so what does that mean?! (Cyber)

Lync liep rustig over de groene velden heen, vaak was hij wel iets van het ondekken uit maar nu had hij gewoon trek. Hij keek de verte in en herinerde dat zijn ouders hem gewoon ergens achter lieten dus moest hij zelf gaan jagen, hij moest proberen hoe het werkte. Hij ging in jachthouding, zijn klauwen waren ontbloot. Hij rook even en rook een muisje, in de verte zag hij dat het muisje gewoon aan het lopen was. Hij zwiepte even met zijn staart, hij leerde snel helemaal van veel katten. Lync sprintte zo gauw als hij kon op het diertje af en sprong erop en vermoorde het in een klap, "hehehe ik wist wel dat ik dat kon." Hij at trots zijn muis op en stond vlak daarna weer op, met een grote glimlach liep hij door. Vandaag zal hij weer is vallen voor katten klaar zitten om die Terror Claws een keer hun leider te spreken, hij zuchtte. Hij had het veel te druk als hij ook nog al die vallen moest op zetten, hij keek in het rond en zocht een plaatje waar hij kon gaan slapen. Hij gaapte even en ging tussen het fijne gras liggen, gaapte en staarde naar de lucht. "hehehe die wolk lijkt op iemand die verslagen is hihihih." zei hij maar was eigenlijk niet in de stemming om grapen te maken. Er was genoeg om te doen maar hij was nogal lui, hij staarde de verte in en wist even niet iets om te doen. Nog steeds had Lync het gevoel dat hij een lux leven leiden en dat deed hij ook, elke dag zat vol met grappen maken of ideetjes.

Cyber stompele murmelend rond, arg wat kon hij het leven toch soms haten. Er was de laatste tijd maar barweinig prooi te vinden in zijn territorium, geen muisje of vogeltje te bekennen! En dan te bedenken dat hij nog vier kittens moet zien te voeden. Soms kon de zwart-witte kater dit toch een rot leven vinden.. alluwel dat er wel wat goede punten aan vastzaten. Ach wat maakte het uit, Cyber haalde een schep modderige gesmolte sneeuw weg met zijn bevuilde witte poot en smeet het een eindje verder. Zijn scherpe neus speurde door de lucht en een kleine snerpende lucht zweefde binnen. Er bevond zich een jonge rogue kater op zijn territorium. Met grote masieve stappen snelde hij in de richting van de geur. Zijn poten zonken soms diep weg in de grond, soms pijnigden ze zich aan scherpe blinkende stenen.. rotgrond.

-weinig inspiratie, wel laat ik Cyber nu al wat slechtgezind worden x)

Lync wreef even wat weg over zijn poot, hij stond midde in een gras veld. Zijn ogen tuurde rond, wat kan ik toch vandaag gaan doen? mmhehehhehhe dacht hij met een grijns. Hij nam een kort moment tot hij in de verte een massieve kater zag lopen zijn grijns werd groter, kennerlijk bleek de grote kater nogal pissig te zijn. Hij keek de massieve kater aan voor hem was hij kleiner dan verwacht, hij had wel iets sterkers gezien. Deze kater liep recht op Lync af en bleek meer kwaad te worden, niet door hem maar deze keer door het drassige gebied. Stiekem ontsnapte er een lach maar hij schudde zijn kop, eerst kijken wat deze 'kat' wilden zeggen na dit alles. Misschien had deze Kater informatie die hij wel kon gebruiken, dit was misschien niet het goede moment. Lync keek omhoog om deze zwart witte kater eens goed te bekijken, de kater was groot maar niet zo groot dan wat hij verwacht had. Hij zuchte even en staarde de zwart witte kater aan, "en... Nooit een kitten gezien. hehehehehe." zei hij tegen de massieve kater en misschien was dit ook niet zo handig. Hij nam een paar stappen achteruit, zodat hij niet in een keer een klauw in zijn gezicht kreeg waardoor hij veiliger was voor deze 'massieve kater'. Voor hem betekende het maar weinig, alleen wat hij minder goed in de gaten had was de rogue geur die er vanaf rook. Rogue's waren vaak sterker dan Bloodclanner of in ieder geval Clan katten, dus hij nam nog een paar stappen en was meer bereid om veder het gesprek in te gaan.

"Vaak genoeg." Zij Cyber met een geïrriteerde grijns, de zwart-witte kater was nou eenmaal niet zo goedgemutst vandaag om een aardig en lief gesprekje aan te gaan. De jonge kater leek half en half schrik van Cyber te hebben, al leek hij ook maar al te graag grapjes te maken. Gekke kater hoor, wisselend karakter mischien? Ach, daar kwam hij nog wel achter. "Genoeg gedold poesie?" zei hij met één oog op de kater terwijl hij kwaad zijn haren opstak, ja.. hij was niet bepaald in een goede bui.

Lync zat nog voor deze kater te lachen, hij stond ver genoeg om geen klap te krijgen en stond te dichtbij om op hem gesprongen te worden en aangevallen te worden. "Vaak genoeg." Zij de kater met een geïrriteerde grijns, "ja vast." antwoorde Lync al vlug. Hij had een goed gehoor dus wist al snel wat er was en hij was duidelijk nog een kitten met een heel verhaal te beleven en deze kater leek wel op een oud fossiel, hij probeerde even op rust weer te komen om weer een gerust gesprek te voeren. Hij zuchtte even en staarde de kater aan, "dus Fossiel, hoeveel kittens heb je wel gezien?" vroeg hij op een botte toon. "en weet je iets van de Terror Claws of ben je zo oud nieuws?" zei Lync die met een grote grimas zat en zijn staart om zijn poten heen sloeg, hij ontblote zijn klauwtjes maar hij trok ze al gauw terug. Waar was vechten op dit moment nodig, om een oud fossiel te pesten liever niet. Hij wibbelde even met zijn oor en begon mett zijn achter poot een stukje van zijn lijfje te krabben, "Genoeg gedold poesie?" zei de zwart witte kater die zijn haren omhoog stak. Lync begon ineens zich dood te lachen, "kijk daar een pluize bal." zei hij tijdens het lachen en probeerde het weer even weg te zakken om weer een gewoon gesprek te voer, hij zwiepte een paar keer met zijn staart.

Cyber sprong recht en lande vlak voor de jonge kitten, met een zwiep van zijn poot schopte hij de kitten weg. Een klein waarschuwingtje dat hij niet zo veel zin had in dollen als een kittypet. "Een stuk of.. vier, vijf, acht, negen. Ongeveer tien I Quess." zei hij met een ongeïntereseerde grijns. "Straks worden het er negen.. Als die tiende zijn grote muil niet houdt" Zei hij dreigend met ontblote tanden. Maar één ding wat die tiende kitten met de grote muil had gezegd had wel even zijn nieuwsgierigheid opgewekt. "Ik ben géén oud nieuw kittypet, maar wat zijn die Terror claws vetrapte muis?" Cyber stak zijn klauwen dreigend uit ter verwoording dat, al was hij nu nieuwsgierig.. hij was nog steeds niet in een goede bui. Even wiebelde de zwart-witte rogue kater met zijn oor en ging toen weer achteloos zitten, kilgroene ogen vastgepriemd op de kitten. Meestal had hij een zwak voor kittens, niet voor deze. Al had hij wel een instinctievelijke bewondering voor zijn moed, maar die moed?? Kon ook zijn domme dood worden, hing ervan af hoe de kitten het zou gebruiken.

Lync had wel genoeg van deze oude fossiel misschien kon hij beter gaan, hij staarde hem aan maar wilde eigenlijk het korte moment niet missen. "Een stuk of.. vier, vijf, acht, negen. Ongeveer tien I Quess." sprak de zwart witte kater, "ooh dus je bent ook een stuk onbenul? nooit gedacht ik dacht dat je oud en bedorven was, hahahahaha" lachtte hij met een grote glimlach. Hij liep op een grotere afstand en begon om de kater heen te lopen, waarom ben je zwart en wit, jij zebra hihihihih dacht hij en liep een rondje om deze kater en ging weer terug zitten op de plek waar hij zat. Hij spitste zijn oren toen deze brom kater sprak "Straks worden het er negen.. Als die tiende zijn grote muil niet houdt" Hij glimlachten en bedacht om dat ook te doen misschien kon hij dat in zijn voordeel gebruiken, maar hij hield de grijns. Lync ging zitten en keek hem alleen lachend aan, maar wanneer deze kater me verveeld ben ik weg hihihihi. dacht hij en begon zich met meerder malen te vervelen. Hij staarde naar de zwart witte kater en staarde hem aan in zijn groene ogen, niks hield hem tegen. Lync draaide zich om en wilde weg lopen, hij had al dik genoeg gehad dus wilde wel nu iemand anders lastig vallen. "Ik ben géén oud nieuw kittypet, maar wat zijn die Terror claws vetrapte muis?" sprak de zwart witte kater, "oh maar jij zei toch dat ik mijn muil moest houden dus je bent nog steeds een fossiel hehehehhehehe." zei Lync nog achterom en zwiepte met zijn staart en wiebelde met zijn oor en liep rustig weg.

Cyber gromde dreigend en kneede met zijn klauwen in de drassige grond. Hij ontblote zijn tanden en sprong naar voren, bovenop de kit. Met zijn klauwen in de kitten zijn flank en tanden boven zijn hoofdje ontbloot. Hij zou die kit nog eens iets leren als hij zo kon doen tegen hem! "Moet ik je nog eens waarschuwen kleintje?" De zwart-witte kater drukte zijn klauwen nog wat dieper door de kitten zijn huid van zijn flankje.

-OCC; Mag Cyber de kitten verwonden door zijn woede?

Lync was in een vrolijke bui en liep weg voor deze kater, hij had hem zo erg verveeld dat hij wel weg wilde voor deze keer dan. Ineens voelde hij een harde klap en lag hij tegen de grond aan en voelde hij het natte gras onder zijn poten, hij zag hoe de oude kater boven hem hing met ontblote tanden die onder zaten met het kwijl. Hij rook een vieze geur uit de bek van deze kater en draaide zich weg en zag grote gespierde poten met ontblote klauwen, "wat wil je doen me dood maken met je stikende adem hihihihih." lachte Lync die hem streng aan keek maar hij bleef een grote grimas houden. Hij had zijn poten op het gras gelecht en zijn zachte buikje was zichtbaar en kon makkelijk geraakt worden, "Moet ik je nog eens waarschuwen kleintje?" sprak deze zwart witte kater. Hij voelde hoe de klauw van deze kater dieper in zijn huid ging en zo rood vloeistof eruit kwam, hij staarde op met open ogen en angstige nogal. "liever niet, ik ruik anders je adem." piepte Lync die zijn kop al helemaal naar de zij kant had geduwt om zo min mogelijk de adem van de zwart witte kater te ruiken, hij wilde het liefst dat dit moment zo snel mogelijk over was want dit was al een nachtmerrie. Hij ontblote zijn klauwen maar dat had weinig zin, ze waren nog te klein om iets aan te kunnen richten en zijn tanden hadden het zelfde verhaal. Hij zou nooit een grote gespierde oudje kunnen verslaan in zijn uppie, met een zucht sloot hij zijn ogen en kneep hij zijn pootjes tot een vuist om zo min mogelijk te zien want hij wist al wat dit betekende.

Occ: mag natuurlijk, maar niet teveel want het is wel een kitten en ik wil hem niet laten dood gaan of dat hij gehandicapt is want ik heb hem nog nodig ^^" (dat is al vaker bij hem gebeurt xD)

Cyber grijnsde gemeen en lachte om de zieligheid van dat irritant jong, nu kon het niets meer hoor! Met een grimas sloot hij zijn kaken om het nekvel van de kitten en beet hard door, de zwart-witte kater hief de kitten op en zwierde die snel heen en weer. Met een plof liet hij de kitten vallen waarna hij weer de kitten tegen de grond drukte. Met zijn achterpoot haalde hij de zachte buik van de kit open.

Sorry voor de laatheid

Lync keek naar kater er ging weleens een gerucht over Cyber the wolf of his territory, dat het een gevreesde kater was die niet echt aardig was. De kater liep op hem af met een grimas, een grote grimas. Hij staarde naar de grote zwart witte kater die steeds dichter bij hem kwam, hij stapte achteruit maar keek vreemd naar de kater. "Wat ben je van plan fossiel?" vroeg hij aan de kater en werd opgepakt aan zijn nek vel, er werd hard doorgebeten en het bloed stroomde van zijn nek af. Lync voelde hoe hij hard heen en weer geschut werd, een korte grom ontstond er uit zijn mond maar toen hij weggepluurd werd ergens in het gras bleef hij kort even liggen. Hij probeerde op adem te komen maar de kater stond al voor hem, hij kroop wat naar achter en had nu geen glimlach meer. De achterpoten van de zwart witte kater gringen langs zijn zachte buikje die hem open krabte en het bloed eruit liet stromen, de grimas van de zwart witte kater bleek eerder eng te zijn. Lync krabbelde overeind en kreeg pijn aan de plekken waar deze kater hem aangevallen had maar zelf gaf hij niet op, "hehehe, je blijft zoals altijd een oude Fossiel. Wat zou je naam zijn fossie?" miauwde Lync kort nadat hij op adem was gekomen, hij probeerde op de kater te springen en wilde zijn nagels in de kater zetten. Kort nam hij een moment om om te draaien en vervolgde zijn andere aanval, hij wilde niet door zo'n fossiel verslagen worden helemaal niet nu. Hij sloeg een beetje met zijn klauwen en was best snel voor zijn leeftijd, hij probeerde de kater daarna aan de staart te pakken en nam ook kort zijn moment om even hard te happen.

Cyber schudde geirriteerd de kleine kitten van zijn staart, het enige dat de kitten hem had gegeven was een paar kleine schrammen. Met een zucht en een grote grijns drukte hij de kitten terug tegen de grond, als een prooi nam hij de kitten vast aan zijn nekvel en gooide die de lucht in. "Cyber, Wolf Of Territory. Wat is jouw naam vertrapte muis?" siste hij tijdens de kitten in de lucht zweefde en weer op de harde grond smakte.

Lync merkte dat hij van Cybers staart was afgeslingerd en al zijn aanvallen nog niet eens hadden gewerkt, even voelde hij zich zwak en keek naar de grond maar schudde al zijn kop en staarde de kater weer aan. Alleen zuchtte de zwart witte kater en duwde hem weer tegen de harde grond aan, al gauw werd hij al weer opgepakt aan zijn nekvel. "Ik schaam me voor je." miauwde Lync en begon zich weer kapot te lachen en kon gelijk Cyber als een poes inschatten. Hij keek verbaast op toen hij hoog de lucht ingeworpen werd, hij had al pijn aan zijn nekvel maar dit ging al te ver. Ter wel hij hoog in de lucht nog zat begon Cyber "Cyber, Wolf Of Territory. Wat is jouw naam vertrapte muis?" alleen klonk hij als een slang. Lync viel kei hard op de grond neer even gromde hij en rolde met zijn ogen, hij stond verward op en schudde weer met zijn hoofd. "Oh dus jij bent Cyber, de gevreesde Cyber.. Ik had je sterker voor gesteld en niet zielig en ouwd." miauwde hij en lachtte kort erachter, "naja mijn naam is Lync achternaam hoef je niet te weten." miauwde hij met een glimlach alleen had hij nu al haat aan Cyber. Niet alleen omdat Cyber hem optilde aan zijn nekvel en net deed of hij zijn moeder was, want nekvel past bij moeder en omdat hij verloor.

Cyber priemde kwaad zijn kilgroene ogen op die stomme kitten, Lync. Klonk als Linx, wel wat klein voor een Linx niet? Cyber gromde kwaad en diep en hief zijn witte poot op, met een klein tsjing-geluidje sloet hij zijn lange blinkende nagels uit en boog voorover "Neem dat terug!" snauwde hij hard waarna hij zijn poot met volle kracht en uitgeslagen nagels tegen de kitten zijn wang smakte, je kon het wel een wreed harde Bitsh-slap noemen. Zijn nagels zagen rood van het bloed toen hij ze weer introk.

OCC; Cyber is Kwaaad door Lync opmerkingen.

Lync keek Cyber aan en had een grote glimlach, kennerlijk had hij deze kater ergens geraakt waardoor hij al een beetje moest lachen. Kort merkte hij de grote klauw van Cyber die zijn grote nagels uit klapte en deze kater ook naar voren boog en de nagels voor hem hield, "En wat moet dit betekenen hihihih." lachtte Lync met een grote glimlach keek hij de kater aan. "Neem dat terug!" Snauwde Cyber maar voor hij iets kon zeggen sloeg hij Lync tegen zijn wang aan, waar aan zijn wang bloede en Cybers poot onder het bloed zat. Lync wreef kort over zijn wang heen en keek Cyber kwaad aan maar niet zo erg kwaad alleen een beetje aangebrand, "Oké kalmeer jezelf." Hij draaide zich met een ruk om en liep al een stuk van weg, hij was helemaal niet blij met zijn reactie helemaal niet nu. Hij kon al niet tegen zijn verlies maar nu had hij echt geen zin meer om nog ergens over nog te lachen, hij trok zijn staart vlug naar zich toe en wreef weer over zijn wang. Iets in hem zei dat dit weleens vaker was gebeurd maar toen met zijn ouders alleen vind hij het rot dat Cyber het ook deed. "Je hoeft mijn moeder niet te spelen!" riep hij even naar Cyber, helemaal haatte hij dat.

De kitten liep een einde van hem weg en Cyber liet hem luid nagrommend gaan. "Ga je nu de bange kitten spelen?" zei hij alsof hij medenlijden met het kittentje had, dan had die stomme haarbal maar niet zo moeten lachen en doen alsof hij hem wel aankon! Toen de kleine kater iets zei over dat Cyber zijn moeder speelde liet Cyber nog een luide grom horen, zijn bloed leek wel te borrelen van woede voor dit onderkruipsel dat hem zo van streek kon maken. "Ow nee, ga je huiwwwwlen" siste hij terwijl hij deed alsof hij huilde. Met een enkele verre sprong belande hij weer voor de kitten en snel plante hij zijn masieve witte poot op het rosse hoofdje van de kitten. Het resultaat was dat de kop van de kitten luid tegen de grond smakte, met Cybers poot op zijn kaak gepland. Eén kleine beweging, als Cyber nu net ietsjes harder doordrukte.. 'krak!' en het kaakje zou gebroken zijn!

Lync had zich al iets veder van Cyber weggelopen, hij wilde rust van deze katten die hem alleen maar aanvalden om geen elkele reden. Kort lachtte hij om de kinderachtige reactie van Cyber, "Ga je nu de bange kitten spelen?" Lync lachtte op Cybers antwoord maar liep wel veder van hem weg, "Bang? Ik ben ook een kitten en was je zo oud om dat niet te zien, ik wist dat je een fossiel bent hehehehe." lachtte hij vrolijk en keek Cyber nog even aan met zijn kille blik en keek weer weg waar naar hij door liep. Hij maakte zich niet echte zorge om Cybertje, hij liep gewoon vrolijk door in deze wilderniss, "Ow nee, ga je huiwwwwlen" begon Cyber weer met een kinderachtige toon. Hij negeerde Cyber en besloot om minder ruzie met hem te maken, tot Cyber ineens langs hem sprong en hem kei hard tegen de grond smakte en vlak daarna op zijn kaak drukte. Lync liet een korte grom ontsnappen, kwaad gromde hij naar hem en probeerde met zijn klauwen hem te raken maar hij miste alleen maar. "Hey Cybertje, ik wil alleen maar weg dus laat me dan ook gaan." miauwde Lync tegen Cyber met een lach daar achterna.

Cyber liet de kitten niet los, in plaats daarvan drukt hij nog wat harder op de kaak van de kitten. "Als je op zo'n toon blijft doorpraten leef je niet lang meer, laat staan dat ik je los laat!" snauwde hij gemeen naar de kleine kitten. Zijn klauwen gleden herhaaldenlijk met kleine tussenpozen ertussen pijnlijk in de kaak van de kitten waardoor er zachtjes bloed begon te stromen langs het kaakje van de jonge kater.

Lync voelde Cybersklauw onder zijn kaak, hoe ver zou deze kater kunnen gaan. Waarschijnlijk heel ver, word het weer dat hij litekens oploopt vaak geneezde zijn wonden. Zo dat zou nu ook wel gebeuren, hij wilde geen littekens alleen voelde hij wel de poot die inplaast van los liet harder drukte. Kort piepte Lync maar dat was puur omdat hij een kitten is, "Als je op zo'n toon blijft doorpraten leef je niet lang meer, laat staan dat ik je los laat!" Snauwde Cyber alleen leek hij nu meer boos. Hij kreeg een geïntreseerde grijns en keek Cyber er ook mee aan, "Hehehehe leven boeit me niks alleen dat ik het leuk heb en wat zie je. Ik heb het geweldig," miauwde hij vrolijk naar de grotere zwart witte kater. "Je hoort gevreest te zijn maar voor mij lijk je wel een kitten zoals ik." zei hij er vrolijk achterna en wees met zijn poot expres naar zichzelf en legde die daarna weer terug op de grond. Vrolijk en al keek hij Cyber aan de zo gevreeste kater die hij totaal niet eng vond en vreeste er niet voor, hij had er vaak over gehoord maar hij wilde niet Cyber complimenteren.

Een luide boze grom verliet zijn keel "Je hebt erom gevraagd mormel" en snel zette hij zijn andere poot op de poot die de kaak van het kittypetje op de grond drukte. Met al zijn gewicht en kracht drukte hij hard en met een klap sloeg hij de kaak op de grond om vervolgens hard door te duwen, het duurde niet lang tot een Krak in zijn oren galmde en met dreigende kilgroene ogen en een gevaarlijke grijns om zijn lippen zette de sterke zwart-witte Rogue een paar poten achterwaarts, die kaak zager verwrongen en gebroken uit. "Auwtch, eigen schuld kittypetje" snauwde hij grijnzend

OCC; Is het goed dat hij de kaak van Lync (licht maar pijnlijk) gebroken heeft? Dit overleeft een kat heus wel en uiteindenlijk zal Lync helemaal herstellen. Maar nu kan hij dan wel tijdenlijk niet goed kauwen omdat het anders teveel zeer zou doen, ook bijten gaat moeilijker.

Onderwerp: Re: so what does that mean?! (Cyber)