And who are you? {Vixen}

"De regen tikte zachtjes op de koude, harde grond. De wind liet de struiken hard tegen de bomen aanslaan, alsof ze boos waren en hun woede vurig africhtten op de grote, oude bomen die in al hun wijsheid oud geworden zijn. Zo dacht Memphis erover. Zo was zijn leven, zo keek hij op de wereld. De wereld van hem. Zijn wereldje. Het wereldje waar hij in jaagde, waar hij de vijanden van zich af moest slaan, de wereld waar hij honger had, waar hij sliep en de wereld waar hij wakker werd.

De zandkleurige kater rende weg. Iedere seconde van zijn leven rende hij weg, weg van zijn problemen, zijn fouten en zorgen. Hij kon ze niet zien, maar ze waren er wel. In zijn ziel. Zijn ziel, zijn vervloekte ziel die alle problemen meedroeg die hij tegenkwam. Ieder probleem. Hij voelde zich ongelukkig, want ja, het leven van een hartenbreker zit vol met problemen!"

Grommend keek Memphis voor zich uit. Hij had net gejaagd, en had knorrende honger, maar waar had hij die verdomde prooi nou gelaten? Hij was ook zo vergeetachtig de laatste tijd. Hij kon er niets aan doen, al die namen die hij moest onthouden! Zo zat er naast hem een grote Roguegroep, waar hij niets mee te maken wou hebben. Ook een van zijn buren was een knappe jongere poes, Moonwhite, die hem bijna aan stukken had gescheurd. Nu liep hij naar een andere grens. Hij rook muis, zijn knappe kopje draaide zich om naar de geur. Maar wacht eens even... Wat was dat? Rogue? Maar hij was nog helemaal niet dicht bij de grens! Wat deed die nou op zijn Territory? Stilletjes sloop hij eropaf. De wind stond naar hem toe, dus de kat kon hem niet ruiken. Memphis hoopte dat de kat niet al te sterk was, zijn Territory was al zo klein...

+Vixen

308 woorden