On death's doorstep

Het was een aardig stuk lopen. Hoewel ShadowClan territorium de kleinste was van alle vier de territoriums was het nog erg groot. Zeker voor twee jonge kittens. Ghostkit had de route naar haar 'speciale' plekje in haar hoofd geprent. Ze had twee warriors eens horen praten over die plaats. "... mijn leerling was bijna dood .." Ving ze vaag op toen ze stiekem vanuit de nursery had staan luisteren. Wat was nou spannender dan een gevaarlijke plek? De grond onder haar pootjes werd zompiger. Ondanks haar lichte gewichtje zakte ze er zo nu en dan al in weg. Grommend klom ze op een omgevallen boomstam en bekeek ze haar verboden rijk. Een grote poel van zo'n drie meter lang en zes meter breed lag voor haar. De grond er omheen was donker en zompig. Zompiger dan normaal. Er lag een afgebroken boomstam in die, gezien de mosgroei, er al aardig lang in lag. Vieze, stinkende bubbels knapte met een onsmakelijk geluid. De asgrijze kitten wendde zich tot Innerkit. "Kijk!" Riep ze uit. "Die poel daar is zo gevaarlijk dat als je er in springt je er niet meer uit kan komen" Haar ogen gloeide gevaarlijk en haar klauwtjes begonnen de vochtige bast van de boom te kneden. "Ik ga naar die boomstam in het midden springen" Verklaarde ze trots.

Allereerste post voor Innerkit!

Innerkit maakte zich pasjes groter om de andere kitten bij te houden naar haar plek. De gevaarlijke plek, dat klonk eigenlijk gewoon leuk en wie zou de twee kittens daar nou zoeken, als ze al zouden gaan zoeken naar ze. Vrolijk hobbelde hij achter haar aan tot zijn pootjes in de grond begonnen te zakken. Hij keek even naar de zompige ondergrond en trok zijn pootjes hoog om door te lopen. Het enige wat er dus gebeurde was dat hij afgeremd werd. Toen hij bij de boomstam kwam klauterde hij erop naast het grijze poesje. Verwonderd keek hij rond. Het was donker maar je kon het nog wel zien. Dit was zo cool. Hier was hij nog nooit geweest. Zijn donzige staartje stond hoogin de lucht terwijl zijn ogen groot waren. De blauwe poelen keken naar Ghostkit. "Dit is zo cool" lachtte hij terwijl hij iets meer naar voren stapte. Zijn kitten nagels waren hard in de boom gegraven zodat hij er niet af zou vallen terwijl hij zich voorover boog om te kijken naar het soort van dikke water. Zijn kopje ging vanzelf omhoog toen ze het had over een boomstam. Waar? Zoekend keek hij rond. O daar. Hij sprong op zijn vier zwarte pootjes en stak zijn borst vooruit. "Ik ben de kater. Ik mag eerst" grijnsde hij waarna hij een stukje op deze boomstam liep. Hij dook in elkaar om te springen. Het was best ver eigenlijk. Kwam je er echt niet meer uit als je erin viel. Ach jah voor alles een eerst keer. Hij trij sde even en spande zijn spiertjes om erheen te springen.

Ghostkit was meer dan opgetogen dat Innerkit haar plekje ook heel leuk vond. Ze glimlachte van oor tot oor maar die verdween al een beetje toen Innerkit zei dat híj de kater was en híj dus eerst mocht. "Ik ben net zo goed als jij hoor!" Zei ze met haar haren recht overeind. En dat ging ze bewijzen ook. "Sterker nog .. ik wed dat ik op de boomstam ben dan jij!" Hij stak een eindje omhoog waardoor het een soort houten toren leek. Perfect! Ghostkit liet er geen gras over groeien en sprong. Toen ze contact maakte met de zompige ondergrond zakte ze er meteen in weg. Moeizaam hield ze haar kopje boven. Ze spuugde wat vieze drap uit haar mond en probeerde zichzelf omhoog te hijsen. Maar .. dat ging niet. Als ze zich bewoog zonk ze verder weg. Maar ze wilde niet laten merken dat ze minder was dan hij.. dus besloot ze zich stil te houden. "Ik zit echt niet vast, ik neem de tijd om even na te denken hoe ik je kan verslaan" Zei ze kwaad tegen Innerkit, meer kwaad op zichzelf dan op haar zwarte clangenoot.

Innerkit keek even om toen ze begon te praten. Hij geloofde niet dat ze minder was, enkel dat hij beter was. Hij grijnsde even bij haar uitdaging en keek naar de boomstam. Als het niet ging pech dan toch. Hij wou zich net afzetten toen hij het grijze poesje voorbij zag komen. Nou moest hij oom wel. En zeker toen ze verstrikt raakte in de zompige ondergrond. Hard zette hij zich af richtig de boomstam. Nog net kreeg hij met zijn voorpootjes de boomstam vast waarmee hij zich omhoog hees. Hij groef zijn nagels in de bast en krabbelde met zijn achterpootjes erlangs om omhoog te krabbelen terwijl zijn staartje en af en toe zij achtepootjes door de zompige ondergrond heen gingen. Eenmaal op de boomstam keek hij om naar Ghostkit. "Als je hulp nodig hebt hoor ik het wel" grijnsde hij terwijl hij geamuseerd toe keek. Al was de modder op zijn pootjes niet fijn. Hij wou haar best helpen, ze hoefde het enkel te vragen.