bekende voetsporen in het bos

Icy werd wakker met de zonnenstralen die schenen op kop gezicht en meteen dacht ze het was ochtent de zon die de bomen lied stralen door de ochtendouw glinsterden in icy's ogen met een glimlach kwam icy overeind en strekde zig uit en keek door het bos, het was een mooie ochtent de vogeltjes die floten de spinkhanen met hun krakende geluid en de eekhoorns die noten zochten het was een rustige ochtent. Icy likte zig schoon van top tot teen en keek weer naar het bos met de happy dieren er in dat niet meer voor lang zou blijven als zij ging jagen want icy kreeg trek in een kleine maaltijd. Icy keek door het bos of er ene klein konijntje ergens huppelde ze rook een konijn en ging liggend er naar toe sluipen en hield haar prooi in de gaten langzaam kwam ze dichter bij en de konijn bleef zitten ze ging in een spring houdig zitten wiebelde zachtjes met haar kond en sprong de lucht in het leek of ze zweefde door de opkomende zon en zzette haar nagels uit om het dier te grijpen en klak. Je hoorde het die nog even piepen van angst tot icy haar tanden in de nek van het dier zette om het lekkere konijntje op te peuzelen. Langzaam nam ze stukje bij stukj een hapje van het konijn en zorgde ze er voor dat haar maag weer vol ging zitten om even geen trek meer te hebben toen ze klaar was likte ze haar vacht schoon van het bloed en keek naar de botten die ongeveer alles over was van het konijn. Ze keek om haar heen het wa druk in het bos iedereen was bezig van het bos, ze zette haar nagels in de grond en melke de grond uit verveeling. Uiteindelijk besloot ze een stukje te wandelen haar goeie humeur kon niet meer weggeslagen kon worden het was een mooie dag voor haar of het niet beter kon worden. Opeens hoorde ze bekende voetstappen door het bos gaan en rook ze een bekende geur ze dacht bij zig zelf wie kon het zijn ze dacht meteen aan lionheart haar grote liefde waar ze alles voor wou doen "lionheart waar ben je." Roepte icy en wachte het af

Lionheart nam een klein wandelingetje in het bos tot hij een heel bekende stem hoorde. "lionheart waar ben je." Kalm kwam hij uit de struiken" Hier mijn schatje." Snorde Lionheart. Hij gaf haar een liefhebbende lik en wreef met zijn wang over de hare. Hij kon zijn gespin niet inhouden. " Waar ga je heen. Anders kom ik wel mee hoor." Miauwde hij. Hij keek haar in haar mooie goud kleurige ogen en voelde zich warm van binnen worden. Hij was maar een paar dagen weg geweest en hij had haar al gemist. Opeens hoorde hij iets en de struiken. Zijn maag gromde verraderlijk. Hij had al een tijdje niet meer gegeten. snel bukte hij en sloop vooruit, terug de struikenen in. Waar kwam dat geluid vandaan? Hij snoof en rook dat het een muis moest zijn. Hij sloop verder tot hij de muis kon zien. Die zat maar een staartlengte van hem af. Hij sprong op de muis en dood hem meet de fatale beet zoals altijd. Hij wandelde terug naar Icy en legde de muis neer. "Hier ik ga er zelf ook nog èèn zoeken." Hij rende weer weg en kwam even later weer terug met nog drie andere muizen. "Zo hier zullen we wel genoeg mee hebben." Hij at twee muizen op en likte de laatste restjes nog van de botten af. Daarna waste hij zich en wachtte nog op Icy. " Dus waar gaan we nu naar toe?"

Icy moest spontaan spinnen toen ze haar enige en echte ware liefde zag en was spontaan blij om zijn gezicht weer tegen de hare aan te hebben, Om zijn warmte weer te voelen paar dagen waren te lang voor haar veel te lang. Het zou haar van binnen opvreten om hem te lang te missen en lied een traantje van geluk die weg waaide met ene koele briesje en mee dreef op de wind en weer op de grond terechht kwam. Icy was dol blij om het weer tezien en begon spontaan harder te spinnen. " Waar ga je heen. Anders kom ik wel mee hoor." zei lionheart icy kreeg een spontaante glimlach en haar ogen schitterde in de zon. "IK wou me laten lijden door de wind die ons ergens wel naar toe brengt mijn lieve lionheart." Opeens zag icy dat lionheart een dier opmerkte en er naar toe ging icy bleef nog steets op ed wolkjes drijven van daar net. Opeens kwam lionheart terug en legde een muis voor zig neeer icy was echt blij om hem te zien ze had hem gemist."Hier ik ga er zelf ook nog èèn zoeken." En icy knikte naar hem, even later kwam hij terug met nog een drie muizen in zijn lief tallege bekje en zei: "Zo hier zullen we wel genoeg mee hebben." En icy knikte van dat zie hier genoeg aan had en ete het gulzig op. Even later likte icy haar vacht af en toen zei lionheart al wat " Dus waar gaan we nu naar toe?" zei hij zacht. Iye keke hem lieftalig aan en zei:"Zullen we onze kids gaan op zoeken me liefste lionheart." Icy keek hem aan en wachte op een antwoord.

Ze zond hem een lieftalig blik en antwoordde."Zullen we onze kids gaan op zoeken me liefste lionheart." Hij knikte en antwoordde. " ze zullen nu al goede jagers geworden zijn. laten we ze opzoeken. De sterrenclan lijd ons wel. Dat hebben ze altijd al gedaan." Hij snoof de lucht op en ging voor. Hij nam een aangenaam rustig tempo aan en wandelde door het struikgewas recht voor hem uit. De plek waar hij zijn kittens had grootgebracht volgde hij zijn weg naar Leafs laatste schuilplaats. De tocht duurde niet zo lang dus waren ze niet gestopt om te jagen of rusten. Leafs schuilplaats was nog redelijk groot. Net zoals de laatste keer dat hij hier was geweest. Lionheart zetten zich neer en zei." We zullen wachten tot ze terug is. Ze zal wel jagen zijn. Het is er perfect weer voor en het is zonhoog. Ze zal wel voor Zonsondergang terug zijn.

Onderwerp: Re: bekende voetsporen in het bos