Vinal's oogjes waren op de buitenwereld gericht. Al dagen bleef hij enkel in de buurt van zijn veilig dassenhol. Sushi's woorden zaten dan ook nog vers in zijn kopje. Hij mocht hier verblijven, maar mocht niet te verder het territorium in, iets waar hij naar geluisterd had. En ook had hij zich er aan gehouden, tot nu toe dan. Steeds dezelfde bomen en struiken zien was niet bepaald leuk. Vinal wilde spanning. Hij wilde zijn nieuwe vechttechnieken niet steeds oefenen op de plantjes aan deze kant, maar ook aan de andere kant van het territorium. Vinal kon genoeg redenen zoeken om verder het territorium in te trekken. Hij sprong uit het zanderige hol en schudde zijn witte vacht even snel uit, voordat hij regelrecht de andere kant uit liep, in de richting van waar Sushi steeds verscheen en verdween. De jonge kater sprong om een omgevallen boomstam en liet zijn blik strak over de omgeving gaan. Hij deed geen moeite om zich te verbergen. Zich verbergen voor mogelijke gevaren was verleden tijd. Nee, hij wilde zich nu graag laten zien. Hij was niet bang. Sushi had hem voorlopig genoeg geleerd om zichzelf te verdedigen.Niet dat het zoveel was, maar hij zou nu niet meer snel vluchten.
Tag: open
Place: Territory of the Terror Claws