Ruined

Met geruisloze passen liep hij op het kleine stroompje af, zijn gevangen eekhoorn op de grond laten vallend, en boog voorover om een paar slokken te nemen. Zijn doffe blauwe blik keerde naar de overkant van het stroompje, waar Fawnstep Roughkit uit het water had gehesen, nadat ze zo dom was geweest om alle kittens alleen achter te laten. Ze verdiende het niet eens om Queen te zijn, ze had nu al twee kittens in Littlestream's Den liggen.
De grijze kater trok zijn lip ervoor op en liet zich door zijn achterpoten zakken, waarna hij wat eenzaam naar de grond staarde. De omgang met zijn kittens leek wel stroever te worden, het voelde niet goed meer. Hoe moest hij de hele situatie nu uitleggen? Wat als Fawnstep hun kopjes al had gevuld met vuile leugens? Straks werden ze al Apprentices en wie weet eindigde hij wel met.. de tabby schudde snel zijn kop en graaide met zijn klauwen in de loszittende aarde. Daar moest hij niet aan denken.

OOC; Eerste post voor Nightspark

Hij was zo diep verzonken in zijn gedachten dat zijn zintuigen hem niet hadden gewaarschuwd voor iemand die hem was genaderd. "Hey," Alleen zijn oortjes leken nog redelijk te werken, maar ze kop kon de link niet leggen met van wie de stem was. Wat traag draaide hij zijn kopje naar de bron van het geluid en werd verrast door een zwarte kater. Gelijk kwam hij overeind en liep naar Nightspark om vervolgens bijna in de zwarte vacht te vallen. De bekende geur droop zijn neusje binnen en hij bleef even zo staan, waarna hij ging zitten en zijn oortjes in zijn nek legde. "Ik heb je gemist, Night." Murmelde hij zachtjes, de Warrior leek wel de enige te zijn die hem niet het vacht van zijn lijf wilde trekken.

Een zacht gespin steeg op uit zijn keel toen de grijze kater naar hem toe liep en bijna tegen hem aan viel. Liefelijk gaf hij Ashdrizzle een lik over zn oor heen en glimlachte, waarna hij zijn blauwe ogen sloot en zijn kopje in diens nek legde. "Ik heb je gemist, Night." Die woorden, die exacte woorden, lieten een warme gloed door zijn lichaam glijden. Hij spinde nog wat harder en een zacht blik verscheen in zijn ogen toen hij de grijze kater weer aankeek. "Ik jou ook, Ash," gaf hij eerlijk toe. Het was verschrikkelijk om niet de hele tijd aan de zijde van kater te kunnen staan, maar ze hadden nog steeds hun eigen problemen om op te lossen. En dat koste tijd, dat wist hij wel. "Hoe gaat het nu met je?" vroeg hij daarna zachtjes.

"Ik jou ook, Ash," Oké gelukkig. Dat was een zekerheid erbij die niemand, maar dan ook echt niemand hem kon afnemen. Zachtjes snorde hij, zijn ogen half gesloten. "Hoe gaat het nu met je?" Hij trok zijn kopje terug uit de zwarte pels van de ander en keek de kater een beetje schuldig aan. "Ik.. weet het niet." Antwoordde hij eerlijk en drukte zijn oortjes in zijn grijze nekje en zijn blauwe blik gleed naar beneden. "Ik.. kwam Littlestream tegen." Zijn vacht kwam lichtelijk overeind bij het noemen van die naam. "Ze.." Hij sloot zijn ogen en zuchtte zacht. "..ze heeft een gloedhekel aan ons." Met een gepijnigde blik keek hij Night weer aan.

De blik in zijn ogen, het deed hem bijna pijn. Ashdrizzle zag er zo gebroken uit. Wat was er aan de hand met 'm? "Ik.. kwam Littlestream tegen." Nu was het Night's beurt om iets te schrikken en zijn oren zakte in zijn nek. Als Ash Little was tegengekomen, zou er vast niets goeds uit voortgekomen. "Ze.. ze heeft een gloedhekel aan ons." Nightsparks gesnor stopte abrupt en hij liet zijn blik omlaag zakken. Dus zo was het geëindigd. Datgene wat hij wilde voorkomen was gebeurt, dat ze nooit geaccepteerd zouden worden. "Dit.. Hiervan wilde ik je behoeden, Ash," miauwde hij zachtjes. "Ik had al zo'n vermoeden dat ze dit, ons, niet zouden kunnen accepteren," vervolgde hij daarna. De zwarte kater keek op en probeerde de tabby aan te kijken. "Maar niemand kan tussen ons in komen, begrepen. Littlestream niet, Fawnstep niet, niemand. Niemand zal je van me afpakken," een zachte grom steeg op uit zijn keel. Niemand, niemand zou aan zíjn Ash komen!

Misschien had hij haar gewoon moeten negeren, dan was het gesprek nooit gebeurd, had hij er nu geen nare gevoelens van. Maar misschien had ze hem dan stiekem kapot gemaakt, via alles waar ze met haar vervloekte poten bij kon komen.. "Ik had al zo'n vermoeden dat ze dit, ons, niet zouden kunnen accepteren," Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Nightspark hem wilde aankijken, maar Ashdrizzle schaamde zich om de een of andere manier te erg. "Maar niemand kan tussen ons in komen, begrepen. Littlestream niet, Fawnstep niet, niemand. Niemand zal je van me afpakken," Voorzichtig tilde Ashdrizzle zijn kopje op. "J-ja." Zijn onderlipje begon wat te trillen en hij dook weer terug in Night's vacht en snikte een keer zachtjes. "Ik ben gewoon bang.. dat.. dat niemand me meer normaal kan aankijken."

Zijn blauwe ogen werden vochtig toen de grijze kater weer in zijn vacht dook en hij zacht gesnik hoorde. Ach germ toch, wat had hij Ashdrizzle dit graag willen besparen. Maar ergens was hij schuldig aan dit alles, omdat hij Ash hierin had meegetrokken. Hij zuchtte zachtjes. "Stil maar," miauwde hij zachtjes, terwijl hij zijn pluizige staart over de schouder van de kater legde. "Ik zal de kwestie met Shrewstar bespreken oké. De andere clanleden hebben het recht niet om ons niet te accepteren," miauwde hij zachtjes. "Als zij het niet willen, dan is dat hun probleem," een gevoel van angst overspoelde hem en hij huiverde eventjes. "En ga niet bij me weg," kwam er daarna zachtjes achteraan, terwijl hij Ash een kopje terug gaf. Hij wilde niet dat Ash bij hem wegging, dat er nog iemand zou zijn die hém dan met de nek zou aankijken, want dat gebeurde al vaak genoeg momenteel. Het was dat hij het van zich af had weten te zetten. "We moeten het alleen wel aan je kittens vertellen," miauwde hij zachtjes. "Of wil je dat later pas doen?" stelde hij daarna voor.

Als een kleine kitten die zich net dood was geschrokken van iets, verborg hij zich in de vacht van Nightspark. Hij wilde niet opkijken, hij was bang dat de sporen van tranen op zijn gelaat de ander zou doen walgen. "Ik zal de kwestie met Shrewstar bespreken oké. De andere clanleden hebben het recht niet om ons niet te accepteren," Hij knikte zwijgend. "Als zij het niet willen, dan is dat hun probleem," Vervolgens hoorde hij het volgende wat vervaagd door de vacht van Nightspark. "Dat.. dat zou ik nooit doen Night." Jammerde hij zachtjes, zich nog wat meer tegen de kater drukkende.
Toen het over zijn, of nee, Fawnstep's kittens ging, keek hij iets omhoog. "S-snel." Murmelde hij stug. "Dan weten ze het en kan ze niet tegen hen liegen, want dat doet ze." Walging borrelde op in zijn maag. "Alleen.. twee liggen er in de Medicine cat's Den.."

Wat Ash tegen hem zei zetten hem eventjes aan het denken. Als het waar was wat Little tegen Ash had gezegd, dan zou het inderdaad een probleem worden om met de kittens te praten zonder ze uit de Medicine Den te krijgen. Hij dacht eventjes na, hij zou de hulp van zijn zusje kunnen inschakelen, maar die had het natuurlijk te druk met haar eigen kittens. "Ash, je bent hun vader. Little kan je niet verbieden om je eigen kittens te zien, en ik ben bij je. Tegen ons beide kan ze niets beginnen. Ze mag haar gevoelens niet de baas over zich laten spelen, iets wat ze veel te vaak doet de laatste tijd," miauwde hij zachtjes. "We moeten je kittens gewoon zo snel mogelijk bij elkaar krijgen en ze de waarheid vertellen, voordat Fawnstep ze allemaal andere dingen gaat zeggen," stelde hij daarna serieus voor.

"Ash, je bent hun vader. Little kan je niet verbieden om je eigen kittens te zien, en ik ben bij je. Tegen ons beide kan ze niets beginnen. Ze mag haar gevoelens niet de baas over zich laten spelen, iets wat ze veel te vaak doet de laatste tijd," Nee dat kon ze inderdaad niet. Het ergste wat ze zou kunnen doen was er doorheen schreeuwen, want vechten kon ze niet, daar waren twee Warriors veels te sterk voor. "We moeten je kittens gewoon zo snel mogelijk bij elkaar krijgen en ze de waarheid vertellen, voordat Fawnstep ze allemaal andere dingen gaat zeggen," De grijze tabby knikte. "Ja.. ik denk dat dat het beste is. Laten we dat maar zo snel mogelijk doen."
Heel even trok hij zich weer terug uit Nightspark's vacht. "Kunnen.. we nu iets leuks gaan doen..? Anders blijft alles zo grauw." Glimlachte hij voorzichtig.