Quinty 1529 Actief "I'm not heartless. I just learned to use my heart less"
| |
| Onderwerp: Times have changed zo 21 sep 2014 - 22:03 | |
| De zwarte halsband om zijn nek voelde bijna verstikkend aan terwijl zijn blauwe ogen op het overbekende kamp gleden. Hij stond daar maar, enkele meters van de ingang verwijderd. Zijn gestreepte staart sloeg als een zweep op hem heen, terwijl hij de herinneringen van de laatste keer door zijn kop liet rollen. Hij was weggegaan toen hij aftrad als Commander van deze groep rogues en kittypets en wilde nu zijn her intake nemen binnen haar ranks. Beginnend van onderaan waarschijnlijk, maar dat maakte hem niet zo veel uit. Het was beter dan leven alleen. Hij had zelfs al kennis weten te maken met de nieuwe Leader. Dat Icy niet meer aan de macht was had hem pijn gedaan, maar na de uitleg had hij het wel begrepen. Toch had hij een mentale notitie gemaakt dat hij opzoek zou gaan naar de grijze poes waar hij toch nog wel een zwak voor had. De tabby kater ging zitten en keek toe hoe de zon langzaam achter de horizon verdween, hij had hier afgesproken, dus meer dan wachten kon hij toch niet.
[First Lítill!]
|
|
Bo ~ 902 Actief just being old and grumpy
| |
| Onderwerp: Re: Times have changed di 30 sep 2014 - 23:16 | |
| Hoe kon hij het ooit in zijn hoofd halen. De lieffie van zijn oude leader. Puh, Lítill had nooit moeite gedaan om zijn leader te zoeken, wie van de katten wel? Hij had die kater maar voorgelogen, dat ze naar haar hadden gezocht, maar dat ze spoorloos was verdwenen. De helft was waar, Icy was verdwenen. Maar niet dat Lítill dat veel boeide. Hij had nu eindelijk zijn plek in de groep en oh wat had hij grootse plannen met deze groep. Eerst klaarstomen die handel. Lítill wierp nog één blik op de schuur waar Apple in lag en trad daarna van de schuur weg. Hij had nu maar kort voordat de poes door zou hebben dat hij weg was. Gelukkig stond de tabby kater er al en liep de kleine kater naar de duidelijk grotere kater. "Klaar voor je terugkomst? Verwacht maar niet dat we poeslief voor je zullen zijn, maar dat had je vast al verwacht." Zei Lítill op zijn gewoonlijke kille stem.
|
|