Bunny
2041
Actief
| |
|  Onderwerp: Grimm  ma 8 sep 2014 - 20:37 | |
| Grimm Zijn wenkbrauwen waren gefronst als hij door het kale gebied rende. vandaag was hij chagrijnig, en de eerste kat die hij tegenkwam zou dat aan den lijve ondervinden. Hij gromde zachtjes voor zich uit en zette een versnelling hoger in. Daar! Een Windclan geur blies zijn neus in. Calmnight, een poes van zijn clan. Een ietwat tevreden grijns gleed over zijn gezicht, al was het vooral een boze glimlach. Hij draaide en rende rechstreeks richting de geur, tot hij de poes op de heide zag staan. De grote kater deed geen moeite om zijn kwaadheid te verbergen. Op wie hij kwaad was? Gene idee. Gewoon, op de wereld in het algemeen.
~Eerste post Calmnight
|
|
83
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Grimm ma 8 sep 2014 - 20:56 | |
| Calmnight Een jonge poes trippelde door het hoge gras, opzoek naar wat prooi. De wind woei zachtjes, speelde met haar vacht en blies de geur van verse prooi naar zich toe. De poes concentreerde zich op de prooi, spitste haar oren. Zeker nu ze een eigen Apprentice had moest ze weer goed te boven halen hoe het ook alweer allemaal ging, anders zou ze nog afgaan voor haar eigen leerling ook. Nee, dat mocht niet gebeuren. De poes wierp een blik op het muisje dat zich tussen het gras verschool en meteen zakte ze in jachthouding. Met een snelle sprong en een snelle beet maakte ze een einde aan het leven van het muisje en tevreden begroef de poes het muisje een beetje tussen het zand en het gras in. Ze opende haar bek om opnieuw prooigeur in te ademen, maar rook een andere kat van haar Clan. Ze probeerde zich de naam te herinneren. Het was in elk geval iets met White... Aha! Het was de naam Whitelion. Tevreden zijnd omdat ze zich de naam weer kon herinneren draaide ze zich om naar de kater. O jee. Zijn uitdrukking was alles behalve vriendelijk en even kneedde Calmnight nerveus de aarde met haar zachte pootjes, maar ze besloot om zich kalm te houden. Zij was immers niet de oorzaak van zijn boosheid en als hij het op een vechten wilde laten uitdraaien, zou ze gewoon weggaan. 'Whitelion,' zei ze, waarna ze hem een zacht knikje gaf. 'Alles... in orde?' Haar stem twijfelde een beetje en de poes richtte haar amberkleurige ogen een tikkeltje vragend op de kater, wachtend op een antwoord.
Don't lose hope 'Cause you never know What tomorrow may bring Good night |
|
