You must be magical, because I've fallen under your spell. {Draco}

Niet heel erg op haar gemak liep Hermione door een vervallen straat heen. Het was niet erg prettig hier, maar Hermione wilde graag leren, en ze had gehoord dat hier de gemene katten waren. Ze keek nieuwsgierig om zich heen en haar warme, chocoladebruine ogen flitsten van links naar rechts. Er leek helemaal geen dreiging te zijn, en hier was ze blij om. Ze zou het eng vinden als ze nu iemand zou tegen komen zeg! Op dat moment zag ze een flits wit. "H-Hallo?" Riep ze en ze keek verwilderd om zich heen. "Wie is dat?"

+Mon Drakiepoo ♥

Verveeld slenterde de witte kater door de straten. Draco was hier al zo vaak gweest dat het saai begon te worden. Even hield hij pauze om zijn vacht te verzorgen, toen liep hij weer door. Zijn ijsblauwe ogen flitste over de omgeving, terwijl zijn neus bezig was met de geuren. Het stonk natuurlijk naar tweebeen maar hij rook ook andere katten. De duidelijkste geur was die van een kittypet. Nieuwsgierig keek hij om zich heen, inderdaad verderop stond een poes. Langzaam sloop de witte kater dichterbij, tot hij vlak naast haar stond. Ze had hem nog niet opgemerkt en Draco grijnsde tevreden. Het was duidelijk dat het poesje nog jong was, en onervaren. Ach, hij kon haar wel leren hoe de harde wereld was. Bij die gedachte werd de grijns wat groter. Toen schoot hij langs haar en kwam achter haar terecht. 'Wie is dat?' miauwde de jongen poes bezorgd zonder hem op te merken. Achter haar ging hij zitten en met een ontspannen uitdrukking begon hij te praten. 'He, poesje, wat doe je hier zo alleen.' Waarna hij haar een glimlach toe stuurde die iedere poes liet smelten.

(Aww, jouw Drakiepoo xD)

Opeens klonk er een stem achter haar. 'He, poesje, wat doe je hier zo alleen.' De witte kater schonk haar een glimlach en Hermione leek wel te verdwijnen in zijn prachtige groene (? Draco heeft ijsblauwe ogen xd) ogen. "Ik euh... Ik.. I.. Ik w-woon hier ergens en.. Uh, ik hou nogal van dingen... Leren..." Hermione besefte dat ze heel erg aan het stotteren was en dat ze wel heel... Saai klonk. Beschaamd liet ze haar blik zakken. "Ik ben Hermione, wie ben jij?" Vroeg ze, en keek de kater aan. Hij was knap. Heel erg knap.

OOC: Doe ALSJEBLIEFT iets met Mudblood :3

Draco keek toe hoe de poes geschrokken omdraaide. Stotterend antwoordde ze; "Ik euh... Ik.. I.. Ik w-woon hier ergens en.. Uh, ik hou nogal van dingen... Leren..." Aww, arme stotterende kittypet. Pff, zelfs Bloodclanners van 1 week waren dapperder dan kittypets. De witte kater was zeker dapperder dan dit poesje, dat bijna zielig was. Maar hij was dan ook een pureblood Bloodclanner, zijn voorouders waren zo'n beetje de oprichters van zijn clan. "Ik ben Hermione, wie ben jij?" Even keek hij inschattend naar het poesje, Hermoine was het dus. Zijn ijsblauwe (tevreden? ^^) ogen gleden over het kleine beest. 'Waarom zou ik dat vertellen?' Draco versmalde zijn ogen voor hij door ging 'filthy little Mudblood.' Hij keek naar de kittypet alsof het een stuk afval was, wat het ook was.

Ooc: Ik heb hem altijd al Mudblood willen laten zeggen xD

'Waarom zou ik dat vertellen?' De witte kater versmalde zijn ogen en keek minachtend naar Hermione, die erg geschrokken keek. 'filthy little Mudblood.' Wát heeft hij haar nou net genoemd? "W-wat?!" Riep ze boos en ze keek de kat vol boosheid aan. Ze wist niet goed wat ze moest doen. Deze kat was duidelijk ouder en sterker dan haar en alleen zou ze het nooit tegen hem op kunnen nemen. Nou ja, ze had wat kennis. Als ze zo even keek en rook, leek dit haar een... Een Bloodclanner. Dus dat zou betekenen dat hij heel erg sterk was. Maar zij wist ook dat er een manier was om tegen zo'n sterke te vechten, maar wat voor manier? De haren die eerst rechtop stonden gingen weer liggen en de nieuwsgierigheid nam het over. "Jij bent toch een Bloodclanner?" Gooide ze eruit en keek de kat vol verwachting aan.

Licht geamuseerd keek hij naar de poes, wist ze echt niet wat een Mudblood was. Nou, ze moest het maar zelf bedenken, Draco zou het niet uitleggen. De jongere kat bestuurde hem en hij bestuurde haar. Ze had een donkere vacht en diep bruine ogen. Ondertussen leek Hermoine te ontspannen tot ze uiteindelijk een vraag stelde. "Jij bent toch een Bloodclanner?" Even veraste de vraag hem toen kreeg hij weer de zelfde arrogante uitdrukking op zijn gezicht. 'Jep, dat ben ik. Meer antwoord was niet nodig, de poes zou wel weten wat Bloodclanners deden. Niet zo moeilijk; moorden, vechten, en andere uitschelden. Tenminste de meest, er waren een paar slappe bij maar die telde niet mee. Hij zelf deed vooral aan uitschelden, zijn specialiteit. Soms vechten, maar moorden kon hij gewoon niet. Natuurlijk was hij er sterk genoeg voor maar een andere kat van het leven beroven, dat was gewoon, tja... wreed? Pas na een paar seconde stilte besefte hij dat de kittypet er ook nog was. 'I'm Malfoy, Draco Malfoy' stelde hij zich voor.

'Jep, dat ben ik.' Met een geschokte o-vormige mond keek Hermione de witte kater aan. Wow, dat was... Heftig! Het was een tijdje stil, en terwijl de kater in zijn gedachtes verloren leek te zijn, was Hermione weer verloren in zijn prachtige ogen. 'I'm Malfoy, Draco Malfoy' Hermione knipperde een paar keer en haar blik werd weer helder. "Oh, uh.. Hallo," Eventjes overwoog ze of ze het wel zou doen, en toen deed ze het toch maar. "In de Bloodclan gaat het toch over gemeen doen hé? En moorden en zo. En je moet dan toch nooit aardig of vrolijk zijn? Mag je gewoon doen wat je wilt? Wat zijn jullie zwakke punten? Mag ik alsje, alsje alsjeblieft álles over jullie weten?" Haar ogen keken smachtend in de zijne, niet omdat ze zo mooi waren, tenminste dat waren ze wel maar dit keer ging het haar om de kennis die hij had over de Bloodclan. "Alsjeblieeeft?" Miauwde ze nog een keertje en ze knipperde eventjes snel met haar bruine ogen.

De poes leek ook op te schrikken toen ze antwoordde. Hallo, zo creatief dacht hij sarcastisch al zei hij het niet hardop. Weer viel er stilte tot Hermoine weer begon te praten. "In de Bloodclan gaat het toch over gemeen doen hé? En moorden en zo. En je moet dan toch nooit aardig of vrolijk zijn? Mag je gewoon doen wat je wilt? Wat zijn jullie zwakke punten? Mag ik alsje, alsje alsjeblieft álles over jullie weten?" Even dacht hij na over zijn antwoord, toen antwoordde hij zorgvuldig. 'De meeste zijn inderdaad zo, maar je kan ook vrolijk zijn. Natuurlijk mag je niet zomaar een andere Bloodclanner vermoorden, wel Mudbloods als jij. Als ik zou willen was je nu dood.' Na dit halve dreigement haalde hij even adem, om te vervolgen; 'Wij hebben geen zwakke punten.' Draco haalde zijn schouders op, hij was slim genoeg om niet alles te vertellen maar basisinformatie kon geen kwaad. "Alsjeblieeeft?" Zacht zuchtte de witte kater, te nieuwsgierig zijn was niet goed voor je, toen antwoordde hij. 'Ons kamp is daar' met zijn staart wees hij de richting aan. 'Wij hebben een leider, een deputy en verder is er niet veel bijzonders te vermelden.' Even viel er een stilte toen keek hij naar de donkere poes. 'Vertel eens iets over jezelf.'

'De meeste zijn inderdaad zo, maar je kan ook vrolijk zijn. Natuurlijk mag je niet zomaar een andere Bloodclanner vermoorden, wel Mudbloods als jij. Als ik zou willen was je nu dood.' Oh. Leuk om te weten, nou ja, wel interessant! Weer wat nieuws geleerd over de kracht van Bloodclan! 'Wij hebben geen zwakke punten.' De ogen van Hermione werden heel erg groot. Geen zwakke punten? Hoe kan dat nou weer? 'Ons kamp is daar' De bruine poes volgde de staart van Draco en ze keek met nog steeds hele grote ogen de richting in. Wow, cool zeg! 'Wij hebben een leider, een deputy en verder is er niet veel bijzonders te vermelden.' Niet zoveel bijzonders? Dit alles was al heel bijzonder! Ze wilde er nog véél meer over weten! Maar helaas vroeg Draco toen of ze wat over haarzelf wilde vertellen. "Nou, uh, ik ben dus Hermione... En ik hou best veel van dingen leren. Eigenlijk heel erg! Ik woon bij twolegs, maar ik ben nog steeds mijn eigen baas hoor! Ik ga gewoon naar buiten wanneer ik maar wil. Hé, Draco?" Hermione keek Draco heel serieus aan. "Zou je mij wat willen leren van vechten?" Ze moest alles weten. Ook over vechten, anders kwam ze vast het leven niet door. Ze had er al veel over gehoord en hoe belangrijk het wel niet was! Hermione mocht Draco erg graag, behalve dan dat hij haar een filthy little mudblood noemde. Het klonk niet zo leuk.

Zijn ogen gleden over de leergierige poes. "Nou, uh, ik ben dus Hermione... En ik hou best veel van dingen leren. Eigenlijk heel erg! Ik woon bij twolegs, maar ik ben nog steeds mijn eigen baas hoor!' Ja, dat was dus onmogelijk. Natuurlijk waren de twolegs haar baas. Afkeurend snoof de witte kater, de poes was zo dom. 'Ik ga gewoon naar buiten wanneer ik maar wil.' Weer snoof hij afkeurend, hij zat bijna altijd buiten en als hij daar geen zin had sloop hij gewoon een huis in, zo simpel was het. "Zou je mij wat willen leren van vechten?" Weer veraste de jonge poes hem. Even dacht na, toen antwoordde hij 'nee.' Pas toen begon zijn soort van tweede persoonlijkheid tegen hem te praten. Waarom niet? De witte kater zuchtte voor hij zich tot de poes richtte. 'Oké, als iemand je aanvalt doe je dit' en hij sprong bovenop Hermoine. Na haar een paar seconden tegen de grond gedrukt te houden stapte hij van haar af. 'Begrepen Mudblood?'

Draco keek haar aan, en antwoorde toen een simpele 'nee.' Teleurgesteld boog Hermione haar bruine kopje. Waarom wilde hij dat niet? 'Oké, als iemand je aanvalt doe je dit' Hermione's kop vloog omhoog, net op tijd om Draco op haar af te zien springen. Toen hij haar raakte, kreeg ze meteen een warm gevoel in haar kleine buikje en ze gaf een zacht gilletje. 'Begrepen Mudblood?' Zei hij, toen hij van haar afstapte, en Hermione knikte snel van ja. "M-maar wil je me alsjeblieft geen Mudblood noemen? Het klinkt niet zo leuk..." Ze hoopte vurig dat deze kat niet boos zou worden. Heel eventjes overwoog ze haar kansen maar sprong toen snel op Draco af, om hem zo aan de kant te gooien. Dat ging best wel makkelijk! Vrolijk trippelde ze op het liggende lichaam van de witte kater af en liet een klein lachje uit haar mond ontsnappen. Deze kon toch niet vermoorden?

- Omg. Je kan Hermione ooit vragen de Bloodclan te laten joinen o: En dan wordt ze een Slytherin (Ik ben zelf ook Slytherin yeah)

Grijnzend keek hij naar de jonge poes. "M-maar wil je me alsjeblieft geen Mudblood noemen? Het klinkt niet zo leuk..." Wat was dat voor vraag? Ze was een Mudblood, iemand moest dat zeggen. Net toen hij een scherp antwoord wou geven werd hij omver geduwd door de poes. Boos keek hij naar de poes maar langzaam werd het een grijns. Hermione had wel wat, jammer dat ze een kittypet was. Al zou ze vast vrij makkelijk aan het leven van de Elite wennen, het ging gewoon niet. De jonge kater krabbelde overeind. 'Je bent wel brutaal' zei hij nog steeds licht grijnzend. Toen bedacht hij zich weer dat hij een Bloodclanner was en dit een kittypet, waarom stond hij te grijnzen?! Zijn blik werd weer neutraal en ijzig staarde hij naar de poes. 'Genoeg gelachen, Mudblood, ook dit is een belangrijke techniek.' Opnieuw schoot hij op haar af en dook op het laatste moment onder haar door. Eenmaal onder haar kwam hij overeind waardoor Hermione omhoog werd gegooid. 'Niet zo moeilijk toch?' zei de kater terwijl hij zich omdraaide. Nauwlettend volgde hij de bewegingen van de poes, dit keer zou ze iets anders moeten verzinnen.

- Maybe... ooit xD (Slytherin rules!)

- te lui om van account te wisselen xd -

Draco krabbelde overeind. 'Je bent wel brutaal' Hermione knikte wild met haar kopje. Tuurlijk! Wat dacht hij dan? Ze was niet zo'n stomme kittypet! Maar helaas verdween de grijns van de witte kater al snel. 'Genoeg gelachen, Mudblood, ook dit is een belangrijke techniek.' Nu deed hij het weer! Dat woord! Langzaam begon Hermione wat verdrietig te worden erdoor. Opeens schoot Draco op haar af, en al snel zette ze zich schrap voor de klap bovenop haar, maar opeens werd ze van onderop omgegooid! Een luide, geschrokken miauw ontsnapte uit haar bekje. 'Niet zo moeilijk toch?' Ze knikte, nog natrillend van de schok. Nu kon ze Draco niet zomaar omver gooien! Hmmm... Wat had ze allemaal geleerd? Ze ging even wat dingen na en stormde toen op de kater af. Ze drukte met haar poot op zijn poot, waardoor hij er doorheen zakte en ging toen met twee poten op zijn rug staan. Zo kon hij er ook niet goed onderuit!

Die poes was echt te slim, het was niet normaal meer. Helaas voor haar was hij ouder, anders had ze nu de strijd kunnen winnen. Alleen even bijten en het was voorbij voor hem, jammer dat de poes te zwak was. Waarschijnlijk had ze nog nooit bloed geproefd. Met aardig wat moeite krabbelde hij onder Hermione vandaan en gaf haar ongeveer een halve seconde een goedkeurende glimlach, toen verstrakte zijn blik weer. Kil keek hij naar de kittypet, ze moest niet denken dat ze goed was. Slim, dat wel, maar ze moest flink wat dapperder en sterker worden. Afkeurend schudde hij met zijn hoofd, het ging gewoon niet werken. 'Goed voor iemand als jij' zei hij met een jij extra veel nadruk, om duidelijk te maken dat hij nog altijd beter was, 'maar voor een echt gevecht moet je sterker worden.' Met een poot drukte hij de kleine poes een paar seconde neer om dat te bewijzen. 'Maar tot die tijd werkt jouw trucje aardig.' Opnieuw gaf hij Hermoine een klein glimlachje, voor hij op haar afsprong. Eens kijken hoe snel haar reflexen waren.

Toen Draco onder haar vandaan krabbelde, schonk hij haar een goedkeuren gli- oh, had ze het alleen maar verbeeld? Wat teleurgesteld hoorde ze aan dat het goed was voor een Mudblood, maar niet voor iemand als hem. 'maar voor een echt gevecht moet je sterker worden.' Met een plofje belande Hermione op de grond en ze keek omhoog naar Draco, die een witte poot op haar bruine vachtje hield. 'Maar tot die tijd werkt jouw trucje aardig.' Weer een glimlachje, dit keer had ze het jaarzelf zeker niet verbeeld. Opeens sprong Draco opnieuw op haar af. Meteen sprong ze opzij, en haar nagels schoten automatisch uit haar klauwtje.

Met een zachte plof kwam hij naast de poes terecht. Goedkeurend bestudeerde hij zijn poot, er waren een paar sneetjes in te zien. De jonge kater tilde zijn poot op en bestudeerde de verwondingen. Een heel klein beetje bloed welde er uit op. Weer gaf hij Hermoine een glimlach van een halve seconde. 'Goede reflexen' miauwde hij vriendelijk voor hij er scherp aan toevoegde 'voor een Mudblood.' Toen liep hij een rondje om de poes heen terwijl hij haar bestudeerde. Ze had er de juiste bouw voor, maar een jagende kittypet... nee, dat kon gewoon niet. Toch trok hij met zijn staart haar iets naar zich toe en begon te praten. 'Zeg wat weet je allemaal van het wilde katten leven?' Draco krulde zijn staart weer om zijn poten en keek naar de donkerbruine poes. Waar ben je in hemelsnaam mee bezig? Bijna onmerkbaar kromp hij in elkaar toen hij het bedacht. Onmiddelijk versmalde zijn ogen en gaf hij Hermione een klap waardoor ze weg schoof. 'Laat maar, je bent veel te zwak' miauwde Draco met een minachtende glimlach.

Hermione sloeg een poot voor haar mond toen ze zag dat ze een klein beetje schade had aangericht bij Draco. Ze wilde haarzelf net verontschuldigen, toen hij haar verraste. 'Goede reflexen' Blij keek ze hem aan, en- 'voor een Mudblood.' Tuurlijk. Ze siste zachtjes. Ze voelde zich wat ongemakkelijk toen hij haar van top tot teen bekeek. Toen zijn staart haar zij aanraakte en hij haar wat naar zichzelf toe trok, kreeg Hermione weer dat warme gevoel. Wat was dat toch? 'Zeg wat weet je allemaal van het wilde katten leven?' Hermione was enthousiast en wilde net gaan vertellen, toen hij haar een klap gaf. 'Laat maar, je bent veel te zwak' Wat wás dit toch? "Zeg, kan je er nou is mee op houden? Het wordt nogal irritant.De ene keer doe ik het goed, dan snauw je jezelf gelijk weer af met een stomme opmerking. Dan trek je me naar jezelf toe, dan schuif je me weer weg. Je kan ook gewoon opdonderen- Weglopen als ik je niet beval." Oeps, ze had gescholden! Dat was niet de bedoeling! Maar ze was nu te chagrijnig om sorry te zeggen. "Ik weet dat er wilde katten in het bos wonen, dat er vier clans zijn: De Thunderclan, Shadowclan, Riverclan en Windclan. En dan heb je ook nog de Elite, een groepje rogues die bij elkaar gingen wonen en dat is de Bloodclan waar jij in zit. En dan heb je ook nog rogues die alleen wonen en kittypets, wat ik ben." Zó, nu kon hij haar niet zwak meer noemen.

Die laatste opmerking leek de kittypet niet te bevallen. "Zeg, kan je er nou is mee op houden? Het wordt nogal irritant.De ene keer doe ik het goed, dan snauw je jezelf gelijk weer af met een stomme opmerking. Dan trek je me naar jezelf toe, dan schuif je me weer weg. Je kan ook gewoon opdonderen- Weglopen als ik je niet beval." Even schrok hij van de uitbarsting toe kalmeerde hij zichzelf. Niks aan de hand, het was maar een Mudblood. Onwillekeurige grijnsde hij al verborg hij dat achter zijn pluizige staart. Hermione was in ieder geval brutaal genoeg voor de Bloodclan. Ieder verstandig kat zou namelijk oudere kat die ook nog bij de Elite hoorde aanvallen. Aandachtig luisterde hij naar de tirade van de poes al liet hij dit niet merken van buiten. Lang dacht hij na voor hij antwoordde; 'Beste Hermione, het spijt me maar zo ben ik nou eenmaal en donder zelf maar op, Mudblood.' Even voelde hij zich schuldig, toen schoof hij het weg, schuldgevoel was nergens voor nodig. 'Je weet echt niks hè?' siste hij spottend.

'Beste Hermione, het spijt me maar zo ben ik nou eenmaal en donder zelf maar op, Mudblood. Je weet echt niks hè?' Nu liet Hermione een lachje horen. "Ík weet niks?!" Vroeg ze met een overslaande stem. "Jij zou heus niet weten dat ik kon vechten, terwijl ik dat wel van jou wist! Ik weet veel meer dan jou, Draco, en als je dat zelf niet eens inziet, dan ben je gewoon dom." Zonder het te beseffen waren haar nagels naar buiten geklapt en ze kon zich niet meer beheersen. Ze sprong op de witte kater af en haalde haar nagels over zijn knappe gezicht, waardoor er gelijk bloed aan haar nagels zat. Nooit, nooit had ze nog iemand kwaad gedaan, maar nu leek ze wel niet meer te stoppen. Meteen ging ze terug in de aanval, ze beet in zijn staart en sprong op zijn rug terwijl ze tegelijkertijd haar nagels ergens in zijn flank plantte.

Zijn minachtend blik verdween toen de poes met een overslaande stem begon te praten. "Ík weet niks?! Jij zou heus niet weten dat ik kon vechten, terwijl ik dat wel van jou wist! Ik weet veel meer dan jou, Draco, en als je dat zelf niet eens inziet, dan ben je gewoon dom." Grommend keek hij naar de brutale kittypet, als ze niet zo klein was geweest... De volgende gebeurtenis veranderde al zijn gedachtes. De jonge kater schudde de poes van zich af en drukte haar ruw op het asfalt. Met zijn twee voorpoten duwde hij haar tegen de grond zijn achterpoten strekte hij waardoor hij van voren zwaarder werd. Zijn linkerpoot lag op de keel van de poes en zorgde dat ze in ademnood kwam te zitten. Pas toen Hermione echt bijna stikte ging hij naar echter. 'Niet echt slim, en sterkere kat aanvallen.' Miauwde hij terwijl zijn arrogantie al weer terug was. 'Je zou goed zijn voor de Bloodclan' mompelde hij half tegen zichzelf. Toen schudde hij wild met zijn hoofd. 'Als je slimmer,sterker, dapperder en geen Mudblood was.'