Everything okay in here? [OPEN]

Een tabby kater met een glanzende vacht bevond zich 's morgens vroeg uitgeslapen en uitgerekt voor zijn Den. Voor hem lagen de restanten van de vis die hij snel opgegeten had. De kater werd naarmate de dagen voorbij gingen steeds ouder, wijzer en ook sterker. Zijn spieren waren goed zichtbaar onder zijn vel en het zou niet lang duren voor Riverpaw een grote kater zou zijn. Ook nu begon hij qua grootte al flink toe te nemen. Het zat er dik in dat hij later bredere schouders zou hebben en dat hij nog meer spieren kon kweken. De kater was dan ook vrij trots op zijn spieren en zijn kracht. Zijn kopje stak fier omhoog en zijn ogen scanden de omgeving. Het was vroeg in de ochtend, dus er waren nog niet veel katten op. De kater begroef de restanten van de vis veilig uit de buurt van nieuwsgierige kittens en besloot dat het toen tijd werd om wat voor zijn Clan te gaan doen. De grenzen markeren met hun geur was het eerste wat in hem opkwam en dus zette de kater een stevige draf in. Zijn gedachten verzetten zich automatisch naar de Ceremonie die hoogstwaarschijnlijk binnenkort zou plaatsvinden. Zou Dawnstar hem dan als Warrior benoemen? Hij had de leeftijd om Warrior te worden al wel bereikt, ook al was het nog maar in een vroeg stadium. Toch voelde hij dat hij er meer klaar voor was dan welke andere Apprentice ook. Oké, misschien was dat wat overdreven... De kater schudde zijn kopje krachtig toen hij zijn grens naderde en begon deze te markeren met zijn geur. Zijn oortjes schoten de lucht in toen hij iets hoorde en gealarmeerd draaide de kater zich om. 'Wie is daar?' vroeg hij.

OOC: Voor elke Clan-cat, kittypet en Rogue die maar wilt posten (:

-.- Karakterkaart was bijna af... tot ik op wissen drukte~

Dauntpaw trippelde langs de RiverClangrens. Ergens hoopte ze een glimp op te vangen van een grijsachtige vacht. Ze schudde haar kop om die gedachte kwijt te raken en dacht dan maar meteen aan de ceremonie. Als ze nu niet haar gedachten erbij kon houden werd ze misschien niet warrior. Ze slikte. Net zoals Tallpaw, ... ze wilde dat niet. 'Wie is daar?' De plotse stem deed haar opschrikken. Voor haar stond Riverpaw. Dauntpaw voelde twee gevoelens strijden in haar lichaam. Liefde en schaamte. Ze schudde haar vacht uit en kuchte. "Superpaw. Aangenaam.", grijnsde ze zoetjes.

Een scherpe geur drong door zijn neus, vermengd met een zoete lucht. Hij herkende die geur meteen en een glimlach speelde niet veel later om zijn lippen. 'Superpaw m'n reet,' sprak hij vervolgens arrogant, waarna hij naar haar toe wilde trippelen om haar te begroeten, maar zich nog net op tijd inhield. Hij zou zijn territorium verlaten als hij dat deed en hij wilde graag loyaal blijven tegenover zijn Clan. Hij wilde alle andere Apprentice's een voorbeeld geven en wilde later ook een goede mentor zijn als hij Warrior zou worden en een Apprentice zou krijgen. 'Je moet wel voorzichtig zijn dat je het territorium niet betreedt waar ik in sta. Als er een patrouille langskomt, zijn we allebei de klos.' Hij bewoog een beetje onbehaaglijk met zijn oortjes. Hij wist dat het tegen de regels was om te socialiseren met een andere Clancat, maar waarom zouden ze die grenzen niet gewoon voor één keer kunnen vergeten? Dat zou hij ook graag willen voor Glowpaw en hemzelf, maar het was nu eenmaal niet zo. ShadowClan, WindClan, RiverClan en ThunderClan zouden voor altijd van elkaar gescheiden blijven en daar zou hij mee moeten leven, of hij dat nu wilde of niet. Zijn blik bleef echter een tikkeltje waarschuwend op Dauntpaw hangen, afwachtend of ze naar hem zou luisteren of niet.

OOC: Ai... D:

Met een brede grijns om zijn lippen sjouwde hij met een waterrat tussen zijn kaken. Er lag een trotse blik in zijn lichtblauwe ogen terwijl hij op weg was naar het kamp. Hij kon niet wachten om de waterrat aan Silvercloud te laten zien en het dan naar de elder den te brengen, voor de elders waarvoor hij de waterrat gevangen had. Hij was graag in de elder den dat was niet veranderd, dat had hij als kitten al gehad. Plots ving hij de geur van Riverpaw op. Hij stopte met lopen en er verscheen aarzeling in zijn houding. Hij kon doorlopen naar het kamp of kijken wat Riverpaw aan het doen was. Hij begon Riverpaw steeds meer als vriend te beschouwen en hij zou het lullig van zichzelf vinden als hij gewoon door zou lopen. Dus begroef hij de waterrat onder en bosje en volgde Riverpaw in de richting van de grens. Geschrokken concludeerde hij dat Riverpaw zijn geur vergezeld werd door een geur van de Shadowclan. Hij zette zijn gewicht op zijn achterpoten en schoot vooruit. Als Riverpaw in problemen verkeerde dan wilde hij er zo snel mogelijk zijn. Hij kwam slippend naast de andere kater tot stilstand. Hij nam de situatie in zich op. Riverpaw stond aan hun kant van het territorium en de Shadowclanpoes aan de andere kant. Ze leek hem een apprentice net als hen. “Wat..” Hij wist niet zo goed wat hij moest zeggen. Hij staarde van de één naar de ander. “Wat zijn jullie aan het doen?” Er lag iets zenuwachtigs in zijn stem terwijl hij dat zei. Waarom stond Riverpaw hier met een Shadowclanpoes te praten? Hij keek opnieuw van de één naar de ander, niet zo goed wetend wat hij moest doen en wat hij hiervan moest vinden.

'Superpaw m'n reet,' Dauntpaw grijnsde droogjes. "Nee echt ik heb mijn naam laten veranderen." Na deze zin kwam een grote lach. Hij droeg ver. Ze zag Rivers spieren spannen. Een seconde daarna keek hij om zich heen. 'Je moet wel voorzichtig zijn dat je het territorium niet betreedt waar ik in sta. Als er een patrouille langskomt, zijn we allebei de klos.' Ze hield haar kopje scheef en liet haar tanden zien. "Alsof ik dat niet wist.", miauwde ze met een twinkeling in haar ogen. Het klonk niet gekwetst. Ze deinsde echter wel achteruit toen er een crème-kleurige kat naast Riverpaw kwam staan. “Wat..” De kat staarde haar zowat aan. “Wat zijn jullie aan het doen?” Dauntpaw slikte. "Praten."

Riverpaw liet zijn adem zachtjes ontsnappen toen Dauntpaw niet gekwetst leek te zijn door zijn woorden. Voor hetzelfde geld was hij nu een goede vriendin verloren. Ja, hij beschouwde Dauntpaw al een beetje als een vriendin van hem. Net zoals hij Glowpaw beschouwde als een goede vriend. De tabby kater keek geschrokken over zijn schouder toen de geur van één van zijn Clangenoten door zijn neus drong en keek even later naar zijn poten toen hij de crèmekleurige kater waar hij kortgeleden een vriendschap mee had gesloten vlak naast hem arriveerde. Hij dacht even kort na. 'Hé man,' sprak hij, waarna hij Creamypaw begroette door kort even zijn neus tegen de zijne te drukken. 'Dit is Dauntpaw.' Hij keek naar de poes. 'We waren eigenlijk gewoon een beetje aan het praten.' Hij voelde zich onwijs betrapt nu. Als Creamypaw het ging vertellen aan Dawnstar, zou hij dan in de problemen komen? Officieel gezien mochten ze elkaar niet ontmoeten, maar hij was zo nieuwsgierig naar de andere drie Clans dat hij het niet kon laten! 'Dauntpaw, dit is Creamypaw,' stelde de tabby kater Dauntpaw ongemakkelijk voor aan zijn vriend. Hij wist niet goed wat hij moest doen en ging dus zitten, waarna hij zijn vacht plat begon te likken en ondertussen wachtte op antwoord van beide partijen.

Hij peilde beide katten. De blik in zijn lichtblauwe ogen bleef op allebei de apprentices iets langer hangen dan nodig was. Gelukkig stonden ze beiden nog aan de goede kant van de grens, want anders was hij verplicht geweest het aan Dawnstar te melden. Als er iemand trouw was aan zijn clan dan was het Creamypaw en hij had het vreselijk gevonden als hij zijn vriend had moeten verraden. Eigenlijk wist hij ook niet zeker of hij het wel gekund had, maar nou hoefde hij het ten minste niet te ondervinden. Hij merkte dat ze zich ongemakkelijk voelde en dat begreep hij. Hij had hetzelfde gevoel, wat een aparte situatie dit. Hij keek naar de Shadowclanpoes toen ze het eerste wat zei. Hij keek haar even verward aan, dat had hij toch ook wel door dat ze aan het praten waren, maar goed dat was inderdaad de vraag die hij gesteld had. Hij had eigenlijk willen weten waarom, maar op die manier had hij het niet gevraagd. Dat was dus zijn eigen schuld. Hij keek Riverpaw aan toen hij hem begroette. Hij begroette hem terug en er verscheen een waterig glimlachje om zijn lippen. “Goed je te zien.” Zei hij toen rustig. Hij was inderdaad blij om hem ongedeerd te zien terwijl hij even gedacht had dat er iets mis was, maar dat was gelukkig niet zo. Hij keek weer naar de Shadowclanpoes toen Riverpaw haar voorstelde. Hij knikte haar even toe, maar daarna keek hij Riverpaw weer aan. “Waarom praat je met haar hier?” Fluisterde hij zacht. Hij wist dat Dauntpaw hem zou kunnen horen, katten hadden nou eenmaal goede oren. Hij probeerde het zo zacht mogelijk, daarna keek hij haar weer aan. Er lag iets nieuwsgierigs in zijn blik. “Ehm ja…” zei hij alleen maar terwijl hij even ongemakkelijk met zijn staart bewoog. “Gelukkig staan jullie aan de goede kant.” Vervolgde hij toen, er klonk inderdaad opluchting in zijn stem.

'Hé man,' Dauntpaw bewoog ongemakkelijk haar oortjes. “Goed je te zien.” Ze keek van River naar de onbekende kater. 'Dit is Dauntpaw.' Ze voelde Riverpaws blik en richtte de hare naar de roomkleurige kater. Ze bracht haar kin ietsje hoger zodat ze haar vertrouwde positie innam. 'We waren eigenlijk gewoon een beetje aan het praten.' Ze grijnsde en knikte ter bevestiging. Gewoon praten. 'Dauntpaw, dit is Creamypaw,' Ze draaide haar oortjes nu ook naar de kater. Ze duwde haar kin weer naar beneden zodat ze niet tegen de lucht sprak. "Past bij je.", miauwde ze. “Waarom praat je met haar hier?” Ze ving het gefluister heel gemakkelijk op en haar oren gingen weer naar achteren. Ze zag in zijn blik een vonk van nieuwsgierigheid. “Ehm ja…” Ze krulde haar staart rond haar poten. “Gelukkig staan jullie aan de goede kant.” Dauntpaw rolde met haar ogen. "Echt... Alsof ik de code zou overschrijden. Je vriend naast je heeft al een paar klappen gekregen." Ze grijnsde. Echter bekroop het angst gevoel zich. Nu moest ze uitleggen dat ze elkaar al hadden ontmoeten. "We hebben elkaar namelijk al op de Gathering gezien."

Riverpaw draaide zijn oortje naar Creamypaw. Hij had het gevoel alsof de kater met zichzelf worstelde, maar uiteindelijk tot een conclusie leek te komen omdat zijn blik al iets meer opklaarde en ook opluchting toonde. Zou hijzelf Creamypaw aan Dawnstar hebben verraden als hij merkte dat de kater met andere Clangenoten praatte? Nee, eigenlijk niet, want hij zo niet inzien waarom de jonge Apprentice dat niet zou mogen. Bovendien had hij zelf ook al met genoeg andere Clankatten gepraat. De kater wierp een blik op de crèmekleurige kat toen deze hem zacht iets vroeg, ook al was Dauntpaw vrij dichtbij en kon ze hun waarschijnlijk gewoon verstaan. 'Omdat ik haar aardig vind,' sprak hij naar Creamypaw, 'en omdat ik de grenzen aan het markeren was en haar toevallig tegenkwam.' Hij hoefde niet te laten blijken dat ze elkaar al van eerder kenden, want dat deed Dauntpaw al voor hem. Hij probeerde zijn blik neutraal te houden, maar moest met zijn tanden op de binnenkant van zijn wangen kauwen om niet in de lach te schieten toen Dauntpaw haar fout gauw corrigeerde. Nee, Creamypaw hoefde niet te weten dat ze elkaar al veel eerder hadden ontmoet en toen ook al op een vriendschappelijke manier met elkaar om waren gegaan. 'En je weet best dat ik de Code ook niet zou overschrijden,' sprak hij tegen zijn vriend. 'Dat zou niet goed zijn voor mijn status. Ik word binnenkort Warrior en dan zou ik het zelf verpesten.' Hij schudde grijnzend zijn kopje, maar diep vanbinnen kon hij wel voor zichzelf juichen dat hij zich niet op Dauntpaw had gestort en zich daarmee buiten zijn territorium had gewaagd. Hij keek naar de poes en probeerde haar een onderlinge boodschap te zenden: probeer niet te veel informatie over ons te verlinken, anders zijn we erbij.

Hij glimlachte even naar Dauntpaw toen ze zei dat zijn naam bij hem paste, maar hij ging er verder niet op in. Hij knikte even bij Riverpaw zijn uitleg over de grenzen markeren, dat klonk logisch. Het gedeelte dat hij haar aardig vond alleen niet. Dat kon niet in een paar minuten, betekende dat dat ze elkaar al eerder gezien hadden. Een naar gevoel bekroop hem, wat moest hij hier nou van denken? Hij werd weer ernstig toen ze beide begonnen over de code, waardoor hij bijna het idee kreeg dat ze zich probeerde te verdedigen. Dat had dus juist het tegenovergestelde effect bij hem dan hem gerust te stellen, maar hij probeerde het zoveel mogelijk te negeren. Hij wilde de rest niet eens weten. Toen Riverpaw begon over dat hij de code nooit zou overtreden knikte hij opnieuw. “Dat weet ik ook wel Riverpaw. Ik ging er ook niet van uit dat je van plan was om het te verpesten.” Hij staarde zijn vriend doordringend aan en keek daarna weer naar Dauntpaw, maar gold dat ook voor haar? Hij kende haar niet eens, maar Riverpaw blijkbaar wel. Het verontruste hem en ook dat probeerde hij zo veel mogelijk te negeren. Hij wilde er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren als een patrouille ze hier had gevonden. Hij was blij dat hijzelf even was gaan kijken en hij hoopte dat ze niet op hun kop zouden krijgen wanneer ze terug in het kamp kwamen. Hij had zijn blik nog niet van Dauntpaw afgewend en keek haar weer recht aan toen ze zei dat ze elkaar al op de gathering gezien hadden. In zijn ooghoek zag hij de blik die Riverpaw haar toewierp. Hij deed alsof hij het niet gezien had, maar Creamypaw was een gevoelige kater, die elke kleine verandering in houding opving. Loog Dauntpaw nou tegen hem? “Oké.” Het probleem bij hem was dat hij zijn gevoelens niet zo goed wist te onderdrukken, waardoor er in zijn stem doorklonk dat hij er eigenlijk geen snars van geloofde.

Dauntpaw volgde het gesprek met gespitste oortjes. Ze liet ze echter niet zakken bij de toon van Creamypaw. "Goed", miauwde ze. Haar staart zwiepte een paar keer. "Nu hebben we kennis gemaakt... Hoe gaat het in jouw clan. Ik heb gehoord dat jullie van plan zijn om jullie territorium te vergroten." De calico haar stem klonk neutraal en nieuwsgierig, maar stiekem hoopte ze dat zij daar niet den dupe van werden. Ze wilde niet vechten. Vooral niet tegen de zilveren kater voor haar.

-Sorry voor laat heid, ik veronderstel dat dit nog voor het gevecht is-

Onderwerp: Re: Everything okay in here? [OPEN]