We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Standing in the Hall of Fame. And the world's gonna know your name.
Enkele dagen waren verstreken sinds het gevecht en de fatale val van Firestar, ze hadden overwonnen en Sunning Rocks behoorde aan hun toe nu. Lynxfang weigerde echter om daar te jagen,al had hij ervoor gevochten. Dan zag hij weer de plek waar zijn tegenstander was geland en voelde hij spijt,waarom wist hij zelf niet eens. Firestar was weggegaan van hun gevecht om zijn dochter te redden en Lynxfang was er zeker van dat hij hem als enige had kunnen tegenhouden. Spijtgevoel had de kater overgevallen en hij had besloten dat hij niet op het nieuwe gebied zal jagen,wat niet eens zo groot was. Lynxfang besluit had hem aan zijn trouw doen twijfelen,maar toen er een golf opkwam bij de gedachte dat hij zijn clan ging verraden voor Thunderclan,wist hij dat hij niet meer moest twijfelen. Nee,Riverclan was zijn thuis, totdat de Starclan hem zou halen. De Abbesijn zat op een heuvel en keek uit over het gebied,een poot was opgetrokken en er was trots te zien voor een kat die hem zo zag zitten. Maar Lynxfang was niet trots op zijn daad, eerder bezorgd over het. Hij wou graag met iemand spreken,Silvercloud,Dawnstar,desnoods zomaar een kat. Hij kon dit niet verbergen,hoe lang moest hij dan nog met dat schuldgevoel rondlopen? Lynxfang zuchtte kort en keek naar zijn poten. "For Starclan to cry"fluisterde hij en de wind droeg zijn woorden mee,misschien wel naar de Starclan zelf.