Just can't wait!

Het was nog geen avond, maar Roughpaw was wel geslaagd in het vinden van een perfecte nest. Tevreden zat de kersverse apprentice buiten de apprentice den. Deze dag was de ceremonie geweest, ze had een fijn nestje bij haar zus in de apprentices den, en nu was het tijd om contact te zoeken met haar nieuwe den-genoten. Ze kende hun van naam en uiterlijk, maar verder dan dat kwam ze niet. Tenminste, bij de oudere apprentices had ze dat, ook al waren ze een poosje kittens geweest samen met haar.

OOC: Speelt zich op de zelfde dag van de ceremonie af.
Open, eerste post voor Mazepaw.

Mazepaw keek rustig om zich heen. Vandaag was een lange, ongewoon warme dag geweesd. Zijn buik zat vol en de hitte leek op zijn schouders te drukken. Hij rekte zich langzaam uit en trippelde richting de apprentice den. Zijn blik bleef steken bij de kat die naast de ingang stond. Roughkit, nee, -paw. "Hallo", miauwde hij ter begroeting.

Op en neer ging het staartje van Roughpaw. Ze kon niet wachten, maar pas morgen in de ochtend zou haar eerste training beginnen. Een rondleiding door het territorium heen. Ze keek er naar uit, maar ze keek er ook weer tegen op. Maar dat was haar eigenschuld. Had ze maar geduldiger moeten zijn toen ze nog vier moons was. "Hallo," klonk er ineens. Dat was Mazepaw, een iets oudere Apprentice. "Hé, Mazepaw! Hoe is het?" Vroeg ze bijna enthousiast. De enthousiasme kwam voornamelijk bij haar ceremonie vandaan. Deze dag kon gewoon niet meer stuk.

Mazepaw was van plan geweesd om gewoon dag te zeggen en door te lopen, maar Roughpaw leek andere ideeën te hebben. "Hé, Mazepaw! Hoe is het?", vroeg ze enthousiast. "Goed", antwoorde de gestreepte apprentice vriendelijk. "En met jou?", vroeg Mazepaw vervolgens, meer uit beleefdheid dan intresse.

"Goed," was het korte, maar wel vriendelijke reactie dat Roughpaw ontving. Ze zocht er verder niks achter, en grijnsde enkel. Ze had het gevoel dat Mazepaw liever verder was gegaan, maar dat was zijn probleem. "En met jou?" Was de beleefde vraag. "Helemaal goed!" Reageerde ze maar. "Maar hé, als je verder wilt gaan, ga jij je gang maar hoor. Alleen ja, ik vind alleen zijn ook maar zo saai. Vooral omdat we straks kunnen verwachten dat één van de warriors ons weer klusjes laten klaren," reageerde ze. Dat was zo. Typische apprentice taken als oud mos verschonen in de nursery of elders den. Kamp wanden versterken door meer takken er in te steken, enzovoort.