Stars and a beautiful Lake (Sid)

De kater glimlachte en drukte even snel zijn kopje tegen die van haar. "Kom wie er het eerst bij Starlake is!" Lachend sprintte hij weg, Starlake was een prachtige plek. Met natuurlijk een romantische sfeer. Buzzard sprong meteen achter hem aan. Ze zou hem inhalen als het moest. Ze vond dat katers best wel eens verslagen konden worden bij jonge poezen. Ze grijnsde toen ze dichterbij hem kwam. Ze was niet snel genoeg om hem in te halen en dat kwam dan ook doordat ze kittens droeg. Ze was sneller moe en besloot niet te veel energie te verbruiken.

De zon scheen prachtig boven het meer toen ze aankwamen. Buzzard liep langzaam dichterbij en keek om zich heen. Ze was nog niet zo vaak hier geweest nouja eigenlijk nooit. Ze wist wel dat de plek bestond maar was er nooit heen gegaan. Een zachtte zucht verliet haar mond terwijl ze ging zitten op de nog een beetje vochtige grond. Haar oortjes bewogen alle kanten op voordat ze Sid aan keek. "Dit is prachtig..." Mauwde ze tevreden. Haar grasgroene ogen keken hem liefdevol aan voordat ze weer naar de lucht keek.

Terwijl Sid in volle vaart naar de prachtige plek toe rende, merkte hij dat Buzzard hem bijna inhaalde maar te moe werd om nog meer energie te verspillen. De kater wilde zich al omdraaien en samen met haar naar het meer lopen toen hij het zag. Het was mooier dan hij dacht, natuurlijk had hij er verhalen over gehoord, maar dit was echt boven verwachtingen! Hij liep met grote ogen naar het meer en liet zich vallen op de natte grond, wat verkoeling gaf voor deze warme dag. "Dit is prachtig..." Hoorde de rogue Buzzarr miauwen. Zijn blik gleed haar kant op en ontmoette haar liefdevolle ogen. Met een klein lief miauwde stond hij op en trippelde nar de rosse poes toe. Weer ging hij zitten en slaakte een tevreden zucht. "Ik wilde dat ik me hele leven zo kom zitten, zo naast jou." Met een grijns keek hij haar kant op en legde hij zichzelf weer op de grond.

Na enige tijd gewoon naar het meer te hebben gestaard trok Sid de rode poes naar zich toe, zodat Buzzard nu ook lag. Met een speelse lach om zijn lippen heen rolde hij op zijn rug en legde de kater zijn kopje op haar glanzende vacht. De cyperse kat sloot zijn ogen. "Buzzard, ik wil dat je van mij bent." Miauwde hij zachtjes zonder zijn ogen te openen.

Zijn blik gleed haar kant op en ontmoette haar liefdevolle ogen. Met een klein lief miauwtje stond hij op en trippelde nar de rosse poes toe. Weer ging hij zitten en slaakte een tevreden zucht. "Ik wilde dat ik me hele leven zo kom zitten, zo naast jou." Met een grijns keek hij haar kant op en legde hij zichzelf weer op de grond. Buzzard slikte verward. Waarom zou Sid met haar samen willen zijn? Ze was onverwachts zwanger geraakt en toch wou hij wat met d'r? Ze wist niet wat ze moest zeggen dus keek ze hem alleen aan. Haar ogen stonden vol liefde en schuld.

Na enige tijd gewoon naar het meer te hebben gestaard trok Sid de rode poes naar zich toe, zodat Buzzard nu ook lag. Met een speelse lach om zijn lippen heen rolde hij op zijn rug en legde de kater zijn kopje op haar glanzende vacht. De cyperse kat sloot zijn ogen. "Buzzard, ik wil dat je van mij bent." Miauwde hij zachtjes zonder zijn ogen te openen. Buzzard liet Sid zich gewoon naar hem toe trekken. Ze vond het wel prettig om gezeldschap te hebben van een kat van haar leeftijd die aardig was. Haar ogen sloten zich spinnend zodra hij zijn kop op haar vacht neer had gelegd. Ze keek op toen hij dat zei. Haar mond viel open en ineens gaf ze hem een lik. "Het spijt me zit ik had op je moeten wachten. Ik zie mijn fouten in.. Het eerste nestje had van ons samen moeten zijn." Mompelde de rosse kattin zachtjes in zijn oor.

De rode poes gaf hem een lik over zijn kop, en Sid lachte. "het spijt me Sid ik had op je moeten wachten. Ik zie mijn fouten in.. Het eerste nestje had van ons samen moeten zijn." Mompelde ze in zijn oor. De gestreepte kater schudde zijn kop en liet zijn blik die van haar ontmoeten. "Niks moet." Miauwde hij rustig, hij had dit nooit gewild. Maar hij was allang blij dat Buzzard waarschijnlijk ook iets voor hem voelde. Helaas wist hij dat nog niet zeker, maar zo liggend bij dit prachtige meer gaf hem meer zelfvertrouwen. Dus ging de kater zitten en keek naar het meer, zijn staart liet hij op die van haar rusten. "Buzzard, vergeet de fouten die je hebt gemaakt. Het kan mij niet schelen dat jij kittens draagt die voor een deel van Cyber zijn. Ze zijn ook een deel van jou." Zijn lippen krulde in een lach en met twinkelende oogjes keek hij haar aan. "Wees mijn partner. Dat is alles wat ik op dit moment wil." Miauwde hij zachtjes, maar met een vrolijke ondertoon. De kater had geen idee waarvan hij het zelfvertrouwen kreeg, maar het hielp wel! Vroeger voordat hij Buzzard ontmoet was hij een heel andere kat geweest. Schuw, bang, gemeen, lelijk. Hij grinnikte, ja, het zou alleen maar natuurlijk zijn als deze prachtige poes voor altijd naast hem zou lopen.

"Niks moet." Miauwde hij rustig. Buzzard keek hem even vragend aan. Wachtend tot hij verder zou praten. De kater ging zitten en keek naar het meer, zijn staart liet hij op die van haar rusten. "Buzzard, vergeet de fouten die je hebt gemaakt. Het kan mij niet schelen dat jij kittens draagt die voor een deel van Cyber zijn. Ze zijn ook een deel van jou." Zijn lippen krulde in een lach en met twinkelende oogjes keek hij haar aan. "Wees mijn partner. Dat is alles wat ik op dit moment wil." Miauwde hij zachtjes, maar met een vrolijke ondertoon. Eerst keek Buzzard heel even verbaasd maar meteen knikte ze blij. Ze had dit niet verwacht maar het was beter dan ze had kunnen dromen. Sid vroeg haar of ze zijn partner wou zijn. Meteen zei ze vrolijk een antwoord. "Waarom zou ik dat niet willen zijn Sid. Natuurlijk wil ik je partner zijn." Een zachte spin verliet haar lippen terwijl ze tegen de vertrouwde vacht van de kater aan kroop. Haar groene ogen straalden geluk uit. Ondanks een paar moeilijke dingen en problemen had ze nu wel Sid aan haar zijde! Ook was ze blij dat hij haar kittens wel zou accepteren. Ze had niet beter durven hopen.

"Waarom zou ik dat niet willen zijn Sid. Natuurlijk wil ik je partner zijn." Miauwde de poes met een zachte spin. Sid verroerde zich niet, maar van binnen glom hij als een vuurvliegje. Met een scheve glimlach likte hij Buzzard over haar mooi rode kop. "Gelukkig maar." Grinnikte de kater. Hij zou niet weten wat hij zonder haar moest. Als rogue kon je toch beter met zijn twee zijn dan een. Met een tevreden zucht liet de kater zich weer op de grond zakken, zijn kopje op die van haar. "Hoe denk je dat Cyber zou reageren? Ik bedoel op ons?" Dat zou nog weleens een probleem kunnen gaan vormen. Sid wist niet hoeveel Cyber voor Buzzard overhad, en of hij echt van haar hield, maar hij zou vast niet blij zijn bij het zien van Sid mét Buzzard. De kater gromde binnensmonds, het zou hem niet kunnen schelen wat die lomperik dacht, hij zou niet afwijken van haar zijde. Nooit.

OOC; Sorry voor late reactie, nogal druk met school :/

Met een scheve glimlach likte hij Buzzard over haar mooi rode kop. "Gelukkig maar." Grinnikte de kater. Hij zou niet weten wat hij zonder haar moest. Als rogue kon je toch beter met zijn twee zijn dan een. Met een tevreden zucht liet de kater zich weer op de grond zakken, zijn kopje op die van haar. "Hoe denk je dat Cyber zou reageren? Ik bedoel op ons?" Dat zou nog weleens een probleem kunnen gaan vormen. Sid wist niet hoeveel Cyber voor Buzzard overhad, en of hij echt van haar hield, maar hij zou vast niet blij zijn bij het zien van Sid mét Buzzard. De kater gromde binnensmonds, het zou hem niet kunnen schelen wat die lomperik dacht, hij zou niet afwijken van haar zijde. Nooit. Buzzard keek de kater met een blije glimlach aan. Ze voelde zich voor het eerst stiekem niet meer alleen. Ze kroop tegen de warme vacht aan van haar partner en zuchtte kalm. Haar ogen gleden soms langzaam dicht waarna ze, ze snel weer opende. "Ik weet niet hoe Cyber reageerd en het kan mij eerlijk gezegd ook weinig schelen." Zei ze zacht. Ze gaapte langzaam. Een veilig en thuis gevoel overstroomde haar.

De poes nestelde ze zichzelf tegen zijn warme vacht aan. Sid zag hoe ze bijna in slaap viel, haar ogen gleden teklens langzaam weg, om daarna weer te openen. "Ik weet niet hoe Cyber reageerd, en het kan mij eerlijk gezegd ook weinig schelen." Miauwde de rosse kattin gevolgd met een gaap. Sid grinnikte en knorde zacht. "Buz, ga slapen je hebt het nodig. En die kittens van jou ook." de kater gaf haar een liefkozend kopje en keek wakend op haar neer. Hij zou deze nacht weinig slapen, het liefst zou hij de gehele nacht zo naast zijn partner hebben gelegen met zijn ogen op het prachtige meer gericht. Snorrend likte Sid haar kopje schoon, hier en daar zaten wat takjes van de struiken waar ze doorheen waren gerend, maar die waren er al uit dankzij Sid voordat iemand drie kon zeggen. Vermaakt keek hij naar de kattin aan zijn zeide. Hij voelde zich compleet.

OOC; sorry had niet echt inspi Cx zulken we topics sluiten?

OOC: De topic is gesloten ^^ We kunnen binnekort wel weer een nieuwe starten ^^

Onderwerp: Re: Stars and a beautiful Lake (Sid)