Greenkit lag verveeld voor de ingang van de nursery , het was een prachtige dag maar toch wist ze niets om te doen. Ze wilde zo graag eens buiten het donderclankamp gaan , maar dat mocht de kit natuurlijk nog niet. Een grote geeuw ontglipte haar bekje, waarom was het altijd zo saai in het donderclankamp. Even stond ze recht om zich uit te rekken, en daarna liet ze zich weer languit in het gras ploffen. Welke avonturen stonden haar allemaal te wachten buiten dit kamp, en terwijl ze bleef fantaseren rolde ze zich op haar rug en keek naar de lucht. De lucht was helderblauw en mooie witte wolkjes dreven zachtjes voorbij. Soms vond greenkit het leuk om figuren in de wolken te herkennen, maar vandaag had ze er gewoon geen zin in. Het leek wel of ze gewoon nergens zin in had.