De donkergrijze poes werd wakker van een schreeuw en daarna een pets in haar gezicht, er werd naar haar gesist dat ze op moest houden met gillen en dat ze een keer moest slapen. Brokenwing dook snel een beetje bangig in de hoek van de warriorsden en rilde. Het was nu al de zoveelste keer dat ze weer een nachtmerrie had over haar verleden, en niemand begreep haar. Hoevaak ze ook schreeuwde voor help in haar dromen, niemand kwam een keer naar haar toe om te vragen wat er was. Een traan rolde over haar wang, en de brandende blikken verdwenen toen ze verderop een donkere gestalte zag verschijnen. De moed zakte haar in de poten en angstig duwde ze zichzelf tegen de wand aan waardoor haar magere botten te zien waren. Het spijt me het spijt me! De poes was nu al een hele tijd de den niet uit geweest, zelfs niet om te eten. Hoewel ze een prooi had gekregen van Heartbroken. Angstig staarden haar donker, groene ogen naar haar poten ton de zwarte gestalte dichterbij kwam. Nog angstiger dan ze eerst was duwde ze zichzelf tegen de wand aan en kneep haar ogen stijf dicht terwijl ze haar eigen tranen op haar poten voelde spetteren.
[Innerghost]
Onderwerp: I'm Sorry. 
wo 15 okt 2014 - 10:51