"Romantiek? Ik moet er niet aan denken, bovendien is mijn type knap. Iets wat zij niet is." Beetlepaw rolde met haar ogen en grinnikte, ze wist heus wel dat ze er goed uit zag, een zo een opmerking zou haar niet naar beneden krijgen. "We willen je hulp wel, we hebben nu toch niks beters te doen." Het katertje keek haar, beetlepaw begreep de hint. "Ehem, lightning, zou ik voor me zekf mogen spreken? Het is ik en jij niet we. En daar voeg ik aan toen ik inderdaad graag mee zou willen gaan, maar alleen om een oogje in het zeil te houden." zei de poes met een kille ondertoon, het liefst zou ze allebei de katten in de rivier willen donderen om daarna gewoon weer rustig alleen te kunnen zijn. Maar helaas, dat zat er het komende uur niet aan te komen.