The unearthly ones (open)

Onderwerp: The unearthly ones (open) wo 3 sep 2014 - 11:52

Nu de poes wat meer wist over haar verleden, besloot ze het territorium op te zoeken waar ze geboren was. Nee, ze zou niet het kamp binnen stormen, Maar gewoon een wandelingetje kon geen kwaad. De zon scheen en verwarmde haar pels, wat een hemels gevoel gaf. Uiteindelijk besloot Mary uit te rusten in de schaduw, genietend van de betrouwbare geuren en licht.

-Open ~(0.0)~

Lightningpaw was aan het oefenen op zijn jachthouding. Hij had al een muis gevangen. Zijn jacthouding was nu veel beter en hij had meer balans. Opeens zag hij een onbekende poes in het Shadowclan territory. Ze was geen Shadowclan poes. Hij sloop naar de poes toe. "Hallo, welkom in het Shadowclan territory. Ik moet u alleen vriendelijk verzoeken om nu op te rotten." zei Lightningpaw in het begin beleefd maar daarna boos. Hij haatte indringers. De poes droeg de lucht van Rogue. Kon deze poes geen kittypet gaan pesten ofzo? Lightningpaw staarde de poes aan met zijn kille grijze ogen.

Rowanflame zette af met zijn gespierde achterpoten om met zijn klauwen een rat te grijpen toen hij landde. Hij aarzelde geen seconde en liet zijn kop naar beneden schieten om vervolgens het nekje van het beestje te breken. Hij hief zijn brede kop op om vervolgens de geur van rogue zijn neusgaten binnen laten dringen. Hij vernauwde zijn vurige amber gekleurde ogen en zette direct koers in de richting vanwaar de geur vandaan kwam. Onderweg drong de geur van een jonge apprentice zijn neusgaten binnen, wie hij herkende als Lightningpaw. Zijn massieve lichaam doemde op toen hij de struiken uitkwam. "En het zal geen twee keer gevraagd worden," vulde hij de apprentice aan. Deze apprentice kon niets beginnen tegen een jong volwassen kattin, als deze rogue. Niet dat Rowanflame zo volwassen was, maar zijn grootte en spiermassa was zeker in zijn voordeel.

"Hallo, welkom in het Shadowclan territory. Ik moet u alleen vriendelijk verzoeken om nu op te rotten." Een piepstem van een apprentice trok haar aandacht. Ze werd kil aangestaard, en ze staarde terug. Een ritseling klonk door de bosjes, en een enorme, gespierde kater kwam tevoorschijn. "En het zal geen twee keer gevraagd worden," Vulde hij aan. Mary keek de twee katten aan met een halve grijns. "What a shame. I was having a good time." Deze katten konden haar misschien aanvallen, en zelfs de clan erbij roepen. Maar zolang je het vuur niet opstookt, komt er geen brand. Ze had geen zin om te vechten. De kattin schatte de twee kater is. De één, een tabby apprentice met grijze ogen en een piepstem, en de ander, een zwarte kater. Vooral de tweede was interessant. Niet alleen door zijn grootte en zijn spiermassa, maar ook door de sfeer die om hem heen hing. Evil.

Met stevige passen liep de grote kater door zijn gebied. Natuurlijk officieel was het van zo'n stomme Clan maar hij beschouwde het als de zijne. Snake ving algauw geluiden rechts van hem op, en richtte zich er op. Algauw was dichterbij en hoorde de stemmen van drie katten. Vanuit de schaduw bestudeerde hij de katten. Een zwarte poes, een redelijk grote zwarte kater, en een apprentice. Die jonge kat van een moon of zeven deed er niet toe, zijn aandacht was gericht op de poes. Ze leek niet in de problemen te zitten en dus wachtte hij rustig af. Met in zijn bek nog steeds een dode muis die nu niet al te veel aandacht meer kreeg. De zwart witte kater liet de muis op de grond vallen en kwam tevoorschijn naast de poes. 'Wat is hier bezig?'' Nonchalant keek hij naar de drie katten, Snake was de sterkste en oudste van allemaal. Grijnzend vanwege deze macht begon hij aan zijn poot te likken. De rogue boog zich zo dat het zonlicht zijn zilveren halsband liet oplichtten. Het gouden slangetje dat er aan hing stak extra donker af tegen zijn vacht. Na de laatste restjes muizenbloed van zijn poot verwijderd te hebben richtte hij zich weer op. 'Waarom zijn we hier allemaal zo gezellig samen?'

Opeens kwam er een andere Shadowclanner uit de bosjes. Een zwarte warrior. "En het zal geen twee keer gevraagd worden," zei de zwarte kater. Lightningpaw herkende hem als Rowanflame. "What a shame. I was having a good time." zei de poes. Voordat Lightningpaw wat kon zeggen kwam er een andere Rogue uit de bosjes. Het was een grotere en oudere kater. 'Wat is hier bezig?' vroeg de kater terwijl hij nonchalant naar iedereen keek. De kater likte wat bloed van zijn poot. Lightningpaw kon ruiken dat het van een muis was. De kater boog zich zodat zijn zilvere halsband oplichtte met een goud slangetje eraan. Wat een uitslover, dacht Lightningpaw. "Blijkbaar is dit een Rogue bijeenkomst ofzo." mompelde Lightningpaw. "Maar zoals ik net al tegen haar zei rot op van Shadowclan territory." zei Lightningpaw met een blik op de poes. Konden deze twee geen kittypet's gan pesten ofzo? Of gewoon andere clans gaan irriteren.

"Dan is dat bij deze afgelopen," reageerde Rowanflame met een kalme, maar ook ijzige toon. De grijns op zijn gelaat verraadde dat hij er wel enigszins plezier aan beleefde. Hij kreeg door dat de kattin hen inschatte, en het zelfde deed Rowanflame bij de kattin. Maar lang bleven ze niet met zijn drieën, een vierde kat kwam er bij. Ook een rogue, en er bengelde een muisje uit zijn bek. Vuile prooi dief. 'Wat is hier bezig?' Vroeg de kater nonchalant. Rowanflame ontblootte zijn tanden naar de kater. Hij dacht zeker de beste zijn van allen, onderschatte hij de rogue niet... maar hij overschatte hem ook zeker niet. 'Waarom zijn we hier allemaal zo gezellig samen?' Vroeg de kater vervolgens. Lightningpaw trok zijn bek al open. "Blijkbaar is dit een Rogue bijeenkomst ofzo." Rowanflame vernauwde zijn ogen. "Maar zoals ik net al tegen haar zei rot op van Shadowclan territory." Rowanflame hief zijn kop en stapte dichter naar de twee rogues toe. "Maar als dit teveel gevraagd is... zou ik jullie ook wel een handje willen helpen, hoor," klonk zijn stem, druipend van kilheid en uitdaging. De vechtlust straalde van hem af.

Een nieuwe kater verscheen op het toneel. Een rogue, zo te ruiken, met een halsband. De kater ging expres o zitten dat je een gouden slang van zijn halsband zag. Sarcstisch rolde Mary met haar ogen. Ze had een hekel aan ijdele rogues. 'Waarom zijn we hier allemaal zo gezellig samen?' "Blijkbaar is dit een Rogue bijeenkomst ofzo." Reageerde de apprentice. "Maar zoals ik net al tegen haar zei rot op van Shadowclan territory." De kattin zweeg terwijl de katers aan het hakketakken waren. Dit was hoogst amusant. "Maar als dit teveel gevraagd is... zou ik jullie ook wel een handje willen helpen, hoor," Bijna schoot de zwarte poes in de lach. Zo kil, zo moordlustig.... Ze deed hem denken aan haarzelf. Desondanks dat deze kater groter, sterker en een clanrat was. Als er een gevecht uitbrak, zou het de apprentice en warrior tegen de twee rogue's zijn. De warrior leek sterk, maar de apprentice niet. Maar wat als de clanratten versterking zouden oproepen? Mary kon best een kat ompraten. Ze kon iemand ompraten met beloftes van macht, vrijheid, en avontuur. Maar twee? En de warrior leek erg sterk van zijn zaak. "Daagt u een dame uit voor een duel?" Zei ze tenslotte, terwijl ze roerloos stilzat. "En dan zeker de rest van je ratjes optrommelen?"

Onderwerp: Re: The unearthly ones (open)