Bad to the bone ~Ghostpaw SPT

Ze was weer eens behoorlijk slecht gehumeurd. Door de zon die haar zo vroeg gewekt had, de spelende kits die voor haar poten renden toen ze de den uitstapte, zelfs de warriors die haar een goede morgen schonken. Ze had werkelijk een hekel aan het leven in haar clan. Altijd maar hetzelfde. Wanneer zouden ze eindelijk eens terug kunnen verhuizen naar hun oude kamp? Wanneer zouden de kits, de apprentices, én de warriors haar eens met rust laten? Hadden ze dan werkelijk niets van verstand! Zonder dat ze het door had had ze het kamp al ver achter zich gelaten maar botste ze alsnog tegen een den genoot op. "Kun je niet uitkijken!" Geïrriteerd gromde ze naar de poes waarbij ze haar kwade blik op de poes wierp.

Met rustige passen verliet ze het kamp, haar blik keek rustig om haar heen en haar poten brachten haar naar de dichtstbijzijnde geur, die van een waterrat. Ze keek ietwat koeltjes rond, had weer eens te weinig slaap gehad. Ze sliep echt heel slecht de laatste tijd. 's Nachts liep ze nog vrolijk rond en 's ochtends kon ze haar bed niet uit. Verschrikkelijk soms. Ze was vandaag dan ook totaal niet goed gehumeurd. Ineens botste er iets tegen haar aan. "Kun je niet uitkijken!" gromde een stem, die van een dengenoot. De poes keek haar met een kille blik aan, haar nekharen schoten omhoog. "Keek zelf uit met die schele ogen van je," siste ze woedend naar de poes voor haar. Zij liep tegen haar aan, Ghostpaw niet tegen die stomme poes. De poes snoof eventjes, maar besloot niet meer veel aandacht te schenken aan de poes, al was het niet heel aardig wat ze zei. Excuses aanbieden? Nee, niet voor Silverpaw haar excuses aanbood aan Ghostpaw, niet wat geïrriteerd voor zich uit keek.

De apprentice was nogal brutaal. Zoals ze wel verwacht had. Maar toch trok het haar minachting. Silver snoof waarbij ze haar gewicht op haar ene poot plaatste en haar borst vooruit stak. Ze had van nature al een grote gestalte, waardoor ze nu nog extra imponerend overkwam. Ze had het geluk om enkele moons ouder te zijn. Maar dit hield haar niet tegen om gelijk welke kat aan te vallen. Ze stapte dichter op de dengenoot af waarbij ze haar met een harde duw omver duwde. Haar voorpoot stevig op haar borst plaatsend. "Wat zei je daar? Kijk zelf even uit met die kromme poten van je!" Ze had al een aardige reputatie binnen de clan. Vaak stak ze de schuld op een 'slechte dag' ook al was dit maar om de schijn hoog te houden.

Urgh ><

De poes duwde tegen de flanken van Ghostpaw aan, die vervolgens omviel. Ze voelde een poot op haar borst. De poes snoof en duwde hard met haar achterpoten in de buik van de poes. Ze wurmde zich onder de greep van de poes vandaan en keek haar met een felle, geïrriteerd blik aan. Wat een irritante bijna warrior apprentice zeg. "Wat zei je daar? Kijk zelf even uit met die kromme poten van je!" zei deze. "Jij liep tegen mij aan, gebruik je hersenen eens," snoof ze ietwat geïrriteerd, haar staart zwiepte over de grond. "Maar ja, dat je al bijna warrior bent betekend niet dat je hersenen hebt, daar kan ik ook weinig aan doen," zei ze toen op een felle toon. De poes keek eventjes woedend naar de apprentice voor haar, waarvan ze de naam niet eens wist. "Het gaat niet alleen erom dat je iemand tegen de grond kan drukken, ook dat je je hersenen gebruiken kan en het af kan maken, maar ik zou het niet eens proberen," zei ze op een grommende toon, waarschuwend.

Het was niet haar bedoeling geweest om de poes op de grond te houden. Maar toen deze uit haar greep wist te ontsnappen én haar vervolgens nog durfde te beledigen zette kwaad bloed bij haar op. "Ooh ja? Is dat zo? Waar ben je dan bang voor schijtluis? Dat iemand zonder hersens je de keel zou open rijten?" Ze lachte gemeen waarbij haar hoektanden ontbloot werden en ze steeds dichter bij de poes kwam. Ze draaide een rondje om haar heen waarbij ze zo hard mogelijk een trap tegen haar achterpoten gaf en haar klauw oppervlakkig over haar flank liet gaan. "Je was hier beter niet geweest. Nu zul je je woorden beboeten." Ze gaf de poes nog even de kans om weer overeind te komen en zich voor te bereiden op een aanval. Wat dat betrof gaf zij steeds de eerste aanval aan haar tegenstanders.

"Ooh ja? Is dat zo? Waar ben je dan bang voor schijtluis? Dat iemand zonder hersens je de keel zou open rijten?" lachte de poes gemeen, waarna ze haar klauw over de flanken van Ghostpaw liet gaan. De poes voelde dat er bloed ontstond uit de wond die de poes naast haar toegebracht had. "Nee, daar ben ik niet bang voor," snoof de grijze poes woedend, haar blauwe ogen stonden extreem kil, kijkend naar de poes. De pijn van haar flanken moest ze maar negeren. De poes duwde haar nagels de grond in en keek ongeduldig naar de poes voor haar. "Ik haat het alleen, als katten zonder hersenen iemand in koele bloeden vermoorden of pijn doen, dus waarom vertrek je niet meteen met die scheve poten van je naar de BloodClan," snoof de poes op een woedende toon. "Je was hier beter niet geweest. Nu zul je je woorden beboeten." zei de poes voor haar op een valse toon. "Zo zo, wat ga je doen dan?" siste de poes, die de poes voor haar woedend aankeek. Ze bereidde zich voor op een eventuele aanval, haar nekharen gingen woedend overeind. Ze keek dreigend naar de poes voor haar. Ze kon wel aardig wat vechttrucjes, maar wist niet of ze wel van deze poes winnen kon. Wat was dit eigenlijk voor een achterlijke poes?

De poes keek haar dengenoot nog even doordringend aan terwijl ze nog een halve cirkel om haar heen wandelde. 'Nee, daar ben ik niet bang voor,' Silver lachte extreem vals waarbij haar hoektanden zich ontblootten. 'Ik haat het alleen, als katten zonder hersenen iemand in koele bloeden vermoorden of pijn doen, dus waarom vertrek je niet meteen met die scheve poten van je naar de BloodClan,' Geïrriteerd ging haar mondhoek omhoog waarbij een grom zich uit haar keel stootte. Zonder dat ze reageerde op de poes haar vraag liep ze de kant van haar kop uit waarbij ze haar een harde smak met haar staart in haar gezicht gaf. "You'd better listen." Ze draaide zich om waarbij haar kop de andere kant op keek. Ze vertrouwde op haar vechttechnieken waarbij ze als oudere apprentice wellicht beter zou zijn.

Srry tijdsgebrek en ouders zijn hier ;3

"You'd better listen." sprak de poes voor haar toen. De grijze poes siste woedend. Wat een irritant beest was dat zeg. "Nee, niet naar een poes als jij," siste ze woedend, haar nagels zonken geïrriteerd de grond in. Haar trots stond zoals vaak boven haar angst, wat soms gevaarlijk kon zijn, aangezien de poes voor haar meer kans had dan haar. Ze siste naar de poes. "Zo, en zou je nu weer iets nuttigs kunnen doen en mij met rust kunnen laten, deze ontmoeting is zware tijdverspilling," sprak ze toen, haar ogen keken minachtend naar de grijze poes.

Het verwonderde haar niet dat de poes naar haar waarschuwing luisterde. Well, dat zou ze dan maar aan den lijve moeten ondervinden. Normaal gezien in situaties als deze bleef ze kalm om helder te kunnen denken tijdens het vechten. Maar doordat deze poes haar dag al verpest had door er gewoon te wezen was er geen kans meer dat ze kalm zou blijven. Silver draaide zich terug om naar de poes en trok haar aan haar voorpoot onderuit. Zonder haar deze keer een kans te bieden om terug te slaan plaatste ze haar klauwen al in haar nek en flank. Ze keek de poes woedend aan waarbij ze haar bij haar nek reeg en haar een eind verderop wegbeukte. "Ik had je nog gewaarschuwd. Dus vecht, of ga weg. Lafaard." Haar blik stond woedend. Terwijl ze de poes aankeek likte ze een druppeltje bloed van haar klauwen.

Onderwerp: Re: Bad to the bone ~Ghostpaw SPT