What is this and why can't I escape it.{Ganzenopdracht}

Na een paar dagen met niks of nauwelijks wat te zijn teruggekomen,wist Ratbite met de hints van de andere katten,dat het tijd werd dat ze haar best deed. Zonet hadden twee Apprentice aan iedereen verteld dat er een heleboel vogels waren neergestreken bij de Carrionplace,om daar voedsel te zoeken. Enkele katten waren er meteen naartoe gegaan,waaronder Ratbite. De Carrionplace was een belangrijke plek uit haar jeugd,ze was daar al meerdere malen geweest en ze vond het fijn om weer eens daar te komen. Ratbite besloot om wat van de andere af te gaan jagen,in de hoop dat de vogels niet door een onhandige Apprentice werden opgejaagd. De twee katten hadden gelijk,een zwerm spreeuwen hadden hun stop gemaakt bij de berg vuilnis. Ratbite zag ze rondom en in de bult pikken. Enkele vlogen kwetterend op en ging daarna weer ergens anders zitten. Ratbite had even rond geloerd op een vogel dichtbij genoeg en had uiteindelijk haar blik laten vallen op een donkere vogel die twee vossensprongen verderop in het zand wroette. Ze zakte in haar jachthouding voor een vogel,eentje waaruit ze gemakkelijk een sprong kon maken. Met lichte tred liep ze op het drukke baasje af,haar zachte kussentjes de grond lichtjes aanrakend. Intussen mekkerde ze zachtjes,het geluid van een vogel nagedaan. De vogel keek even op en ze bleef stokstijf stilstaan. Het diertje hupte twee passen verderop en ging weer verder met zijn bezigheid. Ratbite veranderde soepel van richting en ging verder. Achter de vogel lag nu een Tweebenersding,het leek het meeste op een doorzichtige kleine tunnel. Ratbite lette er niet op en ging verder met de vogel. Toen ze wist dat de afstand klein genoeg was,waagde ze de sprong. Sierlijk vloog ze naar de vogel toe,die minder sierlijk krijsend opvloog en haar in het zand liet vallen. Ratbite gleed door naar de doorzichtige tunnel,wat in werkelijkheid een pot was en voelde op haar kop vastzitten in iets. Voor haar zag ze rest van de vuilnisbelt,maar op een rare onnatuurlijke manier. Ratbite krabbelde overeind en werd weer naar beneden getrokken omdat er iets zwaars aan haar hing. De pot die door Ratbite's sliding om haar was te komen zitten,ging er niet zo gemakkelijk van af en al vlug liep Ratbite heen en weer te zwenken met het extra gewicht. "Wat is dit?"haar stem klonk hol in de holle ruimte waar haar kop inzat. Ze murmelde wat en schudde wild met haar kop,maar daar kreeg ze enkel koppijn van en het hielp niks. Intussen kreeg ze het behoorlijk benauwd en begon ze in paniek te raken. Ze ging liggen en probeerde de doorzichtige tunnel zonder uitgang van haar kop af te krijgen,maar haar poten gleden weg van de gladde rand. Ze wreef met haar kop over de grond,maar daardoor werd het enkel erger. Intussen had ze het erg warm in de pot en kon ze haar ademhaling horen. Een ding wist ze zeker,de anderen lachte stil in hun vuistje om haar. Het rare tweebenersding zorgde ervoor dat alle geluiden van buiten ook hol klonken. "Kan iemand helpen?"vroeg ze,haar stem klonk zo hard voor haar dat ze niet eens waagde om te gaan roepen. Straks liep ze nog oorbeschadiging op. Ze liep nog steeds zwenkend heen en weer,wachtend op hulp.

Words: 538 || Extra: Ratbite zit dus met haar kop vast in een pot. || Tag: Nobody yet

Sheet door Cricket van Kickstart

"Kan iemand helpen?" Licht verbaasd hief Dragonfly zijn kop op, om rond te kijken, want hij kon niet precies gokken waar hij de stem vandaan hoorde komen. Het was een raar geluid, alsof de stem vanuit iets kwam, waardoor het gedempt werd. De kater liet het dikke veldmuisje lopen, en zag hoe het zich in de grond boorde, door de halfdichtgegraven gang van zijn hol. Het was een mooie prooi geweest, maar hij hielp liever een Clangenoot dan dat hij een muis ging vangen, ook al zou die ook voor de Clan geweest zijn. In ieder geval, hij kon de Clan beter dienen door iemand uit nood te redden. "Ja." zei hij, en zocht waar de ShadowClanner zat. Hij volgde zijn neus, en die bracht hem bij een grijze poes, die hij kende als Ratbite. Maar haar kop zat vast in een lelijke doorschijnende tunnel. Ze zwenkte van links naar rechts, en omdat ze niet direct leek te stoppen ging de grote kater voor de poes staan, en tikte met zijn neus tegen de tunnel. "Sta even stil, wil je?" Hij beet op zijn lip, en merkte dat hij niet veel kon doen. Hij haalde zijn nagels over het glas, waardoor er krassen verschenen, en hij zelf achteruit sprong omdat hij niet gewoon was aan het geluid van zijn nagels op Twoleg spullen. "Kan je gaan liggen, misschien? Dan kan ik proberen het ding van je kop te trekken." Hij keek haar vragend aan, zover dat ging met een tunnel om haar kop heen.

Ratbite zag iemand aankomen door de wazige tunnel heen en ze herkende op een gegeven moment Dragonfly. Een kater waar ze niet zoveel mee sprak,aangezien hij ouder was en ze niet samen met hem was opgegroeid. De zwarte kater stond nu voor haar en tikte met zijn neus tegen het glas "Sta even stil, wil je?"vroeg hij en ze gehoorzaamde maar. De pot begon aan haar te trekken en ze wankelde weer even de andere kant op. Inmiddels begon ze het erg warm te krijgen in de afgesloten ruimte en ook benauwd. Ze wou eruit! Toen Dragonfly zijn poot over het glas haalde, klonk er een afschuwelijk geluid en schoot Ratbite weer naar achteren, haar oren dubbelgevouwen onder de rand. "Kan je gaan liggen, misschien? Dan kan ik proberen het ding van je kop te trekken."ze keek weer zijn kant op, wat wanhopig en knikte. Lucht,dat was wat ze nu het allerliefste wou. Ratbite ging liggen en keek daarna vragend op door het glas heen. Hopelijk lukte het.

Words: - || Extra: *Hulp*. || Tag: Dragonfly

Sheet door Cricket van Kickstart

Dat de poes gehoorzaamde en snel ging liggen, verbaasde hem lichtelijk omdat hij altijd had gedacht dat ze een poes was die graag lastig deed. Of ze wou gewoon lucht, en deed daarom alles wat hij vroeg. Dragonfly plaatste zijn poten aan weerzijde van de pot en hing met zijn gewicht naar achter, al had dat niet veel effect. "Wacht," mompelde hij en liep weg, om zijn poot in een plas te dompelen, en daarna -met die poot in de lucht- terug naar Ratbite te lopen. "Doe alsjeblieft niet moeilijk," smeekte hij haar, en maakte de pels rondom haar oren en kaken nat, zodat ze makkelijker uit de pot zou kunnen glippen. "Trek met je kop naar achter terwijl ik dit lelijk ding vasthoud."

Dragonfly ging op de pot staan en ging met al zijn gewicht naar achteren,terwijl Ratbite zich stevig schrap zette en ze voelde de pot een beetje bewegen,maar daar hield het ook bij. Nu deed ook haar nek nog pijn. Ze zag Dragonfly weg lopen en naar een plas toegaan. Wat was hij van plan? Met een druipende poot keerde hij terug en sprak haar aan, "Doe alsjeblieft niet moeilijk,"Ratbite knikte wat nerveus en voelde daarna het koude water op haar vacht. Ze rilde even,maar bleef liggen. Dragonfly gaf weer een opdracht en Ratbite besloot te luisteren. Met alle kracht zette ze zich schrap en trok haar kop naar achteren,terwijl ze hem af en toe even heen en weer wiegde. Uiteindelijk hoorde ze een plop geluid en stroomde een koude lucht langs haar wangen. Ze was vrij! Opgewonden stond ze op en genoot van de koele lucht om haar heen. Ze ademde eens diep in en liet haar longen koelte toe. Daarna keek ze blij en bedankbaar naar Dragonfly en gaf hem pardoes een kopje, "Bedankt!"riep ze uit en maakte een sprongetje van geluk.