Time to go hunting {Open}

Everybody deserves a second chance

◄

Verveeld keek de kater naar zijn staart die hij over zijn poten had heen geslagen. Een waterige zonnestraal verwarmde zijn rode rug en deed hem eventjes zachtjes snorren. Greenleaf was helaas alweer voorbij, wat dus betekende dat de koude in aankomst was. Hij kon dus maar beter genieten van het beetje warmte dat er nog was. Uiteindelijk keek de roodwitte apprentice weer op en gleed hij met zijn blauwe blik over het kamp heen. Er waren net enkele katten teruggekeerd van de ochtendpatrouille, en hadden blijkbaar een geslaagde jacht achter de rug. Het water kwam hem in de mond staan toen hij de verse prooidieren zag liggen, echter verbood hij zichzelf om al iets pakken, hij had namelijk nog niets gedaan voor de Clan. Met een zucht hees de kater zich overeind en begon hij richting de kampuitgang te wandelen. Af en toe wierp hij nog een blik over zijn schouder, hopende dat er iemand bereid was om mee te gaan. Met twee was namelijk altijd leuker dan alleen. Credtis

Living without some sadness isn't living, right?

Met een zucht keek hij toe hoe er een paar katten terugkwamen van de ochtendpatrouille. Hij had echter veel honger, maar had geen zin om in zijn eentje te jagen. Onderzoekend keek hij om zich heen om te kijken of er iemand was die wel mee zou willen, maar vond niemand die nou echt zijn aandacht trok. Een glimlach verscheen op zijn gezicht en zijn ogen begonnen te glimmen toen hij zijn broertje Zealpaw richting de kampuitgang zag lopen, zou hij ook net gaan jagen? "Zealpaw!" Riep hij en zette een sprint naar het rode katertje. "Heb je zin om samen te gaan jagen?" Vroeg hij vervolgens blij, het leek hem erg gezellig!

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Everybody deserves a second chance

◄

Zodra hij zag dat zijn broer Glowpaw op hem afliep, verscheen een kleine glimlach op zijn gelaat. Bijna onmiddellijk draaide de roodwitte kater zich om en ontmoette zijn blauwe blik die van de andere apprentice. "Zealpaw!" Riep hij, waarop hij reageerde met een heftige zwiep van zijn staart. "Hey Glow!" Miauwde hij terug, de glimlach op zijn gelaat nog steeds behoudende. "Heb je zin om samen te gaan jagen?" Vroeg de rosse kater vervolgens. Zealpaw's ogen begonnen lichtjes te glinsteren bij die woorden en knikte snel. "Dat wou ik net aan jou vragen!" Reageerde hij enthousiast, met een vriendelijke ondertoon. Alle anderen waren toch te druk bezig met wat ze aan het doen waren, en tenslotte was het gezelschap van zijn broertje altijd leuk! Credtis

Living without some sadness isn't living, right?

Hij snorde op de begroeting van de kater en vroeg toen of hij mee wou jagen, waarbij zijn maag toch wel even moest knorren. Hij zag hoe de ogen van zijn broer oplichtte toen hij sprak en daardoor moesten zijne toch ook wat meer gaan glinsteren. "Leuk!! Waar zullen we gaan?" Vroeg hij en versierde dat met een glimlach.

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Everybody deserves a second chance

◄

De glimlach op zijn broers gelaat gaf hem alleen nog maar meer energie, waardoor de roodwitte kater al trippelend op zijn pootjes stond. Hij kon niet wachten om te vertrekken! Het was namelijk ook zo, hoe sneller ze terug waren, des te sneller ze konden eten! "Leuk!! Waar zullen we gaan?" Vroeg Glowpaw, waarop Zealpaw reageerde met een schouderophaal. "Geen idee.. Weet jij goede jaagplekken dan?" Vroeg hij oprecht nieuwsgierig terwijl hij zijn vragende blauwe blik op Glowpaw richtte. Wegens de afwezigheid van zijn mentor waren zijn trainingen halverwege stopgezet. Het was nu ook weer niet zo dat de kater dus niets kon, want hij wist zich nog steeds prima te redden buiten het kamp. Hij kon matig goed jagen en redelijk vechten. Hij was alleen iets onervarener dan de andere apprentice's van zijn leeftijd.. Algauw schudde de kater zijn kopje en richtte hij zijn aandacht weer op zijn broertje.Credtis

Living without some sadness isn't living, right?

Jaagplekken... Tsja... Jaagplekken... In dit seizoen nog wel! Hij probeerde het kleine beetje dat zijn vader hem geleerd had te achterhalen en misschien ook nog een beetje van Silverfang. Maar jaagplekken... Daar kwam hij niet echt bij. "Dan moet ik even denken hoor!" Sprak hij en trok een nadenkend gezicht, wat er echter belachelijk uit zag. "Wat dacht je van de Tallpines? Hopelijk lopen er niet van die tweebenen rond... Die dingen weten als geen ander hoe ze prooi weg moeten jagen! Zelfs ik jaag minder snel prooi weg!" Hij moest licht lachen, hoewel het wel waar was.

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Everybody deserves a second chance

◄

Zealpaw's oortjes begonnen lichtjes te wiebelen toen zijn broer sprak. 'Dan moet ik even denken hoor!' Klonk het als volgt, wat hem ergens wel een goed gevoel gaf. Hij was dus blijkbaar toch niet de enige die hier slecht in was! Misschien had hij dan toch niet zo'n grote achterstand dan hij dacht.. De roodwitte kater knipperde even met zijn heldere blauwe ogen en spitste zijn oortjes naar voren toen Glowpaw weer begon te praten. 'Wat dacht je van de Tallpines? Hopelijk lopen er niet van die tweebenen rond... Die dingen weten als geen ander hoe ze prooi weg moeten jagen! Zelfs ik jaag minder snel prooi weg!' Zealpaw's mondhoeken rezen algauw omhoog en met een grote glimlach op zijn snuit keek hij de andere apprentice aan. "Dat klinkt als een goed idee! En ik denk niet dat er nu nog zoveel twolegs zullen zijn, aangezien ze ook niet zo graag buitenkomen wanneer het kouder is.." Reageerde hij opgewonden, waarna hij even een zijn borstkas enkele snelle likken gunde. "Zullen we vertrekken? Hoe sneller we terug zijn, hoe sneller we iets kunnen eten!" Miauwde hij uiteindelijk terwijl hij knipoogde naar zijn broer.Credtis

Living without some sadness isn't living, right?

Hij knikte op wat zijn broertje zei, hij had gelijk. Altijd wanneer het kouder werd zag je amper tweebeners, of ze hadden hele gekke dingen over hun huid. Eigenlijk wou hij wel weten wat dat was, maar stiekem was hij te bang op die dingen af te gaan. "Ja goed idee! Mijn buik rammelt!" Wanneer hij het over had voelde hij de honger meer worden, hij had nog niet ontbeten en het was al best laat. Vrolijk zwiepte hij met zijn staart en begon naar de Tallpines te lopen, wetend dat Zeal wel zal achtervolgen.

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Everybody deserves a second chance

◄

Ja goed idee! Mijn buik rammelt!" Hij grinnikte even om Glowpaw's antwoord en keek vervolgens toe hoe zijn broer al zwiepende met zijn staart richting de kamp uitgang trippelde. Met evenveel enthousiasme en vrolijkheid achtervolgde hij de rode kater, zijn blauwe blik strak op de apprentice voor hem richtende. Toen hij deze eenmaal had ingehaald en naast hem liep begon hij eventjes met zijn oortjes te wiebelen. Hij snoof de diverse geuren op die het woud met zich meebracht en kon er niets aan doen om even een goedgehumeurde glimlach op zijn gelaat te plaatsen. Hij wist niet hoe die kittypets het konden volhouden in die kleine kotten waarin de tweebeners zich bevonden. Hij was oprecht blij dat hij in het woud geboren was.

(Maak jij het topic aan bij de Tallpines?)
Credtis