{Event} A kitten meeting!

Winterkit zat nog steeds af te wachten wat de andere kittens zouden gaan doen toen ze plots een van de kittens in haar ooghoeken op haar af zag komen. Het was alleen al te laat om te reageren, dus draaide ze haar lichaam om, om Brightkit op te vangen. Ze stak haar voorpootjes in de lucht en haalde met haar nagels ingeklapt uit naar de andere kitten. Ze had nog niet veel ervaring en het zag er vast heel lomp uit, maar ze wilde toch proberen om de kitten te stoppen.

Er leek iets aan de hand te zijn in het camp. Gapend strekte de kitten zich uit, waarna ze naar buiten liep, het felle zonlicht in. daar waren een heleboel kittens samen, en ze praten of vechten. Daykit fronste en liep iets dichterbij, kijkend naar de twee kittens die vochten. Ze stootte de dichtsbijzijnde kitten aan, een vragende blik in haar ogen.

~Mag een random kit op reageren

Brightkit zag met een trotse glinstering in haar ogen hoe haar aanval was gelukt. Winterkit probeerde een poging haar er af te slaan, maar het lukte niet echt. Brightkit sloeg met ingetrokken nagels naar het kopje van Winterkit en als haar nagels uit waren zou der nu een grote schram staan. Daarna rolde ze zich wat op haar zij, om Winterkit een kans te geven op te staan. Plotseling voelde de jonge kitten een poot in haar zij. Ze keek om, en keek recht met haar ogen in de bekende van Daykit.
''Daykit!'' riep ze uit, blij om haar vriendin weer te zien. ''We doen een kitten gevecht,'' legde ze uit, aangezien ze de vragende blik van Daykit maar al te goed kende. ''Dazzlekit daar is de leider van ThunderClan, we vechten tegen WindClan, Winterkit samen met Flashkit en Autmnkit zijn de WindClankatten..'' ze wees de katten aan wanneer ze de namen noemden, voor het geval dat Daykit de namen niet kende. ''Ik, Dazzlestar en Petalkit zijn ThunderClan. Lockkit is de medicine cat van de ThunderClan en Flashkit is die van de WindClan. Ik heb aan Littlekit gevraagd of ze Flashkit's leerling wou spelen, maar ze twijfelt denk ik nog.'' Het jonge poesje deed haar best om alles zo goed mogelijk aan haar vriendin uit te legen. ''Jij mag ook wel meedoen! Alleen.. dan staan we ongelijk.. Misschien kun jij de leerling van Lockkit spelen, als je wilt tenminste. Dan mag je de wonden gaan genezen van de katten die gewond raken samen met haar.''
Ze glimlachte nadat ze alles aan haar vriendin had vertelt. Plotseling bedacht ze zich dat ze midden in een gevecht met Winterkit zat. Ze zou haar ieder moment kunnen aanvallen!

Ze luisterde gretig naar de uitleg van Brightkit, een vriendin van haar. Het was ene vna de weinige die haar en haar spraakgebrek snapte. ''Jij mag ook wel meedoen! Alleen.. dan staan we ongelijk.. Misschien kun jij de leerling van Lockkit spelen, als je wilt tenminste. Dan mag je de wonden gaan genezen van de katten die gewond raken samen met haar.'', eindigde ze. Met haar kopje een beetje scheef dacht de rosse kitten na, maar uiteindelijk knikte ze enthousiast. Ze wist niet zeker meer wie Lockkit was, maar liep naar het poesje waarvan ze dacht dat zei het was. Er stond een vragende blik in haar ogen, als ze niet zeker wist wat ze moest doen.

Wauw, de kittens waren aan het stoeien en het zag er zo leuk uit. Waren ze een oorlog aan het spelen. Little liet zich door haar pootjes zakken en keek toe hoe de andere kittens speelde. In de schaduw, zo klein mogelijk, niet opvallend. Dit was niet wat ze leuk vond maar het was zeker goed voor haar. Kort sloot ze haar oogjes even en legde haar kop op haar korte pootjes. Tot ze iemand haar naam hoorde zeggen. Ze spitste haar oortjes en keek op naar de andere kitten. Verbaast dat ze haar vroeg om mee te doen. Tuurlijk wou ze mee doen. Vrolijk sprong Little op en dribbelde naar Flashkit toe. 'Ik ben je apprentice nu' ze was dan geen warrior, maar een apprentice, iets wat haar eigenlijk jonger, zwakker en kleiner maakte dan de rest maar ze was allang blij dat ze niet weer aan de zijkant hoefde te staan. Al hoewel. Nu ze hier stond wou ze toch best graag wegkruipen. Zelfs de poes naast haar was groter.

Winterkit merkte dat haar uithalen niet veel uithaalden, waardoor ze uiteindelijk toch het onderspit moest delven tegenover Brightkit. Gelukkig ging de kitten al wel weer snel van haar af en kon ze weer opstaan, alleen er Brightkit werd afgeleid door een andere kitten en even wachtte ze af, want ze zou de kitten nu kunnen aanvallen, maar dat was misschien niet eerlijk, dus wachtte ze tot de kitten was uitgesproken en verzamelde toen haar kracht in haar pootjes om zich daarna af te zetten en een poging te wagen om bovenop Brightkit te landen. Ze hoopte dat ze niet te lang had gewacht en dat de andere kitten het nog niet had verwacht, want dan had ze voordeel.

Brightkit draaide zich om, maar te laat. Winterkit landde bovenop haar, waardoor ze op haar rug viel. Ze schopte wat naar Winterkit's buik in een poging haar eraf te krijgen. Omdat het mislukte, greep ze de kitten vast met beide voorpoten, en probeerde haar van haar af te rollen. Dat was niet makkelijk, maar toch hoopte Brightkit dat het zou lukken. Ze moesten immers wel winnen.

OOC; kleine post maar ik ben niet zo goed in gevechten schrijven

Winterkit merkte dat ze succes had, want de kitten kwam onder haar terecht. Even duwde ze was harder naar beneden en probeerde ze Brightkit tegen de grond te houden, maar toen deze haar om probeerde te draaien verloor ze haar evenwicht gedeeltelijk en kon ze het niet helpen om op haar zij te landen. Ze probeerde alleen wel weer zo snel mogelijk op te staan aangezien ze niet wilde hebben dat Brightkit haar zou verrassen. Ze wilde namelijk niet zomaar verliezen.

Brightkit zag hoe haar poging om Winter op de grond te krijgen lukte. De witte kitten met strepen viel op haar zij op het gras en trots ging door Brightkit heen. Winterkit krabbelde wel snel weer overeind, tegerlijkertijd met Bright. Even stond de rosse kitten stil, bedenkend hoe ze nu het beste kon aanvallen. Aangezien ze niet veel wist, deed ze maar weer een poging haar omver te duwen. Ze stak haar voorpoot uit naar Winterkit's zij, en probeerde haar omver te duwen.

Brightkit en de andere kitten waarvan ze den aam niet weer wist vielen elkaar weer aan. Daykit richtte haar aandacht weg van hen, naar Lockkit. Er was een vraag te lezen in haar ogen. Ze kon toch niet als medicine cat midden in hun gevecht springen om de wonden te verzorgen van haar clangenoten? Hopelijk wist Lockkit raad.

Brightkit zag dat Daykit niemand te genezen had. Dat was toch saai voor haar? Bright kreeg een idee, ze probeerde eerst Winterkit af te schudden in de menigte van kittens. Ze zigzagde wat door de kittens en wierp soms een blik naar achteren of Winterkit haar nog aan het volgen was. Daarna kwam ze aan bij Day. "Mijn poot doet zeer," klaagde ze en liet haar voorpoot zien. Er was natuurlijk niet echt iets mis mee. "Kun jij hem genezen? En snel, Winterkit pakt me zo weer!"

Brightkit leek ook even na te denken over wat te doen, maar kwam toen toch op haar af en probeerde haar omver te krijgen, maar ze was niet van plan om dat nog een keer te laten gebeuren, dus zette ze zich schrap en wachtte ze tot Brightkit dichtbij was en sprong toen wat opzij om de kitten te ontwijken. Alleen toen ze wilde uithalen was Brightkit ineens verdwenen en liep ze naar Daykit toe. Blijkbaar wilde ze de kitten er ook bij betrekken en als ze eerlijk was had ze er geen moeite mee, maar dat betekende wel dat ze even moest wachten voor ze de kitten weer zou proberen aan te vallen.

Opeens kwam Brightkit op haar af gelopen. "Mijn poot doet zeer," klaagde ze. Daykit fronste. "Kun jij hem genezen? En snel, Winterkit pakt me zo weer!" Je kon bijna zien hoe ze het opeens snapte. ze knikte, een vrolijke glimlach op haar lippen, en keek om haar heen. Ze pakte een dor blaadje op met haar mond, en legde het op de poot. Daarna begon ze er zachtjes over te likken. Niet lang daarna zette ze een stap achteruit en bekeek haar werk. het blaadje plakte nu aan Brightkit's poot. Ze knikte en gebaarde met haar staart dat ze verder kon vechten, een vrolijke glans in haar oogjes.

Brightkit keek toe hoe Daykit knikte en vrolijk glimlachte omdat ze wat te doen had. Als een echte medicine cat pakte ze een blaadje en legde het op haar poot. Vervolgens begon ze er voorzichtig over te likken en niet lang daarna zette ze een stap opzij. Vrolijk knikte en met een gebaar van haar staart liet ze Bright zien dat ze weer mocht vechten. ''Bedankt!'' miauwde Brightkit met een glimlach. ''Je bent echt een goede medicine cat!'' Daarna draaide Bright zich om om vervolgens weer recht in de ogen van haar vertrouwde WindClan tegenstander Winterkit te kijken. Haar staart zwiepte wat ongeduldig in de lucht. Dit keer zou Winter de eerste zet mogen zetten.

Zijn gevechtje met Flashkit was nog nie begonnen, maar verschillende gevechtjes tussen de andere kittens wel. Dit trok de aandacht van andere kittens die de nursery uit kwamen, of stopte met waar ze mee bezig waren. Zo hadden ze nu blijkbaar medicine cats en ook medicine cats apprentices. Maar daar konden natuurlijk niet teveel van komen. Dazzlekit hief zijn kopje op. "Iedereen mag mee doen! Ook mee vechten! Behalve de medicine cats, al mogen ze wel aangevallen worden voor spanning, dan moet een warrior de medicine cat natuurlijk beschermen!" Piepte hij enthousiast. "Als er niet genoeg warriors zijn, moet je wachten tot er weer een warrior van de andere clan bij is," besloot hij. Zo kon iedere kitten bij springen, of als Thunderclan warrior, of als Windclan warrior.
Vervolgens wende hij zich weer tot Flashkit. "Kom maar op! Indringer!" Piepte mij melodramatisch met een glimlach op zijn gelaat. Dit was leuk.

Winterkit deed nog niets, en net toen Brightkit wilde aanvallen, hoorde ze de bekende stem van Dazzlestar. "Iedereen mag meedoen! Ook mee vechten!" miauwde hij. Brightkit keek om zich heen en zag dat veel kittens aan het kijken waren. Waarschijnlijk deden ze niet mee om dat het anders niet gelijk stond of zo. "Inderdaad! Doe maar mee!" riep Brightkit, die het er mee eens was. "Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!" Haar enhausiaste stem klonk over de groep kittens. Dazzlestar vertelde nog wat over de medicine cats, maar Bright luisterde al niet meer. De kitten had haar groene blik gericht op Winterkit, en besloot de eerste zet te nemen. Met een afzet en een strijdskreetje vloog ze op haar af. Ze was super vrolijk. Het was net een echt gevecht!

Lockkit keek naar Daykit. Haar nieuwe apprentice. Ze ging er op af. "Je doet het geweldig." Haar oogjes gingen knipperde traagjes, denkend aan een paar kruiden. Misschien moet je er in het vervolg hoefblad op doen."
Ze had totaal geen idee wat hoefblad was, maar ze had het woord al horen vallen.

Ze wilde net bedenken om iemand aan te vallen toen er nog meer bijkwamen. Hoppa, medicine cats en apprentices erbij. Zij was lekker een warrior. Flashflower. Haar vriendje Dazzleki- eh, Dazzlestar, had nog iets te zeggen. "Iedereen mag mee doen! Ook mee vechten! Behalve de medicine cats, al mogen ze wel aangevallen worden voor spanning, dan moet een warrior de medicine cat natuurlijk beschermen!" klonk zijn hoge stemmetje, zoals alle stemmetjes hier waren. "Als er niet genoeg warriors zijn, moet je wachten tot er weer een warrior van een andere Clan bij is." Oké! Dus je mocht ook de medicine cats aanvallen? Cool! Dat ging ze doen. Lockkit moest ze dan toch aanvallen? Wel, oké dan! Ze wiebelde haar achterlijfje eventjes heen en weer, maar zette zich toen af met haar niet al te zwakke, maar wel kleine achterpootjes, om tegen de oudere tabby she-kit aan te vliegen.