Some new faces

Een roze tong likte dankbaar het water op dat in een smal stroompje door het bos gleed, als een soort levenslijn. Honeyspots was op verkenning gegaan. Ze was zo vroeg uit de veren gegaan dat de zon pas net op was gekomen toen ze vertrok en het ijzig koud was. Nu was de zon inmiddels warm genoeg geworden om haar koude vacht op te warmen. Haar blauwe ogen stonden alert voor prooi. Ze was net als de rest van haar clan sterk vermagerd. De prooischaarste duurde eindeloos voort. Veel elders en kits hadden het niet gehaald. Zeker met de overstroming. En nu .. was het greenleaf. De warme zon die warmer was dan normaal was een zegening voor alle katten. Hoewel de prooi nog schaars bleef kon je rekenen op minimaal één vangst per dag. Honeyspots keek op toen er een geur haar kant op kwam. Aangezien de buiten haar territorium was getreden zou het haar niet verbazen als het een rogue was. Ze kwam omhoog uit haar kwetsbare houding en zette haar vacht op. Ze likte de laatste restjes water van haar kin en keek achterdochtig naar wat er uit de struiken kwam. "Wie gaat daar?" Klonk haar stem standvastig maar toch ook helder.

OOC: Eerste post gereserveerd voor Dice & Open voor maximaal 2 katten

De rogue geur doordrenkte hem. Dat maakte haar op haar hoede. Hij kon van alles zijn. Van alles zijn geweest. De rogue had een nachtzwarte vacht en groene ogen. Het was geen misvatting dat die ogen klaar voor ongein waren. 'Wel wel,' Honeyspots voelde een rilling over haar ruggengraat trekken. 'wat hebben we hier? Ben je niet een beetje ver van je Clan, schoonheid?' Ze haalde haar schouders op. Zo ver was ze nou ook weer niet. "En ben jij niet een beetje on-respectvol tegen ouderen?" Zei ze meer als grap dan wat anders. Hij leek jonger maar ze kon zich hier ook zwaar in vergissen. Ze was nooit goed met leeftijden geweest. Een regelrechte ramp. Ondanks haar speelse ondertoon zag je aan haar ogen dat het menens was. "Dit is jouw territorium?" Raadde ze met een minzame blik op het bos rond haar.

OOC; Ik heb zwaar geen idee hoe oud je hem schat dus die grap over ouderen kan terecht zijn of niet xD

Honeyspots keek hem met vernauwde ogen aan. "Door die regels voorkomen we dat we wilde beesten worden zoals jij" Kaatste ze terug. Haar haren rezen overeind bij zijn, mogelijke, seksistische uitspraak en ze siste woedend naar hem. Ze was niet zo'n zwakke poes die een don juan nodig had om gered te worden. "Ik kan prima voor mezelf zorgen! En ik kan prima mezelf verdedigen" Blies ze boos. Ze had heel haar leven praktisch niets anders gedaan. Ze kende niet anders. "Ik ben sterk genoeg om voor mezelf te zorgen" Voegde ze er op een wat mildere toon aan toe. Haar oren waren plat naar achteren gelegd en haar ogen vernauwd tot spleetjes.

OOC; Dat kan ik op zo veel manieren opvatten

Honeyspots' humeur werd er niet bepaald fleuriger op toen het leek alsof de zwarte kater haar begon uit te lachen. Wat een lef! Als hij BloodClan was geweest had hij waarschijnlijk zwaar verwond in het stroompje gelegen. Je kon er met één grote pas overheen stappen en toch voelde het als een muur die hun scheidde. Misschien was het hun totale verschillende levensstijl. "Je zei iets wat verdacht veel er naar klinkt" Miauwde ze stijfjes. 'Ik weet wel zeker dat een schoonheid zoals jij zich goed kan verdedige' Vergiste ze zich of was hij aan het flirten met haar? 'Wat is je naam?' Van haar stuk gebracht koos ze ervoor om even stil te zijn. Het kon in principe geen kwaad om haar naam te zeggen. Zodra ze weer voet zette op RiverClan territorium zou ze hem nooit meer zien. Mooi meegenomen. "Honeyspots" Antwoordde ze op haar hoede. Als het waar was dat hij met haar flirtte .. dan schaamde ze zich diep. Het was zo lang geleden sinds ze .. Heel zorgvuldig stopte ze de gedachten aan haar ex partner weg en ging ze in een rustige houding zitten. Haar grote, gevederde staart krulde zich om haar voorpoten. "Honeyspots van de RiverClan, ik kreeg die naam vanwege mijn honingkleurige vlekken" Voegde ze er aan toe en ze trok met haar oren. 

Na enkele momenten vertelde de kater zijn naam ook. Hij heette Dice. Wat is een Dice? Vroeg Honeyspots zich oprecht af. Toen er geen toelichting van zijn naam kwam besloot ze er ook niet op door te gaan. Ze hoorde eigenlijk allang terug te gaan naar RiverClan territorium. Socialiseren met een wildvreemde rogue was eigenlijk verboden. 'Waar is je partner?' Meteen schoot ze weer in de verdedigingsmode en keek ze hem met een zo vuil mogelijke blik aan. Honeyspots zette haar haren weer op toen hij doorging op hoe mooi ze wel niet was. "Die is dood" Zei ze kil. Voor haar althans. Dat vuile mormel leefde gelukzalig door zonder haar. Hij kwam niet eens meer op bezoek bij de kits. Niet dat ze hem dat zou toestaan. "Dus als dit je vraag beantwoord: Ik had inderdaad een partner" Ze spuugde de woorden uit en strafte zichzelf mentaal keer op keer om haar stomme fout. Ze waren jong geweest.. en onbezonnen. En nu zat ze hier als alleenstaande moeder.

Toen Dice weer sprak klonk het eerst oprecht. Als je goed luisterde was dat niet zo. Meteen had ze spijt ervan dat ze wat gezegd had. Wat een verwend mormel was het ook. Wat ging het hem aan dat zij een partner had gehad die nu er niet meer was. 'Maar vertel eens, meisje, hoe komt het dat je er zo boos over bent? Je lijkt het niet eens erg te vinden dat hij dood is' Dice gleed naar haar toe als een slang. Honeyspots' haren gingen recht overeind terwijl ze een beetje terug deinsde voor hem zodra hij haar aan begon te raken. En toen keek hij haar recht aan. Automatisch trok ze haar poot omhoog en gaf hem een gigantische knal tegen zijn gezicht, klauwen niet uitgetrokken. Met een dikke staart ging ze achteruit. "Rot op naar de eeuwige hel met je praatjes" Snauwde ze boos en ze keek hem gespannen aan. "Van mijn part verleidt je een ThunderClan kat met die vunzige praatjes van je, maar ik weet wel beter" Spuwde ze puur op instinct naar hem toe.

Honeyspots voelde triomf toen het er naar uit zag dat Dice dit niet verwacht had. Hah! Hij kon haar verassen maar zij kon dat net zo hard terug spelen. Toen hij een staartlengte tussen hen in had gemaakt leek hij het weer veilig te vinden zijn mond open te doen. "Misschien heb ik hem wel vermoord! Maar misschien ook niet" Liet ze hem gissen. "Één ding is zeker, ik ben beter af zonder hem! En waarom zou ik dood willen?" Ze had haar stem nu permanent naar een hoger geluidsniveau gebracht en leek de meeste prooi om hen heen weg te jagen. Maar .. sas dat nu wel waar? Was ze beter af zonder hem? Zonder Cindersmoke? Ze sloeg geagiteerd met haar gevederde staart en snoof. "Je praat zo gewoontjes over de dood" Begon ze gefrustreerd. "Je zou je moeten schamen" Die vuile rat. Hij was zeker nog nooit iemand dierbaar verloren. Hoe kon je anders zo gewoontjes vragen naar de dood van een andere kat? Honeyspots, wist echt geen andere manier.

Toen zijn gele ogen plotseling heel serieus werden en furieus in de hare boorde, keek ze op. Aha. Ze had zijn gevoelige snaar geraakt. Toen hij een stap haar richting op deed zette ze zich schrap maar verroerde geen vin. Ze ontmoette zijn blik koeltjes. En toen, zo snel als het gekomen was na zijn tirade werd hij weer kalm. Honeyspots keek Dice aan maar hij keek niet naar haar. Er viel even een stilte. Ze wist niet of ze aan hem op moest biechten dat ze nooit een leven kon nemen. Dan zou ze zwak lijken. Of juist niet. Dice' reactie op de dood suggereerde dat hij ook iemand verloren had. Maar misschien loog hij dit alles wel. Misschien deed hij maar alsof. Tot nu toe leek alles wat ze deed een spelletje voor hem. Hij kon net zo goed weer een spelletje met haar spelen. Haar ogen verduisterde terwijl ze dacht aan Icy. Ze voelde zich plots misselijk en wendde haar blik af van Dice die nog steeds zijn vacht met rustige slagen likte. Met donkere ogen keek ze weer op. Honeyspots snoof om de stilte te verbreken. Haar staart ging wild heen en weer. "Daar heb je gelijk in" Begon ze zorgvuldig. "Daar staat tegenover dat ik het nooit in me zou hebben iemand te vermoorden" Maar .. was dat wel zo? Dice sneed gesprekken aan die ze eigenlijk niet wilde voeren. Laat staan met een wildvreemde rogue. Er waren twee katten waarvoor ze zou doden. Of in ieder geval haar eigen leven voor zou geven. Haar kits. Ze zou alles op geven voor haar kits. En niemand anders. Terwijl ze dit allemaal bedacht was haar blik van somber naar vastberaden gegaan en keek ze strak naar de grond, diep in gedachten. Toen de grond voor haar ritselde keek ze op en ontmoette Dice' blik verwachtingsvol.