{ S P T } We're timeless { T i m e r o s e }

De WindClan poes zat naar het water voor zich uit te staren. Ze wist dat ze nu eigenlijk in het camp moest zijn, maar ze kon niet slapen. Het was nog maar net avond, maar het duurde nog wel een tijdje voor ze terug thuis zou zijn. Ach, Honeyblossom was wel van plan om nog wat te jagen op haar terugweg.. Opeens zag ze een schim in het blinkende water. Met een ruk draaide ze haar kop om en keek wie er daar was. De geur was RiverClan, wat deden die hier?

Eerste post voor Timerose

Met lome passen liep de grijs witte poes verder. Haar staart draaide even een slag naar rechts waarna ze haar groene ogen op het glanzende water legde. Haar poten hadden haar helemaal naar hier gedragen. De kattin neeg haar kop en sloot haar ogen. Een bries droeg de kilte die op het meer dartelde tegen haar snuit. Het was verkoelend. Langzaam opende de Riverclanner haar ogen terug en richtte ze zich op. Nu pas zag ze dat er een andere kat was... Maar de wind kwam vanuit haar richting, dus kon de warrior niet ruiken van welke clan... Zonde.

De RiverClan poes gaf geen reactie, dus besloot Honey op haar af te gaan. "Hi...", mauwde ze voorzichtig. "Ik ben Honeyblossom. Ik kom uit de WindClan. Jij komt uit de RiverClan.. t..toch?", klonk haar stem toen ze wat dichterbij kwam. Ze wilde zo voorzichtig mogelijk zijn, zeker nu het zo donker was buiten..! Ze zag nog maar amper iets. Ook al was ze een kat, haar kijkers presteerden heel wat minder, 's nachts.

De poes kwam op haar af en Time bleef gewoon zitten, rechtte zelfs niet haar rug toen de kat bijna voor haar stond. "Hi..." Een voorzichtige stem. "Ik ben Honeyblossom. Ik kom uit de WindClan. Jij komt uit de RiverClan.. t..toch?" De warrior kreeg een klein staaltje van haar geur naar binnen en tilde nu een beetje haar kop op. "Inderdaad," zei ze. "Jij bent van de Windclan," bevestigde ze zachtjes, meer tegen zichzelf dan tegen de ander. Haar blik raasde zo langs de poes heen recht op het glinsterende oppervlak van het meer . "Timerose," zei ze vervolgens op een soort van afgeleidde toon, alsof ze aan iets anders dacht.

De RiverClan poes leek er met haar aandacht niet echt bij te zijn. Haar groene ogen dwaalden naar het kleine meer, wat ooit deel had uitgemaakt van het SkyClan camp. 'Inderdaad. Jij bent van de Windclan', mompelde ze, vooral tegen zichzelf. 'Timerose', mauwde de poes vervolgens. Honey knikte even. "Aangenaam!" Ze probeerde te achterhalen waar Time juist naar aan het kijken was.

In haar ooghoek zag ze hoe de poes knikte... Haar naam was Honeyblossom, best een mooie naam eigenlijk. "Aangenaam!" Daarna keek Time terug naar haar en zag ze de uitdrukking die ze bij sommige zag, maar ze negeerde die volkomen. "Aangenaam," zei Time op een minder enthousiaste toon, toch was de inhoud even waardig, maar de afwerking minder mooi. Dat liet de poes soms onelegant overkomen of zelfs lomp. Maar ze was een dromer en dat was nu eenmaal wat ze deed. "Hoe is de jacht?" Vervolgde de grijs-witte poes, een normaal gesprek kwam eraan.

Het zag er naar uit dat de poes een echt dromers type was! 'Aangenaam', mauwde de kattin afwezig. 'Hoe is de jacht?', klonk haar stem vervolgens, een gesprek opstartend. "Goed, goed. Ach ja, zo goed als het kan zijn in deze tijd van het jaar, toch?", vroeg ze. Honey voegde een knipoog toe aan haar woorden. "Bij jou?"

"Goed, goed. Ach ja, zo goed als het kan zijn in deze tijd van het jaar, toch?" Haar ogen dwaalden van de schaduw terug naar het glimmende meer. Het zwakke maanlicht werd weerspiegeld in het heldere water. Er waren ook kleinere stippels, maar het licht van de maan trok haar aandacht toch het meest. "Bij jou?" Ze haalde haar schouders op. "De vis is er," zei ze. "Ze zijn niet zo groot, maar... Het lukt wel," Ze kneep haar ogen tot spleetjes en daar in het zwakke, zilveren maanlicht, kon ze de schubben van een gouden vis zien glimmen. De grijs witte kattin sperde haar ogen open. "Wow!" Zei ze op een opgetogen toon. Daar in het licht, het verste van de oever, zwommen goudkleurige vissen rond. Hun schubben gaven een prachtig patroon en lieten iedereen omkijken. Zo mooi...

'De vis is er', mauwde de kattin terwijl ze haar schouders even ophaalde. 'Ze zijn niet zo groot, maar... Het lukt wel.' Timerose had haar ogen tot spleetjes geknepen en bleef naar het glimmende water staren. Nu trok het ook Honey's aandacht; 'Wow!', klonk de stem van de pointed kattin met wijd open gesperde ogen. Ze probeerde haar blik te volgen, en merkte goudkleurige vissen op, die sierlijk voortbewogen in het glinsterende maanlicht. Ze waren echt prachtig..!