It's like ten thousand spoons when all you need is a knife.

Kova likte haar poot af en begon aan een kattenwasje. Voor haar lagen de resten van een eekhoorn, een gelukvangst en ze had dan ook genoten van zijn vlees. Eekhoorns waren niet veel vlees, maar wel gespierd,waarschijnlijk door dat geren de hele tijd. Kova keek naar de resten en begroef ze toen, verwijzend naar haar eigen gebruiken. De poes stond weer op en begaf zich maar richting het Bloodcamp. Als ze nog een leuke kat onderweg tegenkwam,zal ze die eens op de goede manier behandelen, maar ze ging niet op zoek. Haar stemming lag vandaag in gewoon een lekkere hap en dan kijken wat er gebeurde. De eekhoorn was dus de hap en nu was dus kijken wat er ging gebeuren aan de beurt. Kova liep niet echt geïnteresseerd in alles om haar heen en liep twee Kittypets die zich geschrokken tegen de grond drukte voorbij. Geen leuke katten. Kova leek treurig, maar goed dat was ze niet. Kova was gewoon zo iemand die van een afstandje toekeek met zo'n blik van;whatever. Ze kon vechten en goed ook, aangezien dat haar hele leven is geweest. Maar meestal wachtte ze gewoon af. Kova keek dan ook enkel op toen ze Bloodclan rook, nog ver van het camp af. Ze keek rond en zag toen een rooie kater verderop staan. "Miles"zei ze zodra ze de kat herkende. Ze had de Bloodclan Deputy wel eens gezien,maar nog niet gesproken. Nu keek ze hem enkel aan,afwachtend wat hij ging doen. Zomaar een van haar Leaders voorbij lopen deed ze niet, maar ze ging ook niet erg veel respect tonen.
-Eerst Miles, daarna open-