(Ganzenopdracht) Quack quack

Dit topic is een ganzenopdracht!
Het topic is gewoon open, so join!

Quack quack quack. Waar was ze? Ze hoorde alleen maar Quack quack quack en zag allemaal gele bolletjes, die haar aankeken. Eenden, toch? Eendenkuikens. Wat deden ze hier? De eendenkuikens kwaakten vrolijk verder, maar Ghostpaw keek fronsend naar de pluizenbolletjes. Waarom waren het er zo veel? Sinds wanneer legden eenden zoveel eieren? De poes zag hoe de kuikens haar naar de kant van de rivier dreven. Ze kon er toch gewoon doorheen? Kuikens waren toch niet gevaarlijk? Echter veranderden de ogen van de kuikens van lieve, blauwe oogjes in verschrikkelijke rode ogen. Ghostpaw keek de beesten angstig aan. Oh nee! Ze keek angstig naar de kuikentjes, die haar als een duivel aankeken en op een horrortoon naar haar kwaakten. De poes zag dat de beesten hun vleugels strekten en naar haar toe vlogen, om haar de rivier in te duwen. "Help!" riep de poes luid, maar ze lag algauw in de rivier, duizenden eendenkuikentjes duwden haar onderwater.

De poes schoot overeind en trapte hard in het rondte, duidelijk trappelend omdat ze in haar droom de rivier uit wilde. Het was warm en ze had duidelijk een kop tegen haar achterpoot gevoeld. Dit was de reden waarom ze niet zo vroeg wilde slapen. De poes keek eventjes op, maar er was weinig beweging zichtbaar. "Sorry," mompelde ze enkel en ze stond op, om het nest te verlaten.

Daypaw was in het bos. Ze liep richting de Sunningrocks. Achter haar hoorde ze pootstappen. Toen ze haar kopje omdraaide zag ze twee katten. Ze kende ze niet van naam, maar haar droom vertelde haar dat het haar vrienden waren. Ze had vrienden! Eindelijk echte vrienden! Helemaal opgevrolijkt trippelde ze verder. Ze wilde dit gelukkige moment niet verpesten door iets te zeggen. Misschien zouden haar vrienden dan niet reageren, of erger nog: helemaal verdwijnen. Het liefst had de Apprentice een lang omweg genomen, maar haar poten brachten haar regelrecht naar de Sunningrocks.

Een scherpe pijn in haar rechter achterpoot vertelde de Apprentice dat haar droom was afgelopen. Haar ogen schoten open. Boos keek ze om zich heen, op zoek naar de droom-verstoorder. 'Sorry,' hoorde ze een kat naast haar mompelen. Toen ze keek kon ze niet goed zien wie het was, maar ze gokte op Ghostpaw. 'Waarom deed je dat?' siste de Apprentice boos. 'Je weet niet wat voor goede droom ik had!' Ze stond op en ging voor Ghostpaw staan, zodat die niet zomaar weg kon lopen. 'Ik wil een goede verklaring,' eiste ze. Met haar poten een beetje uit elkaar keek ze de andere kat uitdagend aan, hoewel ze diens ogen niet kon zien. Haar staart zwiepte heen en weer, vlak boven andere slapende katten langs. Alsof dat haar boeide. Ze wilde alleen een goede reden om haar uit haar fantastische droom te wekken. Eindelijk had ze vrienden! En toen kwam Ghostpaw, die met een spastisch trekje haar droom had vermorzeld. Nee, ze ging die poes niet zomaar weg laten gaan.

Haar gedachten zweefden ergens ver weg van de apprentices den. Haar ademhaling was zo regelmatig als het maar kon en een kleine glimlach speelde om Fantasypaw's lippen. Zonder te weten waarvan ze wakker was geworden opende ze haar ogen een klein beetje. Meteen kneep ze ze weer dicht. Het licht was steeds te fel. Ze meende dat er iets voorkwam en probeer het nog eens. Weer dat snijdend zonlicht in haar gele ogen. De grijze poes probeerde te ontwarren wat het was. Een staart? Blijkbaar wel. Een zwiepende, geirriteerde staart. Fantasypaw fronste boos en vroeg zich af waarom een staart het nut had om haar te wekken. Het bleek afkomstig te zijn van een poes.'Ik wil een goede verklaring,' klonk er. Fantasypaw kromp in elkaar alsof ze het tegen haar had. Ze kneep haar ogen stijf dicht en probeerde te doen alsof ze sliep. Haar nieuwsgierigheid hielt haar wakker. De hersens van de kleine apprentice wouden niet meer terug naar de veilige warmte van slaap, tot haar spijt.

Onderwerp: Re: (Ganzenopdracht) Quack quack