[Apprentice evenement Riverclan] Shall we train together?

Hij werd wakker van geroezemoes in de Apprentice den. Meteen was hij klaarwakker en ontstond er een klein grijnsje om zijn lippen, want vandaag was de grote dag. Hij had gevraagd of ze een keer met zijn allen mochten trainen in Small Forest en gelukkig had Dawnstar het goed gevonden. Zijn mentor Silvercloud had meteen aangeboden om mee te gaan en ook zijn beste vriend Bravesoul en Lynxfang hadden wel meegewild. De drie warriors zouden ze in de gaten houden. Er lag een enthousiaste fonkeling in zijn lichtblauwe ogen terwijl hij opsprong en zich uitrekte in zijn nest. Ze zouden zich verzamelen bij Small Forest, iedereen mocht er zelf heenlopen. Hij had van sommigen al gehoord dat ze kwamen, maar van anderen wist hij het nog niet. Hij was dus benieuwd wie er verder nog zouden komen. Hij vond het fijn dat het goedgekeurd was, want ze waren wel wat leuks nodig na het gevecht met de Thunderclan. Hij knikte een paar apprentices toe en liep toen de den uit. Hij keek even om zich heen naar de bedrijvigheid in het kamp. Toen liep hij naar de prooistapel en pakte er een kleine vis vanaf. Hij zou wel zijn maag vullen voordat hij naar Small Forest ging, het zou vast een zware dag worden. Hij had er al helemaal zin in. Hij was benieuwd naar de verhalen van de andere apprentices en wat zij allemaal al geleerd hadden. Hij ging een eindje van de prooistapel af liggen met de vis tussen zijn voorpoten, die peuzelde hij op terwijl hij om zich heen bleef kijken. Toen hij klaar was likte hij zijn crèmekleurige vacht schoon en stond op. Hij bewoog opgewonden met zijn snorharen toen hij naar de uitgang van het kamp trippelde. Hij vroeg zich af of hij er als eerste zou zijn. Hij rook bij de uitgang nog hele verse geuren, maar dichter naar Small Forest niet meer. Waarschijnlijk was hij er dus als eerst. Hij ging midden op de open plek zitten tussen de bomen in. Hij sloeg zijn staart om zijn middel en bewoog nieuwsgierig met zijn oortjes. Hij had zijn bek een stukje open, zodat hij het meteen zou weten als er iemand aan zou komen. Zijn hele houding straalde vrolijkheid en enthousiasme uit. Hij had er echt heel erg veel zin in.

[Voor alle Riverclan apprentices onder begeleiding van Lynxfang, Silvercloud & Bravesoul]

Lynxfang was tevreden dat hij zich had aangeboden voor Creamypaw's plan,het zal hem misschien wel even rust zorgen in zijn hoofd. Wel,hij moest dat wel op een bende Apprentices letten,maar dan samen met Bravesoul en Silvercloud. Hopelijk deed Silvercloud weer gewoon tegen hem,maar misschien was hij wel wat dramatisch. Lynxfang schudde het gevecht van zich af en haalde nogmaals zijn poot over zijn kop heen. Toen zijn wasbeurt klaar was,begaf de kater zich naar de uitgang en vertrok richting Small Forest waar Creamypaw en de rest misschien al wachtte. Lynxfang herkende op een afstand de geur van de Apprentice die hij gisteren had aangesproken,maar merkte geen andere geuren op. Lynxfang liep richting de kat en ging met een knikje bij hem zitten, "Hallo Creamypaw"

Een zilveren vacht verscheen uit de warrior den. Silvercloud knipperde even kort met haar oogjes en rekte zichzelf met wat moeite uit. Haar achterpoot was sinds het gevecht wat stijfjes geworden, aangezien de wonde nog niet helemaal genezen was. Ze had ook niet de moeite gedaan om bij de medicin den langs te gaan. Het was dan ook niet zo'n diepe snee. Een beetje beweging en de stijfheid zou wel weg zijn. De poes keek op toen ze Lynxfang uit het kamp zag verdwijnen. Haar oortjes gingen bijna automatisch naar voren. Dat was waar, Lynx zou er vandaag ook bij zijn. Net als de warrior die zeer goed bevriend was, Bravesoul. Silvercloud trippelde naar de prooistapel en plukte een kleine muis van de stapel af. Als ze de hele dag bezig zou zijn met de apprentice's, zou ze zeker geen tijd hebben om te gaan jagen. Ze hoopte er stiekem ook wel op om te zien hoever de andere leerlingen al stonden, zodat ze haar eigen training snelheid wat kon basseren op de anderen. Ze moest trouwens dringend verder gaan met de training van haar andere apprentice. Creamypaw stond al veel verder. Ze duwde haar gedachten aan de kant en liep naar de ingang van het kamp toe. Ze likte nog even snel het bloed van haar lippen af en versnelde vervolgens zijn tempo. Ze zag al snel twee vachten tussen de bladeren door. Lynxfang was er al, net als haar leerling, Creamypaw. Ze knikte hen toe ter begroeting en zette zich met een simpele beweging neer.

Tag: Lynx & Creamy

Het duurde hem eigenlijk veel te lang, waardoor hij ongeduldig met zijn staart over de grond veegde. Waar bleef iedereen nou? Hij stopte met vegen toen hij de geur van Lynxfang proefde, héhé dacht hij. Meteen verdoezelde hij zijn ongeduld en straalde hij weer enthousiasme uit. Er brak een glimlach op zijn gezicht door toen Lyxfang zijn kant op kwam. “Hallo Lynxfang.” Beantwoorde hij de warrior zijn begroeting. “Echt super fijn dat je wilde komen en ons wil helpen.” Hij sprong overeind toen hij zijn mentor rook. Blij liep hij naar haar toe en gaf haar een vriendschappelijk kopje tegen haar schouder. “Goedemorgen Silvercloud.” Begroette hij haar, daarna trippelde hij tussen de twee warriors in en ging weer zitten. Met een respectvolle en opgewonden blik in zijn lichtblauwe ogen keek hij van de één naar de ander. “Nou is het wachten op de rest.” Zei hij toen terwijl zijn blik over de omgeving gleed. Hij sloeg zijn staart om zijn middel en bewoog met zijn oren om de geluiden van zijn omgeving op te kunnen vangen. “Hoe gaat het met jullie?” Vroeg hij toen geïnteresseerd, zijn vraag gericht naar beide katten.