Black and white! [ Mallowkit ]

Icicle zat in een bepaald ritme toen ze haar kits voor de zoveelste keer likte. Ze kon het echt niet helpen, ze wilde gewoon zo goed mogelijk voor ze zorgen. Voor haar betekende dat ook dat ze ze om de zoveel tijd een wasbeurt gaf, en checkte of ze ademhaalden, en of ze sliepen of niet. Thyme had zich tot nu toe niet ver gemengd in de opvoeding van haar vachtbolletjes, maar omdat hij vaak op bezoek kwam kenden de kits zijn geur wel, en herkenden hem ook als papa. Nog eenmaal gleed haar blauwe blik over haar jonge hummeltjes. Fluffy en Flash leken op dit moment vast te slapen, maar er was er één die leven vertoonde. Dat was Mallowkit, de enige tom-kit van het nestje en de enige met een zwart-wit gevlekte pels. Niet dat Fluffy en Flash op elkaar leken. Fluffy had een grijsbruine vacht, en Flash een grijze vacht, met een donkergrijze tabby tekening. Alleen dat ze beide she-kits waren hadden ze gemeen. Nu werd haar tweedsgeborene wakker uit een lange reis naar zijn dromenland. Icicle wilde dat ze kon zien wat er in zijn dromen gebeurde. Een droom van een nog blinde kit moest speciaal zijn, had ze vastgesteld. Maar ach, ze was nu zo gewend aan een leven vol kleur, dat ze dat enkel maar raar zou vinden als ze ooit nog eens zo'n droom zou ervaren. Zachtjes en liefdevol neusde ze haar grijsgekleurde snuit in een witte vlek op het kleine buikje van de kit. "Hey Mallowkit." fluisterde ze. Vertederd keek ze naar het kleintje. Háár kleintje. Één van haar precious jongen. Fluffykit, Mallowkit en Flashkit. De drie namen die haar leven absoluut hadden veranderd, en zouden blijven veranderen. Voor altijd.

Er werd zachtjes gegiecheld door de kleine kit. "Dat kietelt." sprak hij. Icicle was trots op haar kits. Hun spreken was zoveel verbetert na de geboorte, en ze wist zeker dat hun oogjes nu bijna open zouden knipperen. Het was heel schattig om te zien hoe het katertje zijn pootje zachtjes tegen haar neus drukte, en toen weer zijn buik op kroop. Hij kroop zo diep tussen haar voorpoten dat ze zijn zwart en witte pelsje bijna uit het oog verloor. Nu merkte ook zij dat de wind diep tot in de nursery doordrong. "Wind." verklaarde Mallowkit ter bevestiging. De grijze kattin glimlachte vriendelijk naar de kleine tomkit. "Ja, inderdaad." bevestigde ze zijn uitspraak. Ondertussen vouwde ze haar staart langzaam om haar resterende kittens heen. Flashkit en Fluffykit lagen nu ook in bescherming tegen de wind. "Heb je lekker geslapen schatje?" vroeg ze, haar kop langzaam over de zijne wrijvende. "Heb je nog dingen gedroomd? Of gebeurt er nog niet zoveel in dat kleine koppie van je?" Ze grinnikte naar haar tweedgeborene en likte hem in een teder gebaar over zijn kop.