It hurts... {Geboorte-topic}

Hoelang was ze nou eigenlijk samen met hem? Een maandje of 8, 9? Nu al het tweede nest, wat dacht ze wel niet. Maar rustig, dit bood een nieuwe kans. Lionbeat legde haar kopje neer op haar pootjes. Wat was de nursery saai en van Firework mocht ze ook niet naar buiten. Ze zuchtte even toen ze maar wat naar voren keek. Het was hier gezellig hoor, maar ze had net weer 2 moons vrijheid gehad die nu al weer weg was en dat was een beetje wat haar stoorde. Dit was haar laatste nestje, dat was zeker. Hierna was ze wel een beetje klaar met in de nursery liggen.

Lionbeat hief rustig haar kopje op, toen er uit het niets een vreselijke pijnscheut in haar buik schoot. Nee, nu al? Wetend wat er ging gebeuren ging ze rustig liggen, in een goede positie. "Firework!" riep ze met al haar macht, maar nog wel zodat ze genoeg adem en energie overhield om de bevalling ook echt te doen. Hopelijk zou Firework een tak meenemen, een tak zou perfect zijn...

Bij de eerst volgende wee begon ze te persen en na een tijdje lag er een kleine kitten naast haar. Ze begon het kleintje te likken en beet de navelstreng door. Het was bijna het evenbeeld van zijn broertje, "Flashingkit.." murmelde ze zachtjes, waarna ze weer begon te persen. Nog een prachtige kitten kwam ter wereld, "Firekit.." murmelde ze zacht. Vernoemd naar haar vader. Zouden... zouden het er weer 3 zijn? Ze hoopte het. Dit keer zouden ze allemaal ter wereld komen. Geen enkele zou sterven. Geen ruzie. Ze perste zo hard als ze kon en... Oh wat was hij prachtig... In haar oren hoorde ze een koekoek zingen, het... het was voorbestemd. "Cuckookit..." murmelde ze zachtjes waarna ze haar kopje liet vallen op haar voorpoten, totaal uitgeput. Echter schrok ze van de wee, maar ze was zo moe... zo moe... Ze kon dit niet. Niet meer! Ze hijgde helemaal, helemaal uitgeput. Nog... 1 keer... Maar helaas, het mocht niet baten. Het duurde te lang en de laatste kitten stierf bij de geboorte. Ze kon niks meer zeggen, helemaal gebroken. Haar vacht trilde, ze was helemaal op.

tags: Firework / Firekit / Flashingkit / Cuckookit; notes: Je hoeft niet op volgorde te posten (;

©

_{De kater liep al dagen als een dodo heen en weer tussen de warrior den en de nursery. Als hij de hele tijd binnen was bij Lion zou ze hem zonder pardon wegsturen, maar hij werd gek in de warriors den, al die katten die steeds vroegen hoe het met haar ging terwijl hij het zelf niet eens zeker wist. Hopelijk ging deze keer alles goed, deze keer wel, Starclan alsjeblieft, laat het goed gaan. "Firework!" Verbaasd keek de kater even achterom naar wie hem riep, stond toen stokstijf stil, en wilde toen zo snel omdraaien dat hij over zijn poten struikelde en een koprol maakte. Verdwaasd stond hij op, schold zichzelf even uit, en vloog toen met een noodgang naar de nursery toe waar hij zich door een muur van queens heen moest wurgen. Geïrriteerd keek hij ze aan, en negeerde de beledigde opmerkingen. "Flashingkit.." Eindelijk was hij er, en zag de kitten. Hij en Lion hadden vantevoren al besloten dat zij de namen mocht doen, mede omdat in the heat of the moment de kater toch alleen maar op kon komen met fuffball 1, 2 en 3. "Firekit.." Bij het horen van de naam begon hij te spinnen, en gaf zijn mate een kopje. "Je doet het geweldig," Murmelde hij, en begon rustig te likken aan Flashingkit. "Cuckookit..." Hij keek naar de kittens, en zuchtte opgelucht, te vroeg. Niet weer! Met horror in de ogen keek hij naar het lichaampje dat er ook nog bijhoorde. Zonder iets te zeggen duwde hij troostend zijn snuit in de nek van Lionbeat, de poes van wie hij hield. "Ze zijn perfect," Mauwde hij, voor nu even de ander negerende. Maar toen hij opkeek was het nog steeds geen droom, vandaar dat hij haar een kopje gaf, en het lichaampje dichterbij haalde. "Wil je haar ook nog een naam geven?"}

De wereld om de ongeboren kitten was warm en nat, met veel bewegende lijfjes maar vooral een regelmaat. Het was hier veilig, er was geen enkel gevaar. Zijn drie siblings dobberden net als hijzelf rustig rond in de holle ruimte, luisterend naar het geruststellende gebonk van het hart. Niemand kon vermoeden dat er zo snel al weer verandering zou komen in deze veilige situatie, dat ze iets nieuws zouden ontdekken, maar toen het hart verontrustend sneller begon te kloppen voelde je beweging. Alleen leek die beweging niet van hen te komen, maar van de ruimte die hen omringde. Er scheen fel licht door zijn oogleden, als de ongeboren kitten zich gewillig naar buiten laat duwen. Het was ongemakkelijk, maar het voelde natuurlijk, alsof dit zo hoorde te zijn. Het licht werd nog feller, en dan raakte zijn lijfje een harde ondergrond. Meteen werd hij dichter bij de warmte gelegd, de warmte die hem vanbinnen ook al warm hield; zijn moeder. Hij begon te piepen en voelde hoe zijn longetjes zich vulde met koude lucht, voor hij instinctief begon te drinken.

~Ik ben slecht in geboorteposts x3

_{De eerste kitten leek erg gezond, een kitten die enorm op zijn andere zoons leek en erg veel weghad van vooral Flash. Misschien had Lion hem daarom Flashing genoemd. Dat zou zijn zoon vast leuk vinden om te horen, maar wel een messteek voor Faded, wat gingen ze hem nu weer vertellen? De kleine piepte, en meteen lette Firework weer op, waarna hij rustig het vachtje schoonlikte.}

"Ze zijn perfect," hoorde ze Firework tegen haar zeggen. Het maakte haar op dit moment even niet uit. Ze was zó moe. "Wil je haar ook nog een naam geven?" vroeg hij vervolgens, waarop ze langzaam knikte. Maar een naam uitbrengen kon ze niet meer. Ja, zo vermoeid was ze eerst niet. Ze glimlachte zachtjes toen Firework Flashingkit begon te likken en begon zelf Firekit en Cuckookit af te wisselen. woorden had ze er niet voor, maar ze was heeel moe.

tag: Flashpaw & Fadedpaw mogen ook komen als ze willen. notes: -

♥

Het kleine katertje zweefde in de baarmoeder rond en botste zo nu en dan tegen zijn andere siblings aan. Hoeveel het er precies waren wist hij niet, maar dat hij niet alleen was wist hij wel zeker. Al kon je het moeilijk weten noemen, want zo'n goed besef van dingen die rond hem gebeurden had de ongeboren kitten nog niet. Het veilige gevoel wat hij moons had gehad in deze ruimte, begon langzaam weg te ebben. De ruimte schokte en naast hem werd een van zijn siblings weggezogen. Hij bewoog wild heen en weer, hier wilde hij niet weg! Wat voor'n onzin had hem nu weer getroffen? Hij wilde hier gewoon lekker rustig blijven, niks meer en niks minder. Echter was dat niet wat het lot voor hem in gedachten had en na een tijdje werd hij uit de veilige ruimte weggezogen. Met een kleine plof kwam de pasgeboren kitten op het koude mos terecht. Zijn longen klapten zich voor de eerste keer pijnlijk open en een jammerend geluidje kwam uit zijn keel zetten. Er was wel iets anders in deze enorme ruimte die men aarde noemde wat zijn aandacht trok, het gezang van een iets in de verre verte, maar iets wat hem gerust stelde. Dat dier was dus ook het dier waaraan hij zijn naam te danken had. "Cuckookit..." murmelde een warme, bekende stem. Hij tastte in het donker omdat zijn oogjes nog stevig op elkaar gedrukt zaten. Een ruwe tong ging over zijn natte vacht heen en weer en weer piepte hij klagelijk, totdat hij uiteindelijk de weg naar zijn moeders buik had gevonden en rustig begon te drinken.

_{De poes was moe, maar ze knikte wel. Daarom likte de kater voor de verandering nu even over haar hoofd in plaats van over de kittens. Er was een kitten die enorm op haar leek in zijn ogen, maar ze had hem Cuckoo genoemd. Waarschijnlijk vanwege de irritante vogel die hem wakker had gemaakt. Oh well, hij zou er maar aan moeten wennen dan. Net als dat hij moest nadenken over een naam voor de kleine. "Zullen we haar Newkit noemen?" Vroeg hij zacht, terwijl hij ondertussen bleef likken. "Om ons nieuwe begin, en dat ik altijd bij je blijf," Vervolgde de kater, waarna hij naast haar neerstreek. Ze waren perfect.}