I've come to visit you, little one. [&OCEANKIT]

Een mooie ros-witte poes kwam sierlijk het kamp binnen. Ze begroette haar Clangenoten met slechts enkel een kort knikje, want haar bek zat vol met prooi. Maar liefst drie muizen en één konijn had ze vandaag kordaat gemaakt. Ze legde de prooi neer op de prooistapel en wendde zich tot een nieuwsgierige Apprentice. 'Ik heb een eindje verderop een konijn achtergelaten. Je kunt zijn geur goed ruiken als je je concentreert. Ik verleen je de toestemming om hem te gaan halen.' De Apprentice - een tamelijk jonge zo te zien, Calmnight schatte ongeveer zes manen of misschien iets ouder - knikte enthousiast naar haar en stoof vervolgens het kamp uit. De poes glimlachte licht en wierp toen een blik op de Nursery. Gelijk vlogen haar gedachten naar Oceankit, welke ze had ontmoet tijdens de 'vredige' bijeenkomst. Silhouetteheart en Whitelion hadden ruzie gekregen en Oceankit had er midden tussenin gezeten, evenals de katten die deelnamen aan het normaal vredig zijnde bijeenkomst. Calmnight had achteraf niet veel tijd gehad om Oceankit te bezoeken omdat ze het druk had met prooi te voorzien voor de Clan, maar nu had ze wel even een momentje. Ze was blij dat ze een Apprentice had gestuurd om het jonge konijn op te gaan halen. De poes liep sierlijk naar de Nursery toe en stak haar hoofd naar binnen. De geur van warme melk en de warmte op zich al sloeg in haar gezicht en Calmnight miauwde zachtjes: 'Oceankit, ben je daar?'

De wind blies zachtjes door het kamp en liet een paar bladeren ronddwarrelen. De kitten vloog achter een van de blaadjes aan, en probeerde die al struikelend te vangen. De kitten zag Calmnight en Cinderfell zitten en keek naar ze. Silhouetteheart stond grommend tegen over haar broer, Whitelion. De kitten liep langzaam naar ze toe en keekverdrietig.
Oceankit had die droom al sinds de samentongen. Ze was nog steeds iets van slag door het gevecht. Ze hield zielsveel van haar broer. Hij was familie en voeldde soms een beetje als een vader. De kitten draaide zich nog een keer om in haar slaap. Het duurde niet lang voordat haar droom stopte en ze opende heel even haar ogen. Ze gaapte heel zacht."Oceankit, ben je daar?"De kitten spitste haar oortjes en stond half slaperig op. Ze knipperde even met haar heldere oogjes ,en struikelde naar de ingang. Daar zag ze de mooie sierlijke poes. Calmnight de kattin waarbij ze had gezeten tijdens het samentongen. De kitten piepte opgewekt."Calmnight!" Ze keek even slaperig achterom naar haar moeder Icecloud. "Calmnight, heb je vandaag gejaagd?"Vroeg de jonge kitten nieuwsgierig piepend.

De poes snorde zachtjes toen ze het bundeltje vacht herkende als Oceankit. Zo te zien herkende de kitten haar ook en wist ze ook nog haar naam, want deze schalde niet veel later door de Nursery. Calmnight keek even naar de andere kittens die haar nieuwsgierig aankeken en voelde zich vertederd door hun. Haar aandacht ging vandaag echter uit naar maar één kitten en deze stond recht voor haar. Calmnight knikte kalm op de vraag van de poes. 'Ja,' bevestigde ze vervolgens nogmaals. 'Ik heb één konijn en drie muizen gevangen. Het territorium barst van de prooi. De Clan zal goed gevoed worden deze periode.' Ze snorde, waarna ze zich vooroverboog en haar neusje begroetend tegen Oceankit's neusje drukte. Het was echter wel een kleine leugen die ze vertelde. Het territorium barstte namelijk niet echt van de prooi, maar ze had gewoon een hele dag gejaagd en daarom best veel gevonden. Het was meer geluk geweest, want de dagen werden langer en kouder. Het zou niet lang meer duren voor de winter zou heersen en ze weer moeite zouden hebben om de Clan te voeden, maar daar wilde ze Oceankit niet mee opzadelen. 'En hoe gaat het met jou, Oceankit?' vroeg de poes nieuwsgierig. 'Ben je al wat bekomen van wat er laatst in het kamp gebeurde?' Ze doelde uiteraard op het samentongen.

Calmnight knikte kalm op de vraag van de poes. 'Ja,' bevestigde ze vervolgens nogmaals. 'Ik heb één konijn en drie muizen gevangen. Het territorium barst van de prooi. De Clan zal goed gevoed worden deze periode.' Ze snorde, waarna ze zich vooroverboog en haar neusje begroetend tegen Oceankit's neusje drukte. Het was echter wel een kleine leugen die ze vertelde. Het territorium barstte namelijk niet echt van de prooi, maar ze had gewoon een hele dag gejaagd en daarom best veel gevonden. Het was meer geluk geweest, want de dagen werden langer en kouder. Het zou niet lang meer duren voor de winter zou heersen en ze weer moeite zouden hebben om de Clan te voeden, maar daar wilde ze Oceankit niet mee opzadelen. 'En hoe gaat het met jou, Oceankit?' vroeg de poes nieuwsgierig. 'Ben je al wat bekomen van wat er laatst in het kamp gebeurde?' Ze doelde uiteraard op het samentongen. Oceankit keek blij naar Calmnight. Ze hield zich nog niet echt bezig met prooi. Ze duwde haar kopje tegen de kattin aan en knikte langzaam. "Het gaat wel Calmnight." Murmelde de kitten zachtjes. Het was duidelijk een leugen want de kitten zag er moe en nog steeds een klein beetje sip uit. Ze sliep dan ook nog steeds slecht. Ze had het er niet met Icecloud over gehad wetende dat Icecloud er niet blij mee zou zijn. De kitten kroop tegen Calmnight aan en zuchtte zacht. "Calmnight, waarom maken katten eigenlijk ruzie?" De kitten kon het nog steeds niet begrijpen en keek de kattin met grote vermoeide en verwarde ogen aan. De kitten wou Calmnight eigenlijk wel vertellen dat ze nog nachtmerries had maar durfde nog niet.

Calmnight haalde haar wenkbrauwen verbaasd op toen ze het antwoord hoorde van Oceankit. Ze zag en hoorde aan de kitten dat het overduidelijk niet ging, maar besloot om daar voor nu nog even niks over te zeggen. Misschien zou Oceankit vanzelf wel meer informatie geven, maar Calmnight hoefde ook geen zesde zintuig te hebben om te weten dat het over laatst bij de 'vredige' bijeenkomst ging. Silhouetteheart en Whitelion hadden toen het kamp even flink beziggehouden met hun meningsverschil en jammer genoeg was Oceankit daar de dupe van. Calmnight had zelf geprobeerd om de ruzie te bedaren, maar het had weinig zin gehad. De vraag van Oceankit trok haar uit haar gedachten en beschermend sloeg de ros-witte poes een staart om de kleine kitten heen. 'Omdat sommige dingen gewoon niet op een normale manier besproken kunnen worden, lieverd,' sprak ze, waarna ze haar een lik over haar kopje gaf. 'Maar als je bang bent, mag je altijd naar mij toekomen. Je roept mijn naam maar en als ik er ben, zal ik meteen naar je toekomen.' En dat beloofde ze plechtig. 'Maar volgens mij gaat het niet zo goed met je, hè? Vertel eens wat er aan de hand is.' Ze gaf Oceankit een kopje en wachtte af.

De vraag van Oceankit trok haar uit haar gedachten en beschermend sloeg de ros-witte poes een staart om de kleine kitten heen. 'Omdat sommige dingen gewoon niet op een normale manier besproken kunnen worden, lieverd,' sprak ze, waarna ze haar een lik over haar kopje gaf. 'Maar als je bang bent, mag je altijd naar mij toekomen. Je roept mijn naam maar en als ik er ben, zal ik meteen naar je toekomen.' En dat beloofde ze plechtig. 'Maar volgens mij gaat het niet zo goed met je, hè? Vertel eens wat er aan de hand is.' Ze gaf Oceankit een kopje en wachtte af. Oceankit keek met grote ogen naar de ros-witte poes. Ze wist wel dat ze slecht was in liegen en legde haar oortjes bang op haar kopje. Ze dook diep in de veilige staart van Calmnight. "Nachtmerries, ik heb mama nog niet over het samentongen verteld. Ze word dan waarschijnlijk boos op hun twee en ik wil niet nog meer ruzie." Piepte de kitten zacht, bijna onverstaanbaar. Ze kneep haar oogjes verdrietig dicht en keek op naar de lieve poes. "Dankje Calmy.." Piepte ze heel zachtjes.

Het was nogal hartverscheurend om te zien hoe de kitten zich bang verstopte in de dikke staart van Calmnight. Calmnight moest dan ook moeite doen om gewoon kalm te blijven en Oceankit te troosten wanneer dit nodig was. Het was nogal vrij zielig als een kitten bij je uit kwam huilen omwille van een ruzie. Een kitten zou juist een onbezorgd leven moeten leiden, lol maken en verder niet over deze dingen na moeten denken. De volgende keer moesten Silhouetteheart en Whitelion toch maar beter oppassen met waar ze hun meningsverschillen verder gingen uitvechten. De poes luisterde aandachtig naar wat de kleine kitten te vertellen had en knikte zo nu en dan, aantonend dat ze nog luisterde. Ze glimlachte lichtelijk om de bijnaam die ze kreeg. 'Ik denk dat het je wel kan opluchten als je het aan haar vertelt,' sprak ze zacht tegen de kitten. 'Als je haar vertelt dat je bang bent voor nog meer ruzie, zal ze dat vast wel begrijpen. Je moeder is er immers om je te beschermen en je gerust te stellen, niet om je nog meer bang te maken.' Of dat was tenminste haar visie van een moeder, want zij had er eigenlijk nooit eentje gehad. Ze drukte het pijnlijke onderwerp echter ver weg in haar kopje en concentreerde zich veel liever op een belangrijker onderwerp: Oceankit.

"Ik denk dat het je wel kan opluchten als je het aan haar verteld. Als je haar vertelt dat je bang bent voor nog meer ruzie, zal ze dat vast wel begrijpen. Je moeder is er immers om je te beschermen en je gerust te stellen, niet om je nog meer bang te maken."De jonge kitten luisterde naar de zachte vriendelijke stem van Calmnight. Ergens had Calmnight wel gelijk en de kitten glimlachtte dankbaar naar haar. Ze wist dat haar moeder, Icecloud geweldig voor haar en haar broer zorgde."Dankje, Calmy..Jij zal later vast een goede moeder worden."De jonge kitten gaapte even en kruldde zich op in een makkelijkere houding."Wil je nog een verhaaltje vertellen?"Vroeg ze zacht piepend. Oceankit was al wat opgevrolijkt.

Een tikkeltje verbouwereerd keek Calmnight naar Oceankit toen deze haar weerwoord zei. Zij een geweldige moeder? Als ze een partner zou vinden misschien wel ja. Ze wist niet eens of ze later wel kittens zou willen hebben. Ze moest daar nog niet te veel over nadenken. Ze was nog jong en had nog tijd genoeg. Bovendien had ze niet eens een partner, dus het maakte op dit moment niet veel uit. De volgende vraag liet haar echter naar Oceankit staren voor een paar seconden. Een verhaaltje? Goh, dat wilde ze wel doen, maar welk verhaaltje dan? De poes rekte wat tijd door het zichzelf eerst gemakkelijk te maken, waarna ze de kitten glimlachend aankeek. 'Wel, toen ik Apprentice was, ging ik ook vaak bij de Elders langs voor verhaaltjes te horen,' sprak ze, 'zij vertelden mij verhalen over zichzelf. Zo heeft één van de Elders toen hij nog een Warrior was een aanvaring gehad met een hele grote prooi, waarna hij een deel van zijn oor is kwijtgeraakt.' Ze dacht even na. 'Een andere Elder is dan weer het puntje van zijn staart kwijtgeraakt bij de achtervolging van een vos.' Ze dacht even na. 'Over wat zou je dan een verhaaltje willen horen?' vroeg ze uiteindelijk, gezien haar vorige woorden niet echt een verhaaltje vormden.

De poes rekte wat tijd door het zichzelf eerst gemakkelijk te maken, waarna ze de kitten glimlachend aankeek. 'Wel, toen ik Apprentice was, ging ik ook vaak bij de Elders langs voor verhaaltjes te horen,' sprak ze, 'zij vertelden mij verhalen over zichzelf. Zo heeft één van de Elders toen hij nog een Warrior was een aanvaring gehad met een hele grote prooi, waarna hij een deel van zijn oor is kwijtgeraakt.' Ze dacht even na. 'Een andere Elder is dan weer het puntje van zijn staart kwijtgeraakt bij de achtervolging van een vos.' Ze dacht even na. 'Over wat zou je dan een verhaaltje willen horen?' vroeg ze uiteindelijk, gezien haar vorige woorden niet echt een verhaaltje vormden. De kitten luisterde naar de vriendelijke stem van de kattin. Ze glimlachtte lichtelijk. Oceankit keek de kattin vrolijk aan. "Geen idee. Waarover ken je verhaaltjes?" De kitten sprong speels half wankelig tegen de warrior op. Ze vond het pijnlijk klinken een oor kwijtraken. Ze hoopte maar dat Calmnight niet gewond zou raken daar was ze veelste aardig voor.

Calmnight was bang dat Oceankit haar hersens kon horen kraken opzoek zijnd naar een verhaaltje dat de kitten zou kunnen interesseren. Ze had niks te vertellen over haar familie, want deze waren allemaal gestorven voor ze hun echt had leren kennen. Haar moeder was gestorven na haar geboorte en haar vader was gestorven bij een dapper gevecht tegen een Clan toen ze kitten was. Haar inspiratie voor een verhaaltje reikte dan ook niet erg ver en ze moest toegeven dat ze er ook totaal niet goed in was. Ze zou Oceankit moeten teleurstellen, maar misschien zou ze iets anders kunnen vinden wat de kitten bezig zou houden. 'Wel, ik ben niet goed in verhaaltjes verzinnen denk ik,' lachte ze vrolijk naar de kitten, waarna ze haar neusje even liet zakken en deze zachtjes tegen die van de kitten drukte, 'maar misschien kunnen we beginnen met elkaar beter te leren kennen? Dat lijkt me wel interessanter dan een verhaaltje. Hoe beter ik je nu leer kennen, hoe fijner het straks wordt als je Apprentice wordt en ik je mee uit het kamp kan nemen.' Ze knipoogde samenzweerderig naar Oceankit, al stiekem hierbij afspraken makend om samen te gaan jagen als Oceankit de juiste leeftijd zou hebben bereikt om met toestemming het kamp uit te mogen gaan. Ja, hier zou ze de jonge kitten wel blij mee maken, daar was ze vrij zeker van!

'Wel, ik ben niet goed in verhaaltjes verzinnen denk ik,' lachte ze vrolijk naar de kitten, waarna ze haar neusje even liet zakken en deze zachtjes tegen die van de kitten drukte, 'maar misschien kunnen we beginnen met elkaar beter te leren kennen? Dat lijkt me wel interessanter dan een verhaaltje. Hoe beter ik je nu leer kennen, hoe fijner het straks wordt als je Apprentice wordt en ik je mee uit het kamp kan nemen.' Ze knipoogde samenzweerderig naar Oceankit, al stiekem hierbij afspraken makend om samen te gaan jagen als Oceankit de juiste leeftijd zou hebben bereikt om met toestemming het kamp uit te mogen gaan. Ja, hier zou ze de jonge kitten wel blij mee maken, daar was ze vrij zeker van! De kitten piepte tevreden en vrolijk waarna ze knikte. Ze mocht de vriendelijke kattin wel. "Nou ik weet niet veel te vertellen over mijzelf. Papa was een Windclanwarrior en mama is heel lief.." Piepte de kitten zacht.