijn geluk waren zijn reflexen nog steeds in goede staat waardoor hij zo snel mogelijk weer opsprong, zijdelings naast de kater ging staan en met zijn voorpoten hem in bedwang hield. "Probeer het een laatste keer en je bent eraan," Hij drukte zijn klauwen nog een beetje meer zijn borst in zodat hij zeker niet zou kunnen ontsnappen zonder pijn te lijden.

Ooc;; anderen vd bloodclan mogen nu ook reageren~

Onderwerp: Re: I don't wanna die do 9 okt 2014 - 18:08

Glimlachend luisterde hij naar de geluiden van twee katten die verderop zaten, aan de woorden te horen zou het snel tot een uitbarsting komen. ''En waar denk jij heen te gaan, je gaat toch niet zeggen dat die zogenaamde Clan van jullie alleen nog maar bestaat uit lafaards.'' Grommend kwam hij overeind, niemand noemde een Bloodclanner een lafaard! Even wierp hij een blik op de kleine kater naast hem, 'blijf hier' beval hij voor de witte kater dichterbij sloop. Boven op een muur hield hij stil en nam kalm de situatie onder hem op. Draco wist dat beide katten zijn geur hadden opgevangen maar alleen Spider het zou herkennen. Met een ijzige glimlach keek hij hoe Spider zich verdedigde, de witte kater zou niet helpen. Zo was de Bloodclan of tenminste hij, zijn leven was te waardevol. Spider kon zijn gevechten zelf wel oplossen, hij ging er zijn leven niet op wagen. Het reactievermogen van zijn mentor was nog sterk en voorlopig waren ze aan elkaar gewaagd. Naast zich verscheen de kleine kittypet, voor een keer vond hij het niet erg dat zijn bevel genegeerd was. 'Goed kijken, kleintje, dit kan nog interessant worden.'

Onderwerp: Re: I don't wanna die do 9 okt 2014 - 22:33

Sommige zouden zeggen dat hij beter moest weten dan wat hij nu deed maar hij trok zich er nooit veel van aan. Op zijn eigen territorium was naar zijn mening veel te weinig te doen en Dawnstar hield te liefjes de vrede. Iets wat hem echt mateloos irriteerde. De doordringende blik die hij als reactie kreeg op zijn uithaal deed hem grijnzen. Misschien kon hij wel ietsjes meespelen, de kater kende hem tenslotte absoluut niet en wist niks van hem gezien geen ander had geleefd om een aanvaring met hem na te kunnen vertellen. Hij ontspande zijn gehele lijf toen de kater op hem af kwam en zonder een spier te verroeren bleef hij op de grond liggen. De stilte die de grote zwartwitte kater liet vallen was doods voor hij zijn kop iets naar achteren schoof over de grond en in luid lachen uitbarstte. Hij voelde de klauwen van de kater wel maar trok zich er niks van aan zodra hij de kater aankeek. ''Moet ik nu echt bang zijn voor jou?'' Vroeg hij minachtend en rolde door op zijn rug naar het lichaam van de kater om met zijn achterpoten naar zijn buik te trappen en in een beweging weer omhoog te komen. Zijn voorpoten kwamen breed uit elkaar op de grond en hij schudde zijn dikke pels even uit voor hij opkeek. De blik in zijn gele ogen koud. ''Maar ik ben wel nieuwsgierig of jij het in je hebt om mij te verslaan, ik neem je uitdaging aan.'' Sprak hij rustig en keek even omhoog. Hij opende zijn bek en proefde de geur van een volgende BloodClankat en een overduidelijke kittypet. Een volgende lach rees op uit zijn keel terwijl hij zijn achterhand aanspande. ''We hebben toeschouwers wat leuk, wellicht dat ik eens bekend raak onder jullie afvalvreters.'' Zei hij en zette zich zonder waarschuwing af om zijn klauwen in de schouders van de kater te slaan en hem om te trekken. Maar nog voor hij zelf de grond raakte liet hij los en zette zijn achterpoten tegen de rug van de kater om zich af te zetten zodat hij weer op alle vier zijn poten belandde. ''Je moet niet denken dat je dit van mij kan winnen.'' Siste hij en ontblootte zijn tanden voor hij met een snelle beweging richting de keel van de kater hapte, niet eens hopend dat hij raakte. Hij had al een tijd niet gevochten en hij had absoluut geen zin om dit te snel af te handelen.

Onderwerp: Re: I don't wanna die do 9 okt 2014 - 23:36

Hij had geen schijn van kans tegen een kater als deze. Hoewel hij bij Bloodclan hoorde en niet mocht terugdeinzen voor een gevecht probeerde hij ongemerkt toch weg te komen. Maar daar was het al te laat voor. De kater had hem volledig in zijn greep, en voor hij het besefte had hij hem al bij zijn keel gegrepen. Zijn adem stokte en ook slikken ging moeilijk nu. Maar hij moest dit afmaken. De aanwezige geur van Draco was te dichtbij. Hij wilde niet falen voor de ogen van zijn Young-one. Hij raapte zoveel mogelijk kracht als hij kon bijeen en gaf vervolgens de massieve kater een harde trap in zijn buik waardoor hij de kans kreeg om te ontsnappen. Maar voor hij het wist lag hij alweer met zijn rug op de grond en was alweer het slachtoffer. De kater sloot zijn ogen en hoopte op een kort maar pijnloze dood. Want dat was nu wel duidelijk wat de kater wilde.

Onderwerp: Re: I don't wanna die vr 10 okt 2014 - 22:43

Hij was geheel anders gewend van zijn BloodClan tegenstanders. Normaal stonden ze te springen om het op te nemen tegen een tegenstander, maar deze kater leek wel te wel te willen vluchten constant. Een grom rees op uit zijn keel op zodra de kater hem in zijn buik trapte waardoor hij hem losliet en achteruit sprong. Helaas voor de kater was hij niet zomaar weg te werken en had hij hem weer te pakken. ''Is dit nu echt alles wat je in je hebt?'' Siste de zwartwitte kater en leek bijna teleurgesteld dat dit zo gemakkelijk ging. Maar hij ging het niet simpel laten eindigen, nee nu had hij eens echt de kans een spelletje te spelen, kijken hoeveel leed deze kater aankon. Hij boog naar het oor van de kater en lachtte er zacht in. ''Denk maar niet dat ik je pijnloos laat gaan.'' Fluisterde hij en haalde met zijn klauwen uit over de schouder van de kater. Meteen drukte hij met zijn poot op de wond waardoor er dan wel bloed op zijn witte poten kwam maar ook druk op de pasgemaakte wond. Nog altijd bewust van de BloodClan toeschouwer zou hij dit erger maken dan normaal. Dit was zijn kans te tonen dat deze afvalvreters hem zouden moeten vrezen. Langzaam tilde hij zijn nu rood getinte poot op en keek even naar het lichaam voor de kater voor hij met zijn klauw uithaalde naar de oor van de kater om meteen erna zijn klauwen langs zijn flank te trekken, zoveel pijn willen aanrichten als dat hij kon. Opnieuw zette hij zijn poot op de schouder van de kater om zijn klauwen in zijn huid weg te drukken. ''Eigenlijk zijn jullie maar een stelletje teleurstellende afvalvreters.'' Zei hij achteloos en liet zijn poot naar beneden glijden, zijn klauwen nog altijd in de huid van de kater, het zo langzaam opentrekkend. ''Eigenlijk zou ik je moeten omdraaien, en ik denk dat ik dat ook wel ga doen.'' Zei hij langzaam, een sadistische grijns rond zijn snuit tonend terwijl hij om de kater heen liep. Zijn klauwen zonken weer weg in zijn vel en met iets meer kracht dan hij had verwacht nodig te hebben trok hij de kater om, om vervolgens meteen zijn klauwen langs diens achterhand te halen. Zijn staart was niet eens opgezet meer en zijn vacht lag perfect plat langs zijn lichaam. Zonder te wachten maakte hij gebruik van zijn beide voorpoten om de flank en schouder van de kater te vernielen. Terwijl zijn klauwen door de vel van de kater schoten lachtte hij zacht, en hij genoot er ook echt van. Al had hij liever een vol gevecht dan iets wat hem geen moeite kostte. ''En heb je er al genoeg van? Doet het pijn?'' Zijn vragen kwamen bijna poeslief over zijn lippen rollen voor hij weer begon te lachen. ''Jij bent absoluut geen lolletje, misschien moet ik die mede afvalvreters eens laten zien hoe deze RiverClan warrior jouw het leven uit je gaat rukken.'' Zei hij luid, duidelijk en bijna met arrogantie in zijn stem.

Onderwerp: Re: I don't wanna die zo 12 okt 2014 - 23:42

Hij wist hoe dit zou eindigen. Als hij nu niets deed zou de kater het alleen maar erger maken. En ook al wilde hij iets doen, zou het maar weinig uithalen. De kater was zoveel jonger, zoveel sterker als hemzelf. De grijze kater probeerde zich met alle macht onder de kater uit te werken, maar door de druk op zijn schouder was dit in geen geval meer mogelijk. Het waren de eerste wonden die hij veroorzaakte, maar toch moest hij zijn best doen om niet te schreeuwen. Dat zou de kater alleen nog maar meer aansporen om hem te verminken.
Uiteindelijk leek hij het haast niet meer te halen. Het bloed leek voor zijn ogen te stromen en maakte alles rondom hem zwart. Als laatste vielen ook zijn reuk, zijn gehoor en zijn gevoel weg. De kater kon nu doen wat hij wilde, maar dit was het eind.

Indina
De kleine maar gespierde kattin wandelde nog rustig over het kamp op zoek naar haar vader toen zijn geur naar een eind verderop leek te leidden. De poes had er geen enkel probleem mee om zich bij de kittypets te wagen. De zielige huismormels die steeds van dat vreemd voedsel aten en een luizenleventje leidden. De verwente katten noemde ze hen. De poes volgde het spoor van twee Bloodclanners waarvan 1 duidelijk haar vader was. Uiteindelijk kwam ze bij een muurtje waar ze haar vader zijn young-one zag zitten. Samen met een kittypet? Lenig sprong ze op het muurtje en duwde de kittypet weg om plaats te nemen naast Draco. "Wat valt er te zien?" Zonder echt op te kijken begon ze alvast haar poten schoon te likken.

Onderwerp: Re: I don't wanna die ma 13 okt 2014 - 11:05

Ik weet niet of ik kan reageren, ander moet je het maar negeren. Smile

Met snelle passen stapte de enorme kater door de twoleg place. Hij gromde agressief naar een hond, die de tanden op zijn halsband opmerkte en angstig wegsprong. Twolegs keken met vragende koppen naar het zilveren twolegding op zijn halsband, maar Demon gromde terug waardoor ze geschrokken om hem heen liepen. Een gevecht speelde zich af. Verderop in de buurt van de bloodclan. Hij rook bloed, Draco en... Spider? Nieuwsgierig wandelde hij dichterbij, waar twee young-ones op een muurtje zaten te kijken naar een gevecht tussen een riverclanner en een bloodclanner: Spider. Met een grote sprong vloog hij over het muurtje en de young-ones heen, waar hij oog in oog stond met de clanner, die de Bloodclanner onder zijn poten had. Was Spider dood? Hij merkte niet waar hij stond, en zette zijn poot in iets nattigs. Bloed kleefde aan zijn poot, en met een grom sprong hij achteruit. Snel wierp hij een blik naar het muurtje met de Young-ones. Vooral naar Draco, die zou weten wat de kater bedoelde. Op eens kleurden de ogen van de enorme tabby pikzwart, en verloor de kater zijn zicht; zijn demoon was gekomen. Hij brulde, luid en duidelijk. De kater wist niet wat zijn lichaam aan het doen was, maar voelde zijn poten in een gevechtshouding zakken. "Vuile Riverclanner!"

Onderwerp: Re: I don't wanna die ma 13 okt 2014 - 13:49

Zwijgend bleef hij wachten tot het leven van Spider zou eindigen. De situatie leek hopeloos en hij zou er niet veel aan kunnen veranderen. De kater leek van plan het zou pijnlijk mogelijk te maken en bleef maar nieuwe wonden maken. Met een vertrokken gezicht keek Draco naar het hele gebeuren zonder zich af te wenden. Al het bloed dat de straatstenen bevuilde had iets waardoor hij zijn aandacht er niet van af kon wenden. Het leven van zijn mentor vloeide wegen en hij keek toe zonder iets te doen. Als het niet iets levens gevaarlijks was geweest om aan te vallen had hij zichzelf een watje gevonden, nu vond de witte kater zichzelf bijzonder verstandig. Naast zich maakte de kleine kittypet plaats voor een young-one. Of eigenlijk werd het katertje gewoon ruw aan de kant geschoven, het boeide hem niet. "Wat valt er te zien?" Zijn ijzige ogen gingen eindelijk van de moord af naar de poes, was ze niet de dochter van Spider? 'Iemand is mijn mentor aan het vermoorden' miauwde hij emotieloos, al voelde hij medelijden voor de poes naast hem. Als Spider echt haar vader was! Voor zijn mentor was het te laat maar voor wraak misschien niet, de blik van Demon bereikte hem en vastberaden knikte de witte kater. Met een grom stortte hij naar beneden en ging naast Demon staan. 'Let's kill' siste hij dreigend, klaar om aan te vallen.

Onderwerp: Re: I don't wanna die ma 13 okt 2014 - 22:32

Hij kreeg niet te horen wat hij wilde maar de kater onder hem leek meer te verzwakken met elke verwonding en dat deed hem al genoeg tevreden raken. Voor een laatste maal tilde hij zijn poot op met zijn klauwen zo ver mogelijk uitgestrekt. ''Had je maar niet zo'n grote smoel moeten hebben.'' Siste hij nog voor hij zijn klauw genadeloos over de keel van de kater liet gaan, hem openrijtend in de beweging. Terwijl het bloed langzaam op zijn voorheen nog witte voeten droop keek hij om zich heen. Er waren meer geuren bijgekomen en het deed hem lachen. Hij keek niet eens verrast op van de brul en schudde zijn kop. ''Jullie zijn wel een beetje laat nietwaar?'' Merkte hij alleen maar op voor hij zich omdraaide, de twee BloodClanners compleet negerend verder. ''Maar als je het niet erg vind ik heb nog een ander gevecht om me op voor te bereiden.'' Sprak hij zonder angst. Het was niet dat hij bang was om twee anderen te lijf te gaan maar hij wilde toch echt nog mee naar Sunningrocks om daar eens flink de boel aan gort te trekken. In elke andere situatie was hij gebleven maar wellicht dat hij nog een keer terug kon komen. ''Nou veel plezier, en laat het me weten als je eens bedenkt om tegen mij op te gaan.'' Zei hij en liep met zelfbewuste en zelfverzekerde passen weg, zijn poten een spoor van bloederige afdrukken achterlatend. Toch knaagde nieuwsgierigheid nog aan hem, hij had best willen uittesten hoe hij het deed tegen twee van hen maar hij kon nu geen risico's nemen anders lag hij straks nog in de Medicine Cats den te niksen terwijl de rest van de clan kon knokken. "Maar laat het me weten, hopelijk zijn jullie een betere match!" Riep hij nog voor hij verdween in de richting van zijn territoria.

Ooc: Snow is topic uit gezien ik hem nu nog even heel wil houden xD

Onderwerp: Re: I don't wanna die di 14 okt 2014 - 19:49

"Maar laat het me weten, hopelijk zijn jullie een betere match!" Riep de clanner voordat de enorme tabby hem zag verdwijnen. "Jij lafaard!" Schreeuwde Demon hem na, en wankelend kwam hij tot rust. "S-Spider... Is hij dood?" Snel zette hij zijn poot op de slagader van de kater, maar tevergeefs: Hij klopte niet meer. Hij was te laat, te laat! Was hij maar veel eerder gekomen in plaats van te vechten met een hond! Woest hakte hij zijn klauw in een boom waar een diepe gleuf ontstond. "Als ik hem nog één keer tegenkom." Hijgde hij, de kater kende Spider nog niet echt goed maar hij was te waardevol om gedood te worden. "Of welke Riverclanner dan ook!" Gilde hij, lichtelijk doorgedraaid begon hij rondjes te lopen. "Ik was te laat, té láát!" Met een ruk draaide hij naar Draco en een andere Young-One. "Als jullie hadden geholpen, of ook maar één poot hadden uitgestoken om te voorkomen dat hij zou sterven.." Woest duwde hij Draco tegen een muurtje aan, die vast wel begreep waarom Demon zo deed. Een van zijn ogen was zwart door zijn demoon, en zijn andere groen, door zichzelf. "...Dan leefde hij nog!" Schreeuwde hij zo hard dat een hond aan de overkant opkeek, en de tabby vol moordlust recht in de ogen keek. Zijn demoon had hem nu al helemaal overgenomen en hij drukte Draco nog harder tegen de muur aan en staarde met diepzwarte ogen de young-one aan die er later bij was gekomen, Indina, die hij wel eens eerder had gezien. "Het is verdomme jouw vader!" Furieus voelde hij zijn klauw in Draco's borstkas duwen, en met alle macht probeerde hij die terug te trekken. "Iedere seconde telt. Al is het maar een halve of een kwart, een tíénde zelfs!" Grommend en hijgend duwde hij zichzelf naar achteren, en keek spijtig naar Spider, toen naar Draco, naar Indina en toen naar de plek waar de clanner was verdwenen.

Onderwerp: Re: I don't wanna die wo 15 okt 2014 - 12:11

Een schuldgevoel welde in hem op toen Demon zijn ex-mentor controleerde. Het had geen zin meer, niemand kon zulke wonden overleven. De grijze kater lag in een grote plas bloed en zijn hele vacht zat onder. Draco richtte zijn blik op Indina, het was haar vader, wat moest zij wel niet voelen. Zijn eigen ouders waren ook gestorven en hij had 2 moons niet met iemand willen praten uit verdriet en uit schuldgevoel. Het was tenslotte zijn eigen schuld geweest en hij vroeg zich af of de jonge poes hetzelfde voelde. Om haar een beetje troost te bieden sloeg hij zwijgend zijn staart om haar heen terwijl Demon aan het doordraaien was. De witte kater had het eerder meegemaakt en wist dat dit de demoon was die langzaam ontwaakte. Meteen ging hij voor Indina staan om haar te beschermen, zij wist waarschijnlijk niet wat er met Demon aan de hand was en was dus kwetsbaarder. De massieve kater drukte hem tegen de muur en hij gromde zacht. "...Dan leefde hij nog!" 'Het spijt me, het spijt me! bracht hij zwakjes uit. De kater duwde hem nog harder tegen de muur en Draco snakte naar adem. De klauw van Demon boorde zich in zijn borstkast en hij gromde zacht van de pijn. De jonge kater wist dat Demon de enige was die zichzelf kon kalmeren en zuchtte opgelucht toen hij zag hoe de ogen van de Elite kat weer groen werden. Hijgend zette hij een stap bij de muur vandaan en probeerde trillend weer zijn adem terug te vinden. Pas toen hij zeker wist dat Demon geen gevaar meer opleverde begon hij te praten. 'Wat doen we nu met Spider' sprak hij aarzelend en tegen het einde van de zin was hij nauwelijks meer hoorbaar. Een schuldgevoel over viel hem toen zijn ijsblauwe ogen zich op het lijk van de kater richtte. 'Je hebt gelijk ik had sneller moeten zijn' zei hij kil tegen Demon voor hij naar het lijk van zijn mentor liep en voor hem ging zitten. 'Sorry' fluisterde hij zacht zonder dat iemand het hoorde.

Onderwerp: Re: I don't wanna die do 16 okt 2014 - 21:23

Het was haar niet zo duidelijk wat precies gebeurde verderop. De geuren van Bloodclan en Riverclan waren duidelijk aanwezig, en zo nu en dan zag je een stukje vacht van één van de katten, maar dat het om haar vader ging had ze niet onmiddellijk door. 'Iemand is mijn mentor aan het vermoorden,' Dina keek de witte kater naast haar aan alsof het haar koud liet. Alweer een Member minder. Da's pech, maar dat betekende meer voedsel voor hen.

'S-Spider... Is hij dood?' De poes keek de tabby kater die er zojuist bijgekomen was aan alsof het om een flauwe grap ging. Maar toen ze van het muurtje sprong om naar de katten toe te lopen zag ze haar vader liggen. Zijn lichaam was helemaal verminkt en op zijn vacht na zou ze hem niet meer herkent hebben. De poes draaide haar kop naar de stomme viskop om toen die zonder schaamte weg trippelde. "Hoe durf je viskop. Kom hier om het tegen ons op te nemen. LAFAARD!" In haar gedachten was ze al een hele aanval aan het plannen om de kater terug te pakken, maar ze bleef als versteend naast het bloedende lichaam van haar vader staan. Indina draaide haar kop van zijn lichaam af en liet tranen over haar wangen vloeien. Waarom hij.

Ze rende huilend van de plek weg en liet de twee katers alleen. Hier was ze niet voor getraind. Ze zocht haar rust weer op een eind van het kamp vandaan waar ze zichzelf onder één of andere boom liet vallen en de tranen bedwong om te vloeien.

Onderwerp: Re: I don't wanna die