Lovers on the sun. {Sharing Tongues}

Met een schok besefte de kater dat hij huilde en hij probeerde op te houden,maar zag toen Oceankit naar hem toe gaan. Hij keek naar Whitelion,bang ditmaal. De kitten ging bij hem zitten en Silhouetteheart bleef stijf zitten,ze ging tegen hem aanzitten. Wat nu? Hij bleef zitten en wachtte af. Oceankit vertelde dat ze moesten ophouden met ruziemaken en Silhouetteheart beet op zijn lip. Het was te laat,hij wist niet hoe dit goed ging komen."Oceankit,ook familie maken het niet altijd goed."fluisterde hij zachtjes tegen haar en keek schuin op naar Whitelion,ditmaal met een woedende steek. Niet altijd. Calmnight legde haar staart over hem heen en hij voelde zich schuldig jegens Silvergale, daarna luisterde hij naar haar woorden. "Voor een keer verzwijgen wat we voelen,om het de anderen naar de zin te maken"zei hij daarop en schudde zijn kop lichtjes. Zijn hele leven had hij dat al gedaan,hij kon het volhouden. Hij stond op"Bedankt" en liep naar Whitelion,"Je was mijn idool"fluisterde hij zachtjes en keek in zijn verschillende ogen.

tag:Whitelion

Het duurde niet lang voordat Oceankit niet alleen Silhouetteheart trooste. Ook Calmnight probeerde het. "Oceankit heeft gelijk," Sprak de knappe kattin heel zacht. Dit verbaasde de jonge kitten. Waarom zou een sterke warrior haar gelijk geven?! "Waarom zouden we nu op deze vredige bijeenkomst met elkaar gaan bekvechten?! Laten we allemaal onze onenigheden voor een keer opzij schuiven en er een rustige avond van maken." De jonge kitten keek zacht snikkend op naar Calmnight. Kort daarna voelde ze al stevige troostende likken over haar kopje en zuchtte de kitten zacht en diep."Oceankit, ook familie maken het niet altijd goed." Fluisterde Silhouetteheart zachtjes naar Oceankit terwijl hij schuin naar haar halfbroer keek. Oceankit sliktte in plaats van heel erg verdrietig te zijn was ze nu geschrokken."Familie zou het wel goed moeten maken.." Zei de kitten tegen niemand in het bijzonder terwijl ze naar haar voorpoten keek." Voor een keer verzwijgen wat we voelen, om het anderen naar de zin te maken." Zei Silhouetteheart toen. Verbijsterd keek de kitten hem aan. Wat bedoelde hij daar nu mee?! De zwart-witte kater schudde zijn kop even voordat hij opstond. " Bedankt." De kitten keek hem weer eens verward na en kruldde zich toen nog steeds verdrietig op in een bolletje. Haar oortjes bewogen heen en weer waardoor ze toch wat geluiden op ving.
Tag: Calmnight, Silhouetteheart (Whitelion)

Oceankit liep weer weg van hem, naar Silhouetteheart dit keer, die tot zijn verbazing zat te huilen. Hij luisterde niet naar het gesprek, al zag je woede in zijn ogen. Hij wou voor een keer iets goeds doen, en wat kwam ervan? Ruzie. Alles wat hij deed resulteerde daarop, hij was vervloekt. De jonge warrior kwam naar hem toe en keek hem recht in de ogen. Je zag nog steeds de tranen in zijn ogen als hij zachtjes sprak; "Je was mijn idool" Whitelion schudde zijn hoofd en verbrak daarmee het oogcontact. "Ik ben niet iemand naar wie je moet opkijken, Silhouetteheart. Dat zou je toch moeten beseffen" Zelf wist hij hoe wreed hij kon zijn, maar dat was altijd in een waas van woede waarin hij zich niet concentreren. Daarna had de grote kater er bijna altijd spijt van. Hij zuchtte even verdrietig, waarna hij zich omdraaide en het camp uitliep. Hij trok zich er niets van aan dat het bijna donker was buiten, hij moest nu nodig een luchtje gaan scheppen, even alleen zijn.

~Topic uit.

De troostpogingen van zowel haar als Oceankit leken niks uit te halen en een tikkeltje schuldig keek de ros-witte poes naar haar pluizige poten. Haar amberkleurige ogen werden echter weer gericht op Silhouetteheart toen deze een paar woorden sprak en ze knikte rustig. Ze kon zich voorstellen dat als je heel je leven vriendelijk moest blijven tegen diegenen waar je juist niet vriendelijk tegen wilde zijn dat dat vervelend kon zijn, maar waarom konden ze het juist niet proberen voor deze avond? Er zat een kitten bij! Ze keek naar Oceankit, maar zelfs de kitten haar woorden konden Silhouetteheart's gevoelens niet veranderen en de poes wist dat. De kater moest vast diep gekwetst zijn als hij in het openbaar begon te huilen. Wanneer had zij eigenlijk voor het laatst gehuild? Ze kon het zich niet eens meer herinneren, dus dan zou het vast niet recent geweest zijn. Ze boog zich naar Oceankit toe en keek de kitten vriendelijk aan. 'Wat als we jouw eens naar de Nursery brengen?' sprak ze zachtjes tegen het poesje. 'Het begint al aardig koud te worden.' Ze seinde met haar staart even naar Oceankit dat ze moest wachten en liep naar Silhouetteheart toe. 'Silhouetteheart, ik weet niet wat er tussen jou en Whitelion gebeurd is,' begon ze aarzelend, 'maar weet dat ik er voor je ben als je me nodig hebt.' Ze gaf hem een respectvol knikje en draaide zich toen vragend naar Oceankit toe. Wilde de kitten al meekomen of nog niet?

Tag: Silhouetteheart & Oceankit

Calmnight boog zich naar Oceankit toe en keek de kitten vriendelijk aan. 'Wat als we jouw eens naar de Nursery brengen?' sprak ze zachtjes tegen het poesje. 'Het begint al aardig koud te worden.'Ze seinde met haar staart even naar Oceankit dat ze moest wachten en liep naar Silhouetteheart toe. 'Silhouetteheart, ik weet niet wat er tussen jou en Whitelion gebeurd is,' begon ze aarzelend, 'maar weet dat ik er voor je ben als je me nodig hebt.' Ze gaf hem een respectvol knikje en draaide zich toen vragend naar Oceankit toe.Oceankit had het nog niet heel erg koud en wou nog niet slapen. Ze keek op naar Calmnight en schudde haar kopje terwijl ze haar onschuldig aan keek met haar grote lichte ogen. "Ik wil naar Whitelion toe...hij is mijn broer.."Het was duidelijk dat ze niet wou dat Whitelion verdrietig was. Ze hield van hem, het maakte haar even niet uit dat hij net ruzie had gemaakt. Ze wist dat hij diep van binnen ook van haar hield en dat was nu voldoende.

Tag: Calmnight

De hele tijd had ze met een grauwe blik naar Whitelion gekeken die erbij was gekomen. Ze schonk Ociankit geen een blik,omdat zij familie van die spuuglelijke witte kater was. Calmnight kon haar ook niet veel schelen. Even leek ze haast te ontploffen toen ook Silhouetteheart erbij kwam. "Wat heeft hij tegen jou?"Klonk er opeens. “Ik zal het zo vertellen,maar dan zonder dat er iemand bij is.”,zei ze zacht,wijzend met haar staart naar Calmnight en Oceankit. Ze wist op de een of andere manier dat Silhouetteheart wel te vertrouwen was.

Tag: Silhouetteheart(&Calmnight en Oceankit)

Whitelion keek hem aan en Silhouette verwachte een blaas of een boze reactie,maar de reactie die de grote witte kater gaf verbaasde hem, "Ik ben niet iemand naar wie je moet opkijken, Silhouetteheart. Dat zou je toch moeten beseffen" hij keek naar de grond,Whitelion wist niet van zijn woede,die hij al zijn hele leven meedroeg. "I know, but I can't help". Whitelion verdween,het camp uit. Silhouetteheart kon zich wel voor de kop slaan,hij had het voor iedereen verpest. Een moment geluk en dan wist hij nog te verknallen. Hij stond op en verdween toen weer in de schaduwen,kijkend naar de rest. Dat was blijkbaar toch het beste voor hem.

Tag:Nobody

Beatingpaw
De kater reageerde nogal fel op zijn vraag. Beating legde zijn oren plat op zijn kop en hield zijn staart tussen zijn achterpoten. Terwijl er eigenlijk niets aan de hand was en hij gewoon zo kon wegwandelen en bij iemand anders kon gaan zitten, bleef hij nog even roerloos en bang naar de zwarte apprentice voor hem kijken. Twijfelend of hij iets zou gaan zeggen of niet. Voorzichtig nam hij weer een gewone; ietwat gekromde; houding aan en twijfelde of hij op de kater zou afstappen of niet. Het leek even alsof hij geen besef meer had van wat allemaal rond hem gebeurde. Het gevecht tussen twee warriors hoorde hij niet, dus hoefde hij ook niet bang te zijn. Zodra de plek langzaam begon leeg te stromen nam hij de moed om op Barkpaw af te stappen. "M..maar, kunnen w..we misschien eens s..samen trainen? Binnenkort?" Misschien kon hij beter toch maar weggaan.
Tag;; Barkpaw

Lavenderfeather
Er was iets aan de hand in het kamp. Het geroezemoes van verschillende katten hadden hem uit zijn slaap gewekt. Loom opende de kater zijn oogleden en stond op om zich uit te rekken en naar buiten te wandelen. Het boeide hem niet zo veel wat er aan de hand was, maar misschien was het één of ander leuk evenement. Niet alleen dat bleek sommigen hun aandacht te trekken. Volgens roddels van katten zou er zojuist een gevecht tijdens Sharing Tongues hebben plaats gevonden. De kater keek de plaats rond en herkende weinig van de katten. Enkelen van hun gezicht, anderen van hun naam, maar verder dan dat kwam hij niet. Hij besloot maar om een kleine prooi; blijkbaar één of andere vogel; van de stapel te nemen en deze mee te nemen bij een kattin die hij wel vaag kende. "Mag ik plaats nemen?" Hij herkende de kattin van een paar ceremonies geleden, waarin ze als apprentice naar de elder den gestuurd werd vanwege een gebroken poot. Blijkbaar was er veel gebeurd sinds die tijd.
Tag;; Cinderfell

Slimme kater. Hij leek zich stil te houden, maar Bark was nog steeds gespannen. Al de gebeurtenissen van de afgelopen tijd hadden zijn gedachten en humeur echt door elkaar geduwd. "M..maar, kunnen w..we misschien eens s..samen trainen? Binnenkort?" Bark's oren, die eerder terug wat recht waren gaan staan, schoten direct terug naar zijn nek. Hij draaide zich met een ruk om en tilde in een enkele beweging z'n poot op, waarna hij met zijn klauw uithaalde naar het gezicht van zijn mede apprentice. Barkpaw wenkte even twijfelend met zijn oren bij wat hij net gedaan had, maar zette geen enkele stap naar achteren. Hij had het verdiend. 'Doe geen moeite.' snauwde hij. Beating was ook zo aanhankelijk, té aanhankelijk en dan nog eens gedrag daarbij... Hij had het echt wel verdiend, dat hield hij zichzelf voor.

Tag: Beatingpaw + open

De jonge kitten keek naar Beatingpaw. Ze begreep niet wat de andere zwarte Apprentice tegen hem had. Ja hij praatte hoog maar waarom mocht hij er dan niet bij zitten. Ze keek nog een keer naar Calmnight voordat ze op de Beatingpaw af sprintte. Ze duwde haar kopje zacht tegen hem aan om zijn aandacht te vragen. "Hoi ik ben Oceankit en wie ben jij?" Ze keek vriendelijk en speels naar de oudere kat op. Ze keek toen naar Barkpaw de zwarte Apprentice. "Spelen?" Vroeg ze zacht zodat er niet weer een ruzie zou ontstaan. Ze had vandaag al genoeg ruzies gezien. Al wou ze het liefst achter haar broer Whitelion aan om te zorgen dat hij niet verdrietig of boos was. Of welke emotie hij ook had. Toch wist ze dat ze het kamp niet uit kon. Ze liep een klein stukje richting Calmnight zodat ze niet in de buurt van Barkpaw was. "Alsjeblieft heel even spelen?!" Piepte de jonge kitten bijna smekend richting Beatingpaw. Haar grote oceaankleurige ogen keken vrolijk en onschuldig. Ze was normaal heel erg verlegen maar nu wou ze gewoon ervoor zorgen dat iedereen een goede tijd had. En wie beter kon er voor zorgen dan een kitten?!

Tag: Beatingpaw (Barkpaw en Calmnight)

De onverwachte klap van de kater had hij niet zien aankomen. Uiteraard kon men een hekel aan hem hebben, maar waarom deed iedereen toch altijd zo tegen hem? Hij deed toch niemand iets kwaad? De tranen in zijn ooghoeken welden op, maar hij bedwong zich om niet te huilen in het bijzijn van zijn mede apprentice. "M..maar W..wil je n...nog met m.e train..en?" Stotterde hij. Onzeker liet hij zijn staart heen en weer bengelen. Geduldig wachtte hij op antwoord van zijn apprentrice maatje toen een jonge kitten zich in het gesprek voegde. 'Hoi ik ben Oceankit en wie ben jij? Beating keek de jonge kitten aan en glimlachte zacht. "Beating...paw." Op zich was het wel leuk dat een jonge kitten als zij contact probeerde te maken met hen, maar hij was nu niet bepaald in de stemming om een gesprek met haar te starten.

Tag; Barkpaw, Oceankit

De gevlekte leerling keek haar aan en glimlachte zacht."Beating...paw" De kitten wachtte af of hij verder zou praten maar dat deed hij niet. Ze drukte haar neusje tegen zijn voorpoot aan."Laat die mopperkont maar. Kom je?!" Vroeg de jonge kitten piepend. Ze was een beetje klaar met dat gedoe en wou nog even plezier hebben, voordat ze te moe was en ging slapen bij haar moeder. De kitten keek Barkpaw even verward aan. Waar had hij dat humeur vandaan?! Ze wachtte geduldig op Beatingpaw. Zou hij nog even met haar willen spelen?

TAG: Beatingpaw en Barkpaw

Toen de siamese-pointed poes glimlachend door de kampingang de prooistapel tegemoet liep zag ze dat er iets anders was dan normaal, er leek iets van een ruzie ontstaan te zijn waardoor haar nieuwsgierigheid meteen geprikkeld was geweest. Vanaf de zijkant volgde ze het lichtjes, al snapte Ferretwhisker eigenlijk echt totaal niet waarom Silouetteheart tranen met tuiten huilde, en wat er tussen die Barkpaw en en Beatingpaw gebeurde was voor haar een groot mysterie. Ze was er al bij gaan liggen terwijl ze stilletjes een hap van een sappige muis nam toen ze plots zag hoe Beatingpaw een haal kreeg van die zwarte apprentice "Hé!" riep ze bestraffend, of die twee nu ruzie hadden of niet, of er pesterij in het spel was of dat Beatingpaw in fout was, ze ging het niet zomaar toelaten. "Stop eens, dat horen apprentices niet te doen! En zeker niet als ze snel warrior willen worden, want wat nu als ik het tegen Everstar of je mentor zeg hé Bark?" gromde Ferret dreigend, "Als ik dat nog eens zie komt er een straf, dat begrijp je toch zwartje?" zei Ferretwhisker met een zwiepende staart, al schemerde er een soort plezier in haar ogen. Ze was ook best nieuwsgierig naar de reden van het gesprek "Leg maar uit" zei ze kortaf terwijl ze tussen Bark en Beating ging zitten, ookal zat Oceankit er ook bij. Ferret gooide een lief lachje naar de kitten maar besteede verder niet veel aandacht aan de kit.

Een dreigende grom glipte langs zijn lippen toen de kater nog steeds vroeg of hij met h'm wilde trainen. Was zijn actie geen duidelijk antwoord geweest? Een witte kitten weerhield hem om nog een tweede keer toe te slaan. Als Oceankit enkele seconden later was geweest had hij Beatingpaw's andere kaak ook nog eens bewerkt. Zijn oren zakte nog verder in zijn nek toen er een warrior bij kwam staan, Ferretwhisker. "Stop eens, dat horen apprentices niet te doen! Hij draaide verveeld met zijn ogen toen de poes hem terecht wees. Had de warrior geen betere dingen te doen dan zich te bemoeien? En zeker niet als ze snel warrior willen worden, want wat nu als ik het tegen Everstar of je mentor zeg hé Bark?" De apprentice gromde kort bij de woorden van Ferret. 'How dare you threaten me with that?!' siste de apprentice en kneep zijn ogen tot spleetjes. Zijn wisselend humeur had weer eens de overhand, al leek het hém niet bepaald te storen. Zijn karakter was altijd al wat onstabiel geweest. Hij volgde de poes met zijn ogen toen deze zich tussen de twee apprentices zette en vervolgens vroeg naar een uitleg over het voorval. 'Vergeet het maar.' gromde hij kort en maakte vervolgens al aanstalten om te vertrekken naar de apprentice-den.

Tag: Beatingpaw, Oceankit, Ferretwhisker

"how how even" siste Ferretwhisker waarna ze naar de apprentice liep en een poot op diens rug zette "Jij gaat nergens heen jah, leg maar eerst uit voor je het hazenpad neemt schatje" zei ze met een glimlach die nog steeds iets liefs uitstraalde maar tegelijk ook iets dreigends. Alsof je best niet te veel met haar kon spelen als je niet in de problemen wou komen

OCC; laat en weinig tijd/zin
Tag: Barkpaw, Beatingpaw, Oceankit

Oceankit keek nerveus rond en zuchtte zacht. Ze had juist een tweede ruzie of onenigheid willen voorkomen. Haar ogen staarden naar de grond terwijl ze zacht zuchtte. Ze zette een paar stapjes terug en ging achter Ferretwhisker staan. Bang dat er weer een gevecht los zou breken. Waarom was haar broer Whitelion nou weg gerent?! De kitten begon onrustig met haar oortjes te bewegen en duwde haar neusje tegen Ferretwhiskers flank aan. "Geen ruzie?" Piepte de kitten hoopvol.

Tag:Ferretwhisker, (Barkpaw Beatingpaw)

De zwarte apprentice sloeg Ferret's poot, met ingetrokken nagels, van z'n rug af toen ze deze op hem legde. Het maakte hem niet bepaald veel uit wat ze wel of niet zou doen. Op dit moment wilde hij hier gewoon weg, en niets zou hem tegen houden om naar z'n nest te gaan. Beatingpaw moest ook niet meer afkomen, hij moest zichzelf maar zien te redden. Hij moest geen andere apprentices om zich heen hebben, hij had zorgen genoeg met zichzelf. De dreigende glimlach op haar gezicht was hem niet ontgaan, maar hij bestat er geen aandacht aan. Net op het moment toen hij haar nog wilde afsnauwen, kwam Oceankit er aan. "Geen ruzie?" De apprentice maakte gebruik van het moment en verdween naar de apprenticeden.

Barkpaw out